Geef jij jouw kinderen een beschermde opvoeding? Niet doen!

Een kind valt soms hard van een klimrek en tijdens een stoeipartijtje kan het zich ook aardig bezeren. Binnenhouden dan maar? Beter van niet! Volgens onderzoekers is een beetje ruw en gevaarlijk spel juist goed voor ze. Een te beschermde opvoeding is niet handig, ook al zou je qua gezondheid misschien denken van wel.

Onderzoek naar te beschermde opvoeding

Bij het onderzoek werd gekeken naar speelomgeving, gevaarlijk spel en de gezondheidseffecten daarvan. Een omgeving waarin kinderen meer risico nemen, door te klimmen en van dingen af te springen, of waar ze kunnen verdwalen, blijkt actiever spel uit te lokken dan een ‘veilige’ speelomgeving en een beschermde opvoeding. Bovendien gaat ruw spel gepaard met meer sociale interactie en bevorderd het de creativiteit.

Dat weegt volgens de onderzoekers op tegen de eventuele nadelen zoals verwondingen. Stuur je kinderen dus gewoon naar buiten en let vooral niet teveel op ze, want als er toezicht is spelen ze toch net even anders 😉 . Wijntje erbij en iedereen is gelukkig.

Lees ook: leren loslaten… go with the flow

Hoe zit het met mijn eigen opvoeding?

Zelf ben ik op sommige vlakken best beschermend. Met twee mannen in huis maak ik mijn borst vast nat. Verhalen leren mij dat mannetjes niet erg voorzichtig met elkaar omgaan en er hier een daar een lekker tikkie uitgedeeld kan worden.

Toch probeer ik ook niet te beschermend te zijn. Laat ze de wereld maar ontdekken, laat ze maar eens letterlijk en figuurlijk op hun bek gaan want daar leren ze uiteindelijk van toch?

Ik weet nog dat Noud in de fase zat waarbij hij goed kon lopen en mijn moeder heel de tijd van die schrikgeluiden maakten als hij bij de hoek van de tafel aankwam waar hij net niet meer onderdoor paste, of ze er dan naartoe rende en haar hand voor de hoek zette. Geïrriteerd werd ik dan; joh mam, laat hem maar eens zijn hoofd stoten en bemoei je er niet mee, dan snapt hij meteen dat hij dat niet meer moet doen.

Ben je dan een vreselijke moeder?

Verder ben ik geen vreselijke moeder hoor ;), ik let heus goed op en zorg er voor dat het niet gevaarlijk wordt.

Hoe zit het met jullie als ouder? Laat je ze een beetje vrij om de wereld te ontdekken of loop je erachter aan om te vertellen wat ze wel of beter niet kunnen doen. Persoonlijk denk ik dat ik een manusje van alles ben. Ik kan de kinderen behoorlijk vrij laten in hun spel en ben niet bang voor een val of stoot. Daarentegen behoed ik ze wel meer voor andere dingen.

Lees ook: je kind leren fietsen betekent ook letterlijk loslaten 😉 

Ik ben er bijvoorbeeld geen voorstander van dat de kinderen maar continue overal logeren en zeg dan ook gerust volmondig NEE, wanneer het me gevraagd wordt. Soms heb ik ze gewoon liever thuis, als ze pas al ergens gelogeerd hebben of wanneer er eentje niet fit is houd ik hem liever zelf in de gaten.

Ik denk (of weet eigenlijk gewoon zeker) dat ik dat als moeder gewoon het allerbeste kan.

Wanneer is er sprake van overbescherming?

Nu las ik over een boek waarin gesproken word over overbescherming. Wanneer is er sprake van overbescherming? Als je als moeder alles voor je kind regelt en hem overal brengt en haalt? Als hij nooit zelf op pad gaat of nooit ergens alleen met vrienden afspreekt? Is een moeder zo beschermend omdat (ze denkt dat) hij zo bang is om dingen zelf te doen? Of is het kind bang om dingen zelf te doen omdat een moeder altijd zo beschermend voor hem is geweest?

Mijns inziens is het niet mogelijk je kind altijd en overal te beschermen. Ruzies, pijn, ziekte, iedereen krijgt er in zijn leven eens mee te maken en het is daarom belangrijker om je kind te leren daarmee om te gaan.

We beschermen uit bezorgdheid. En bezorgdheid is ook nodig, want hierdoor zijn we alert. Maar je kind leren loslaten is ook belangrijk. Het helpt ze om problemen zelf op te lossen, waarbij je altijd aan kunt geven dat wanneer ze ergens mee zitten, je altijd een luisterend oor voor ze zult zijn. Een mens heeft tenslotte twee oren en één mond om twee keer zoveel te luisteren dan te praten.

Maar hoe ben jij als moeder? Ben je voor een beschermde opvoeding, of valt het wel mee? Ik ben heel erg benieuwd hoe het er bij jullie aan toe gaat? Kan je situaties aangeven waarvan je achteraf denkt… daar ben ik toch een beetje te beschermend geweest?