Lieve papa… voor jou… van mij… voor altijd

Lieve papa, ik probeer mijn verdriet en gemis te vangen in woorden. Het is niet makkelijk en het is niet mooi. Maar dat hoeft ook niet. Want het is wel van mij… voor jou …

Lieve papa

Lieve papa. Het liefst zou ik een heel blog vol proppen met mooie foto’s van jou. Of minder mooie foto’s, ook goed. Gewoon om ze maar aan iedereen te kunnen laten zien. Om iedereen te laten zien wie jij was. Maar jij zou daar niet blij van worden, dus ik doe het niet.

Lieve papa. Het liefst zou ik eigenlijk ook heel veel schrijven over wie jij was. Wat je allemaal gedaan hebt in je leven. Gewoon, om het aan iedereen te laten lezen. Zodat ook zij je een beetje leren kennen. Maar jij zou dat niet nodig vinden, dus ik doe het niet.

Lieve papa, wat dan?

Lieve papa. Maar wat dan? Ik wil niet dat de wereld je vergeet! Ik wil dat iedereen weet wat voor een fijne, bijzondere man je eigenlijk was. En wat jij voor mij betekende. Maar jij stond nooit graag in de belangstelling, dus ik doe het niet.

Lieve papa. Nog geen twee weken geleden verliet je ons en deze wereld voorgoed. Ik had me ons afscheid heel anders voorgesteld. Ik was er namelijk zeker van dat je vier kinderen aan je bed zouden zitten als jij je laatste adem zou uitblazen. Net als bij mama. Maar jij had daar je eigen ideeën over en kneep er stiekem tussenuit.

Lieve papa. Zoals altijd wilde je ook dit keer niet het middelpunt zijn. Wilde je anderen niet tot last zijn. Maar ik wil dat je weet dat ik het nooit als een last gevoeld heb. Dat ik de afgelopen jaren genoten heb van mijn bezoeken aan jou. Van het zorgen voor. En van jouw bezoeken aan mij en mijn gezin.

Lieve papa. Ik heb genoten van onze wandelingen met de hond. Van onze fijne gesprekken samen. Ook al waren we het lang niet altijd eens samen. Wat koester ik die gesprekken. Ze hebben me grotendeels gevormd tot wie ik nu ben.

Lieve papa. De wereld draait gewoon door ook al is jouw leven gestopt. Maar mijn liefde voor jou zal nooit stoppen. Ik voel nog niet dat je weg bent, denk je nog steeds te horen. Je zit in mijn hoofd.

Lieve papa. Blijf alsjeblieft waar je bent. Voor altijd in mijn hoofd en in mijn hart. Maar tegelijk ook bij mama hoop ik. Eindelijk rust en eindelijk samen. Eindelijk vrijheid.

Lieve papa. Ik kom je opzoeken, hoor je? Ik had me geen betere vader kunnen wensen…. weet dat ik van je hou en dat ik naar je toe kom. Untill we meet again….