“Mam, ik ga morgen naar de stad. Mag ik dan kleedgeld?” Gossie. Kleedgeld. Nu al? Hoeveel dan? Momenteel krijgt ze gewoon alleen zakgeld. Maar de vriendin met wie ze gaat winkelen krijgt al een aantal maanden kleedgeld en gaat daar goed mee om. Nu wil mijn modepopje dat natuurlijk ook. Ze willen samen shoppen. Zonder moeders, zonder gezeur. Maar hoeveel kleedgeld geef ik mijn kind?
Eigen kledingbudget is fijn natuurlijk, maar hoeveel kleedgeld geef je je kind dan eigenlijk?
Dochterlief is dertien en wordt steeds zelfstandiger. Dat stimuleer ik ook. Ze laat ook zien dat ze verstandig is. Meestal dan. Maar kleedgeld. Ik weet het niet hoor. Zoals het nu gaat, is het eigenlijk wel prima. Maar de prinses is onverbiddelijk en wil haar eigen kledingbudget.
“Lieverd, je krijgt toch altijd kleding van ons als je wat nodig hebt? En je mag gewoon zelf kiezen toch?” Je merkt het al, ik probeer het geven van kleedgeld nog even uit te stellen. Al wil dochterlief hier niets van weten. “Mam, ik wil dat gewoon. Ik wil zelf kopen wat ik wil en niet eerst vragen of dat mag…”
Ahaaa. Mijn meisje zit niet meer op mijn mening te wachten. Zou het dat zijn? “En onze gezellige shopmiddagjes dan? Waarbij we lekker gaan lunchen en jij naar hartenlust kan eten en shoppen, op mijn rekening?” Die shopmiddagjes zijn niet het probleem. Gelukkig. Want die middagjes samen vind ik zo gezellig. “We kunnen wel samen winkelen hoor mam. Als jij de lunch maar betaald. Maar dan betaal ik mijn aankopen van mijn eigen kleedgeld.” Lachend maakt ze me duidelijk dat ze het serieus meent. Ik moet er eerst nog een nachtje over slapen.
Kleedgeld verdienen
Vandaag is het shopping time! Nog zonder kleedgeld, maar wel met de toezegging dat ze vanmiddag kan laten zien of ze kleedgeld verdient. Het uitgegeven geld wordt teruggestort mits ze goed slaagt. Dus niet nog meer rokjes. Dolblij en vol zelfvertrouwen fietst ze met haar beste vriendin naar de grote stad.
En wat blijkt, mijn mening wordt toch op prijs gesteld. Ik ontvang regelmatig een appje. Met foto’s. En prijzen. “Mooi, wel wat prijzig, voor een truitje,” app ik terug. “Maar het is een goede kwaliteit”, is de reactie. Alsof ik mezelf hoor praten 😉 . Het volgende appje volgt in rap tempo. De dames zitten op het terras. Want shoppen maakt dorstig. Ook dat zal ze vast van mij hebben. Shoppen en Sauvignon is wat mij betreft de ideale combinatie. Gelukkig houden de dametjes het bij shoppen en een frisdrankje.
Naveltruitjes kopen van kleedgeld
Net voor het avondeten komt de prinses thuis. Met vier tassen. En een lach van oor tot oor. Dat blije gevoel, dolgelukkig zijn met alle aankopen. Dat is wat zij wil. Haar eigen kleedgeld, haar eigen keuze, haar eigen verantwoordelijkheden. Ik snap haar. Volledig.
Vol trots laat ze haar aankopen aan me zien. Een keurig truitje, wat prijzig, maar inderdaad van prima kwaliteit. Ze heeft er kijk op. Een kort broekje, een zonnebril en een mooi t-shirt. En last but not least nog een truitje en een blouseje. Gescoord in de sale! Super leuk, maar nogal kort.
Natuurlijk kan ik het niet laten om daar wat van te zeggen. Maar het is mijn mond nog niet uit, of ik heb al spijt. Ik ben ook jong geweest en was toen dol op naveltruitjes. Dat mijn buik inmiddels beter tot zijn recht komt onder een lange corrigerende top in plaats van onder een naveltruitje, wil niet zeggen dat mijn dochter dit niet mag. Gelukkig herstelde ik snel. “Super leuk schat, wel wat kort. Maar dat is voor de zomer hartstikke leuk. Als je naar school gaat, kun je beter wat langere shirtjes aan, maar hé, je hebt nu zeven weken vrij”. Ze knikt tevreden.
“Vind je de kleding mooi mam?” Naar waarheid beantwoord ik haar vraag. “Ik vind het heel mooi schat. Maar weet wel dat je niet iedere maand al je kleedgeld op kunt maken. Je moet namelijk ook wat sparen voor bijvoorbeeld een winterjas of goede schoenen. Die zijn over het algemeen wat duurder. Of voor als er iets kapot gaat.” Ze weet het. Maar toch wil ze haar eigen kledingbudget en wijst me fijntjes op het feit dat haar winterjas nog wel een seizoentje mee kan.
Hoogte van het kleedgeld voor je kinderen
Ik ben om. Na wijs beraadt met manlief gaan we haar zelfstandigheid omarmen. Ons meisje krijgt kleedgeld. We gaan goede afspraken maken. Niet alleen over de hoogte van het kleedgeld. Hierbij hebben we de site van het Nibud geraadpleegd. Volgens het Nibud zou je kind vanaf 12/13 jaar ‘klaar’ zijn voor kleedgeld en leren ze hierdoor omgaan met geld. Gemiddeld krijgen kinderen van deze leeftijd dan € 50,00.
We zullen naast de hoogte van het kleedgeld ook bespreken wat ze hiervan precies moet betalen. Zo komen ondergoed en sportkleren bijvoorbeeld nog steeds voor onze rekening.
Gossie, kleedgeld. Mijn meisje kan dit. Daarvan ben ik overtuigd. Nu ik nog. Want ik moet me niet laten verleiden om toch overstag te gaan en toch nog wat extra’s toe te stoppen. Ze moet leren wat de waarde van geld is. Maar ach, ik kan haar altijd nog eens kleding als (kerst)cadeautje geven. Al zal dat kledingstuk wel genoeg stof bevatten zodat haar hele strakke buikje bedekt is.
Krijgt jouw kind kleedgeld? En hoeveel is dat dan?
