Zwanger zonder het te weten, een opmerkelijk en bizar verhaal

Zwanger zonder het te weten. Even geleden kwam ik in contact met Francina die écht zwanger bleek te zijn zonder dat ze het wist. Het blijft verbazingwekkend om te horen. De grap is echter dat zij dat zelf ook vindt. Ze vertelt je graag hoe ze tot de ontdekking kwam…

zwanger zonder het te weten

Zwanger zonder het te weten, het kan zomaar gebeuren

I didn’t know. Ken je dat programma, I didn’t know I was pregnant? Hoe kan dat nou? Dat dacht ik altijd bij het zien van deze verhalen. Zwanger zonder het te weten, dat kan helemaal niet. Toch? Totdat het mezelf ineens overkwam.

Wij zijn een gelukkig gezinnetje met drie heerlijke meiden. De oudste is acht jaar en heeft een beperking, doordat tijdens of vlak voor de geboorte de placenta heeft losgelaten heeft ze ernstig zuurstofgebrek gehad. Ze heeft hierdoor een ontwikkelingsachterstand, een vorm van autisme, en tevens  een motorische achterstand en heupdysplasie. Gelukkig gaat het nu vrij goed met haar. Onze middelste is zes jaar oud en een ontzettende wijsneus. De kleinste spruit is inmiddels bijna 11 maanden oud en een enorm lachebekje, in april viert ze alweer haar eerste verjaardag.

Het verloop van de zwangerschap

Mijn laatste zwangerschap verloopt net als de twee voorgaande niet geheel probleemloos. Ik word opgenomen met vroegtijdige weeën in week 28. Gelukkig blijven alledrie de dames met behulp van medicatie nog even netjes zitten.

Zes weken nadat onze jongste is geboren, krijg ik -omdat ik nog borstvoeding geef- van mijn gynaecoloog de minipil voorgeschreven. Helaas krijg ik daardoor last van hele heftige en langdurige bloedingen. Bij de huisarts haal ik dan ook een andere pil en met deze pil stopt gelukkig ook het bloeden.

Lees ook: zwanger zijn en spugen, 9 maanden aan een stuk

Ik heb geen normale cyclus

Nou heb ik nooit echt een normale cyclus, en weken achter elkaar bloedingen of juist maandenlang helemaal geen, is voor mij dan ook heel normaal. Ik ga daarvoor al jaren naar de gynaecoloog en er is voor mij dan ook geen reden tot paniek als mijn periode een tijdje uitblijft.

Afgelopen najaar ben ik wel wat grieperig geweest, maar goed dat is iedereen bij ons thuis op dat moment. Met twee schoolgaande kinderen die ieder virus gezellig mee naar huis nemen, denk ik daar dan ook verder niet bij na. Logisch toch? Pas als deze “griep” wel erg lang duurt en ik ook nog eens ontzettende maagkrampen krijg, breng ik een bezoekje aan de huisarts. Even controleren wat ik mankeer.

De arts denkt aan een ontsteking

Aan een zwangerschap denk ik helemaal niet. Volgens de huisarts heb ik een maagslijmvliesontsteking, maar het kunnen misschien ook wel galstenen zijn. Als gevolg van de laatste conclusie laat ik mijn bloed prikken. Ik krijg medicatie mee tegen de ontsteking en een voedingsadvies voor de komende tijd, want dit is een lastige ontsteking die weleens weken kan aanhouden. Zo laten ze me weten. Na enige tijd slaat de medicatie eindelijk aan en verdwijnen ook langzaam de klachten. Ik ben wel nog wat moe, maar dat schrijf ik toe aan mijn slechte nachtrust. Met drie meiden is er altijd wel eentje die mij midden in de nacht wakker houdt, dat herken je vast wel.

Een zwangerschapstest voor de zekerheid

Voor alle zekerheid doe ik nog wel een zwangerschapstest. Je weet immers maar nooit 😉 en het zal je maar overkomen; zwanger zonder het te weten . Maar de zwangerschapstest blijkt negatief dus dat kunnen we uitsluiten. Toch?

Afgelopen week ga ik voor mijn jaarlijkse controle op poliepen en cystes in mijn baarmoeder en mijn eierstokken naar de gynaecoloog in het ziekenhuis. Ik ben hier al een aantal keer aan geopereerd en gezien mijn klachten van de afgelopen maanden ben ik op van de zenuwen.

De gynaecoloog ontdekt mijn zwangerschap

Plotseling stopte de gynaecoloog. “Moment mevrouw”, zegt hij, en hij zet het grote scherm aan zodat ik ook mee kan kijken. Shit nee denk ik nog. Dat hoef ik toch helemaal niet te zien! Op het scherm verschijnen echter geen poliepen of cystes, maar een groot hoofd! Eh.. “dat is een hoofdje” zeg ik. “Ja mevrouw, en al een aardig groot hoofd, ik schat zo’n week of 23”.

Al 23 zwanger zonder het te weten? Ik schreeuw het nog net niet uit, dat kan toch helemaal niet! Ik heb helemaal geen dikke buik! En ik ben onlangs nog bij de huisarst geweest! En de zwangerschapstest die ik heb gedaan is negatief!

Lees ook: een zwangerschap afbreken, waar ligt jouw grens?

Deze zwangerschap lijkt totaal niet op de anderen

Bij mijn vorige zwangerschap paste ik al na negen weken niet meer in mijn broeken, en nu kan ik gewoon nog mijn lievelingsjeans aan. Hoe kan dat nou? De rest van de dag brengen we in het ziekenhuis door. We krijgen diezelfde dag gelijk de twintig weken echo en een bloedonderzoek.

Hieruit blijkt gelukkig dat ons kindje gezond is, want dat spookt al de hele tijd door mijn hoofd. Ik heb medicijnen geslikt die eigenlijk niet nodig waren geweest en ik heb geen extra vitamines of foliumzuur genomen. Daarnaast heb ik met de feestdagen uiteraard heerlijk genoten van al het lekkere eten en drinken. Ik heb helemaal nergens op gelet.

Hoe nu verder en wanneer uitgeteld?

zwanger zonder het te wetenWe zijn inmiddels wel een beetje bijgekomen van de schrik 😉 . En ondanks dat we nog steeds een beetje aan het idee moeten wennen van ineens zes maanden zwanger zijn, zijn we er wel heel erg blij mee. Ons kindje is meer dan welkom.

Hoe lang ik al zwanger ben dat weten we niet precies. De gynaecoloog heeft een schatting gedaan op basis van gemiddelde kindjes. Maar hé, het zal bijzonder zijn als die van ons een gemiddeld kindje is. Alle drie mijn meiden waren namelijk dismatuur zoals dat heet: te klein voor de duur van de zwangerschap.

Vooralsnog houden we het ‘gewoon’ op juni. Want wat is er nu eigenlijk gewoon aan deze zwangerschap 😉 . Het kan begin juni zijn, maar ook eind juni. Een nieuw huis hebben we inmiddels al gekocht, het enige dat er nu nog moet komen is een grotere auto, hahaha.

 

Zwanger zonder het te weten… inmiddels weet ik wel beter… het kan dus echt.

Heb jij ook een bijzonder verhaal wat je graag wilt delen met onze lezers? Stuur ons een mailtje, we horen graag van je!

Gebruikte afbeelding via Shutterstock

10 gedachten over “Zwanger zonder het te weten, een opmerkelijk en bizar verhaal”

  1. Bij mij is het ook voorgekomen, ik had maagklachten en vroeg aan mijn zwangere dokter of het dat niet zou kunnen zijn, nee zei zij en gaf mij pillen mee voor mijn maag (voor de zekerheid wel de soort die je neemt mocht je zwanger zijn). Heb thuis test gedaan en deze was negatief. Klachten hielden niet op en toen nog een test gedaan, waarop heel vaag een streepje te zien was. Met maar 1 boterham per dag die ik kon eten wou ik het zeker weten. Huisarts dacht nog steeds van niet maar stuurde me toch door voor een echo. Toen kwam het verlossende woord: gefeliciteerd, je bent zwanger, ongeveer 31 weken! Alles ziet er super uit!
    Met 36.5 zijn wij ouders geworden van een gezonde jongen Maxx. Hij doet t super en wij zijn trots op hem ?

  2. Een verkoopster van de Bakkerswinkel bij ons op de hoek voelde zich niet fit. Ze kreeg last van buikpijn die steeds heftiger werd. Ze werd door haar baas naar huis gestuurd. Eenmaal thuis ging ze onder de douche en kreeg daar spontaan een baby. Ze heeft nooit geweten dat ze zwanger was. Ze was ook niet echt aangekomen ofzo. Ze belde in paniek haar vriend. De Bakkerij heeft de hele dag vers gebakken beschuit met muisjes uitgedeeld

  3. Jeetje zeg, wat schrikken!! Ik heb bij mijn tweede zwangerschap (over 4 weken uitgerekend) ook nog heel lang mijn eigen broeken aangekunt. Je zag niets. Iedereen vroeg zich af waar dat kind dan zat en of het wel waar was. Gelukkig hadden we wel een positieve test in handen haha

  4. Ik ben daar juist altijd heel bang voor. Als ik last heb van mijn buik denk ik nog steeds…..”het zal toch niet???,”. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken. Mijn jongens zijn 8 en 10 jaar oud en ik wordt zelf 47 dit jaar. Je hoort ook wel eens dat overgangsklachten en zwangerschapsklachten op elkaar lijken…..Ik zou echt compleet flippen!

    1. Dit is een vrij rustig kindje vergeleken met de andere dames. Ik voelde wel iets maar dat hadden net zo goed mijn darmen kunnen zijn.

  5. Is mij ook overkomen. Ik kwam er pas achter toen ik 16weken zwanger was. Ik was van de gewone pil naar de prikpil gegaan. Wat mij niet beviel me niet dus weer terug naar de gewone pil. Omdat ik alles achter elkaar gebruikte keek ik er verder niet naar om. Ging er vanuit dat het wel goed zat. Door de prikpil was mijn lichaam zo van slag dat er geen regelmaat meer in zat. Maar omdat ik bloed verloor dacht ik dat het wel goed zat. De misselijkheid wuifde ik weg . Ik werkte in de horeca. Ik eet onregelmatig en leefde onregelmatig. Gaf dat de schuld. Tot mijn moeder me er op wees. Nee het kan niet. Twee testen gaven een negatieve uitslag. Maar met bijna 16weken op de teller begon mijn altijd platte buik te groeien. Bij de dokter kreeg ik een postieve uitslag. Ziekenhuis wist me een paar dagen later te vertellen dat ik 16weken zwanger was. Dat was best schrikken. Ik had nog nooit aan kinderen gedacht

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven