2016; ik hoop op kleine stapjes met grote gevolgen

In mijn volle optimisme kijk in naar 2016. Als ik niet verder kijk dan mijn neus lang is, dan zie ik meer rust en vrijheid door de verkoop van mijn bedrijf. Zie ik meer tijd met mijn gezin en meer genieten van kleine dingen. Zie ik mooie dingen in bloggersland en fijne nieuwe mensen om te leren kennen.

2016

Maar als ik ook maar even verder durf te denken… dan ben ik bang voor wat ik te zien krijg. Met 2015 in mijn achterhoofd slaak ik een zucht van ‘spanning’ over wat er komen gaat in 2016. Denkend aan het terrorisme wat ons het afgelopen jaar nog meer heeft wakker geschud dan de jaren ervoor en het feit dat onze kinderen nu eind December zonder jas buiten het spelen zijn (hoe is het mogelijk !) besef ik me des te meer dat de wereld aan het veranderen is. En er staat ons waarschijnlijk nog wel het een en ander te wachten.

2016, lets hit it!

Zolang ik maar ‘bij’ mijn eigen gezin blijf en de dagelijkse dingen die we doen, dan maak ik me niet zo druk over de toekomst. Ach, een zoon die in 2016 naar de middelbare gaat en gestimuleert moet worden met studeren enzo… hoe erg kan dat zijn? Een dochter die vanaf volgend jaar zomer al alleen naar school kan fietsen in plaats van dat mama haar moet brengen… het zal vast wel wennen!

Mijn ‘problemen’ wegen in de verste verte niet op tegen de bedreigingen die ons om de oren vliegen, de klimaatveranderingen met alle natuurfratsen van dien, en de religieuze uitspattingen over de hele wereld.

Gelukkig zijn mijn kinderen zich nu maar ten dele bewust van wat er speelt. Ze horen het wel, maar beseffen het nog niet helemaal. Zolang het zich niet in hun ‘centrum’ afspeelt is het ook zo weer uit hun gedachten. Wat fijn denk ik nu. Maar hoe zal het er over 30 jaar voor staan? Dat denk ik ook. Wat als zij zover zijn dat ze graag kinderen willen, of misschien al wel hebben ?

Als 2016 alweer 30 jaar geleden is, dan ben ik ook nog op deze aardbol, tenminste, als we hem dan nog niet verkloot hebben met zijn allen. Of als ik niet ongeneeslijk ziek ben geworden, of een ongeluk heb gehad, of… tja, er kan van alles gebeuren.

2016, voor ons, voor jou en voor de rest

‘Kin om hoog, schouders naar achteren’. Dat zou mijn moeder zeggen als ze nog zou leven. ‘Je kan alleen maar je best doen meisje, niet meer dan dat’. Ik hou me vast aan haar uitspraken alsof ik ze nog kan horen. Ze heeft gelijk. Kleine stapjes. Begin bij jezelf, met kleine stapjes. En als iedereen dat doet… wie weet zijn dan die kleine stapjes wel genoeg voor een heel mooi 2016 en meer… niet alleen voor ons, maar ook voor jou, en voor de rest van de wereld.

Daar hoop ik op … kleine stapjes met grote gevolgen.

 

3 gedachten over “2016; ik hoop op kleine stapjes met grote gevolgen”

  1. Op de valreep in 2015, heb ik jouw blog leren kennen. Hoeraa!
    Laten we hopen dat de wereld nog niet helemaal kapot is.
    Als iedereen al even start bij zichzelf, kan er al heel wat veranderen. 😉
    Prettig eindejaar!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven