Kinderen opvoeden en grenzen stellen, schreeuwen en straffen hoort er bij

Wat is dat toch in deze tijd? Waarom wordt er zo ontzettend veel over kinderen opvoeden geschreven en door ouders over dit onderwerp gelezen? Kunnen we het zelf niet meer? Gewoon op gevoel, zoals wij denken dat het beste is voor ons kind? Wij kennen als ouder ons kind toch het beste? Wij weten wat goed is voor ze en wat we beter kunnen laten. Zo deden onze grootouders en ouders het ook. En hebben zij het zo slecht gedaan?

kinderen opvoeden

Kinderen opvoeden op een positieve manier

Bijna alles wat je in deze tijd leest over kinderen opvoeden, gaat over hetzelfde onderwerp. Het gaat over wat je voorál niet moet doen, namelijk schreeuwen en straffen. Het woordje ‘nee’ en ‘niet’ kun je het beste vermijden en vervangen door een positieve opdracht.

Dat doe je dan zo

Dus als jouw energieke dreumes keihard door een restaurant rent, dan ga je er rustig naar toe, kijk je je kindje aan en zeg je op kalme toon: ‘Wil je hier gaan lopen in plaats van rennen?’ Loopt iets echt uit de hand, bijvoorbeeld een slaande ruzie tussen broer en zus, dan doe je het volgende. Je observeert en loopt er rustig naartoe. Je benoemt wat je gezien hebt en wat het gevolg is: ‘Ik zie dat Piet slaat en Truus huilt. Slaan doet pijn.’ Je benoemt wat het probleem is of vraagt ernaar: ‘Ik zie dat jullie ruzie maken over wie de afstandsbediening mag hebben’. Je laat de kinderen het zelf oplossen. Als het niet lukt, help je ze. Je geeft ze een compliment als het lukt.

Niet schreeuwen en straffen volgens opvoeddeskundigen

Het grote nadeel van straffen en schreeuwen is volgens opvoeddeskundigen dat je een kind er onzeker mee maakt, dat het slecht is voor de sociaal- emotionele ontwikkeling en dat het een negatieve invloed heeft op de relatie tussen ouder en kind. De reden tot de grote neiging van ouders om toch te schreeuwen en straffen zou het volgende zijn: ons geduld kwijt raken, wanhoop, patronen overgenomen uit onze eigen jeugd, onverwerkte gevoelens in onszelf.

Ik doe het anders

Ik ben geen opvoeddeskundige en worstel dagelijks met de vraag hoe ik mijn kinderen het beste kan opvoeden. Ik blijf kalm, positief, geef veel liefde, aandacht en complimenten. Maar ik schreeuw ook en ik straf ook. Ik doe dit niet alleen maar omdat mijn moeder soms streng was en volgens mij ook niet omdat ik onverwerkte gevoelens heb. Ik doe erg mijn best om hierbij niet mijn geduld kwijt te raken en wanhopig te raken. Daarbij schreeuw ik niet: ‘Wat ben jij een ontzettend vervelend kind!’ of ‘Jij kunt ook niks!’ Ook zal ik nooit mijn kinderen lichamelijk pijn doen.

Ik verhef mijn stem en straf, omdat mijn gevoel me zegt dat het goed is om dit af en toe te doen. Ik wil aan mijn kinderen duidelijke grenzen geven en dat kan ik alleen als ik soms écht even boos ben en een duidelijke consequentie geef. Dat dit goed is voor ze laten mijn kinderen mij zien. Bijna elke keer als ik even écht boos op mijn kinderen ben geweest en waar nodig heb gestraft, komen ze korte tijd daarna naar me toe. Ze geven me een dikke knuffel en zeggen me dat ze me zo lief vinden. Mijn kinderen zijn niet onzeker, ontwikkelen zich naar mijn mening prima en ik heb zéker geen slechte band met mijn kinderen.

Hoe moet jij je kinderen opvoeden?

Ik wil met deze blog niet vertellen hoe jij als ouder het moet doen. Ik wil alleen maar meegeven, dat schreeuwen en straffen niet altijd kwalijk is voor kinderen. Als je er maar goed bij nadenkt hoe en wanneer je ze toepast. Ze kunnen je juist erg helpen om duidelijke grenzen en consequenties te stellen, waardoor jouw kind precies weet waar het aan toe is. En dat geeft jouw kind juist zelfvertrouwen, is goed voor de ontwikkeling en versterkt de band tussen jou en je kind. Vroeg of laat zal jouw kind jou hier dankbaar voor zijn.

Andere interessante artikelen over kinderen opvoeden vind je hier:

*gebruikte afbeelding via Shutterstock

2 gedachten over “Kinderen opvoeden en grenzen stellen, schreeuwen en straffen hoort er bij”

  1. Avatar foto
    Danja Molendijk

    Helemaal mee eens Vlijtig Liesje! Dat is een ‘fout’ die ik vaak maak 😉 Mijn kraamverzorgster (op leeftijd) heeft mij hier ook al eens op gewezen, maar het is er dus nog niet helemaal uit…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven