Emotionele ontrouw of vreemdgaan, is er een verschil?

In deze tijd van social media is vreemdgaan een hot item. Ik heb me zelfs laten vertellen dat de wachtkamers van de psychologen er vol mee zitten. Maar wanneer is iets vreemdgaan? Of wat bedoelen ze met emotionele ontrouw? Het lijkt erop dat vreemdgaan voor jou anders kan zijn dan bijvoorbeeld voor mij.

Voor de een is vreemdgaan pas vreemdgaan als er ook een fysiek contact bij komt kijken. Voor een ander valt zelfs zoenen niet onder vreemdgaan, maar moet er perse seks bij komen kijken.

Vaak vindt er na het krijgen van kinderen een verandering in je seksleven plaats. Hierdoor kan het voorkomen dat je partner eerder open staat voor een ander op welke manier dan ook.

Het verschillende gevoel of de verschillende interpretatie die we hebben bij vreemdgaan zorgt voor veel stress en problemen in relaties. De stress en problemen kunnen uiteindelijk leiden tot het einde van je relatie.

emotionele ontrouw

Wat is emotionele ontrouw ?

Een van de termen die gebruikt wordt bij vreemdgaan zonder fysieke handelingen is emotionele ontrouw. Maar wat is dat nu precies?

Alle intieme zaken die je eigenlijk met je partner hoort te delen maar die je buiten je partner om deelt met een ander zijn een vorm van emotionele ontrouw.

Vaak weet je zelf al dat je fout zit omdat je het anders niet buiten je eigen partner om met een ander zou delen, nietwaar? Maar wat is het makkelijk om jezelf te verschuilen achter de alom bekende definitie van vreemdgaan. Namelijk het fysieke contact.

Want tja… als je dat niet gehad hebt, dan is er dus eigenlijk niets aan de hand toch? Of toch wel?

Contacten via social media spelen een rol in makkelijker vreemdgaan

Het eenvoudig contact leggen via social media en whats app maken het maar wat makkelijk om de stap naar emotionele ontrouw te zetten.

Digitale contacten komen zomaar je huis en je leven binnengewandeld. Een telefoon of facebook account is zó persoonlijk dat dat makkelijk af te schermen is voor je partner.

Zo kan een simpele pikante opmerking uitgroeien tot een digitale relatie die thuis de boel onder spanning zet, nog zonder dat je eigen partner er weet van heeft!

Want wat je deelt met de één -your partner in crime’- deel je niet meer met je eigen partner. En zo wordt beetje bij beetje het contact verlegd van de eigen partner naar de digitale.

Iedere keer weer iets meer, totdat er weinig meer overblijft om te delen met je eigen partner. Degene die vreemd gaat zal zichzelf steeds verder verwijderen van de reële situatie en raakt in een soort fantasie.

Waar liggen de grenzen van vreemdgaan en emotionele ontrouw?

Dat is voor iedereen anders, dat mag nu wel duidelijk zijn. Toch zijn er een aantal ‘algemene richtlijnen’:

Wanneer je merkt dat je het contact met de ander liever verzwijgt voor je eigen partner heb je je eerste signaal natuurlijk te pakken.

Ook je onderbuikgevoel telt zwaar mee.

Is het dan ook nog zo dat je meer aandacht aan jezelf spendeert voordat je contact hebt met die ander en seksuele gedachtes hebt die je ook nog eens uit in bijvoorbeeld een sms-je of een whats appje, dan is de grens overschreden.

Want vergis je niet… het kan dan om digitale ontrouw gaan, vaak gaat het toch om een bekende. Je bent vrienden met elkaar op Facebook of je hebt elkaars telefoonnummer, dat zegt al genoeg. Heftiger dan een sekslijn bijvoorbeeld.

In dat geval bel je met een totaal onbekende, waarvan je weet dat die dat ook nog eens voor zijn of haar werk doet. Dat klinkt toch anders dan een bekende van je, niet?

Voor mij persoonlijk doet het er niet veel meer toe of er fysiek contact is geweest of niet. Emotionele ontrouw komt misschien nog wel harder aan dan een one-night stand met iemand die je toevallig tegen het lijf bent gelopen in de kroeg.

Emotionele ontrouw houdt zichzelf namelijk in stand. Het eindigt vaak pas als een van de partners van de vreemdgangers iets ontdekt en de bom ontploft. Tot die tijd lijkt er geen vuiltje aan de lucht maar raakt de relatie steeds verder beschadigd.

Vertrouwen raakt beschadigd bij emotionele ontrouw

Vaak maakt emotionele ontrouw het vertrouwen tussen de partners kapot, zelfs al is er ‘niks’ voorgevallen.

Het herstel van dit vertrouwen -als er nog sprake is van een mogelijkheid tot herstel- kan jaren in beslag nemen. De persoon die ontrouw is geweest stapt hier relatief makkelijk overheen, maar de persoon die zich bedrogen voelt kan hier nog jaren last van hebben.

En als dat vertrouwen weer een beetje gegroeid is, dan kan het zomaar in één klap weer in duizend stukjes barsten als er iets heel kleins voorvalt. Dit terwijl de emotionele vreemdganger dan totaal niet meer begrijpt waar dit vandaan komt. Eigenlijk kan je wel stellen dat het vertrouwensherstel een jaren durend proces is. En dat het bij sommigen zels nooit meer hersteld.

Ik ben nieuwsgierig. Hoe zit dit voor jou? Wanneer vind jij iets vreemdgaan en wanneer emotionele ontrouw? En wat vind je van vreemdgaan met carnaval, zijn dat verzachtende omstandigheden? Heb je het al eens meegemaakt en durf je er over te praten?

Andere interessante artikelen:

11 gedachten over “Emotionele ontrouw of vreemdgaan, is er een verschil?”

  1. Mijn vrouw, we zijn inmiddels 30 jaar getrouwd, heeft mij van februari tot eind april van dit jaar ook bedrogen met een 25 jaar jongere man. Ze hadden elkaar ontmoet op een concert in Amsterdam waar mijn vrouw samen met mijn dochter en schoonzoon heen was gegaan. Deze man was een vriend van mijn dochter en schoonzoon en was daar samen met zijn eigen vrouw.
    Ze heeft me verteld dat hij zomaar uit het niets contact gezocht had via Messenger, vreemd want zij gebruikt haar meisjesnaam die hij echt niet kon weten. Na enkele onschuldige gesprekjes stuurde hij een foto van zijn geslachtsdeel en wilde graag ook iets meer zien van mijn vrouw. Hij was een borstenman vertelde hij. Mijn vrouw heeft mee laten slepen en foto’s gestuurd, later ook van beiden masturbatie filmpjes.Toen ik er eind april achter kwam, doordat ik per ongeluk haar Facebook account had geopend in plaats van het mijne op de laptop. Daar stond een ongelezen messenger bericht dat ik dus opende en daar hun hele chatgeschiedenis zag van die dag. Gesprekken met zulke vertrouwelijke inhoud die je normaal gesproken niet met een vreemde deelt. In dat gesprek had hij gevraagd of hij haar die avond zou kunnen appen vanuit de douche! In deze periode had ikzelf nog veel last van mijn herseninfarct die ik heb gehad en moest dus regelmatig vroeg naar bed vanwege de druk in mijn hoofd. Ze zei in die chat, ja, probeer dat maar… Zover heeft het niet kunnen komen omdat ik erachter was gekomen. Later bdacht ik me pas dat ik beter nog niets had kunnen zeggen om hen te kunnen betrappen bij die chat.
    Ik was echt ontzettend kwaad, teleurgesteld en nu eigenlijk nog.
    Ze heeft me nooit durven te vertellen dat ze laatste tijd, na de overgang, meer behoefte had aan seksuele spanning terwijl ik vaak vroeg of ze zin had in sex waarbij altijd het antwoord nee was.
    Ik heb haar verteld dat als ze dit gedaan zou hebben met iedere keer een andere man, ik niet zo kwaad zou zijn als nu. Nu werd er een vertrouwensband gemaakt, dingen gedeeld die ze normaal gesproken met mij zou delen.
    Ik heb contact gezocht met zijn vrouw, die al wel vermoedens had dat er iets gaande was. Zij proberen er ook samen uit te komen, net zoals wij.
    Maar voor mij is dit moeilijker als voor mijn vrouw, het vertrouwen is ver weg en ik hoop dat dat weer terugkomt. Momenteel gaat onze relatie weer redelijk goed en ik hoop dat dit zo blijft.

  2. Herkenbaar, mijn ex bleef alles delen met zijn ex (onder de smoes dat ze een kind hebben) elk persoonlijk detail werd besproken. Ik heb hem betrapt door in zijn telefoon ye kijken. Tegen mij zeggen dat hij haar een stom wijf vind en tegen haar dingen zeggen als ” ik zal je beschermen zolang ik leef” . Daarna ben ik alleen maar wantrouwender geworden. Hij vond dat ik me aanstelde en dat deed voor zijn kind…het klopt niet. Elke dag aan je ex vragen hoe het met haar gaat etc. Het doet mij veel pijn en hij vind het nog steeds normaal

  3. Als eerste wat goed dat je hier een stuk over schrijft.

    Ons verhaal ligt iets anders maar heeft hier heel veel mee te maken.

    Mijn man en ik zijn bijna 20 jaar getrouwd. Een aantal jaren terug kwam ik er achter dat mijn man vreemd ging. Dit vreemd gaan was niet wat ik verwachte. Hij bleek als jaren een seks verslaving te hebben. ( inmiddels is hij al weer een aantal jaar ex-verslaafd)

    En ja dit tast je eigenwaarde aan en ja ik heb hem toen buiten gezet maar als dan blijkt dat hij ziek is! Pff dit was heel heftig. We hebben een heel zwaar traject van behandelingen gehad. We ja! Ook ik ben bij een psycholoog terecht gekomen.

    Dit heeft ons beide doen inzien dat ( omdat we van elkaar houden) we aan de slag moesten.

    Ook dit traject heeft een goed 2 jaar geduurd en we zijn nog steeds samen en onze relatie is beter ( veel beter) dan hiervoor.

    De dingen die mijn man heeft gedaan hadden niets met ontrouw naar mij te maken maar met zijn ziek zijn.

  4. Mijn inmiddels ex heeft mij ook meer dan een maand bedonderd, voordat ik hem ermee confronteerde. Alleen vond hij het geen vreemdgaan. Zo mocht ik het niet noemen, want er in de eerste weken niets gebeurd. Niets?
    Hij zat de hele dag met haar te appen. Eerst onder het mom van tennis. Ze hadden zich ingeschreven voor een gemengd dubbeltoernooi. En nog weer andere smoesjes.
    Hij bleek afspraakjes buiten het tennis om met haar te maken. Dagjes weg, wandelen met de hond.
    Hij besprak zijn problemen met haar, maar deed thuis zijn mond niet open.
    Maar verder was er niets gebeurd. Niets? In een week tijd waren ze kennelijk verliefd geworden. Het was hun overkomen. “Ik kon er niets aan doen”. Is er niets als je van de ander een dure zweefvlucht cadeau krijgt voor je verjaardag?
    En zij was volgens hem “onschuldig”, want ze wist zogenaamd niet dat hij getrouwd was. Ze was zelf op dat moment ook nog getrouwd.
    Na het een maand aangezien te hebben, heb ik hem ermee geconfronteerd. Hij was er heel zeker van met haar verder te willen. Na amper een maand.

  5. Mijn ex partner was ook emotioneel ontrouw.
    Dit heeft ons het huwelijk gekost, omdat hij niets meer in onze relatie wou investeren en totaal geen interesse meer had in mij.
    Onder de noemer “ik ben niet gelukkig” werd de scheiding in gang gezet. Partner bleek al lange tijd op deze manier vreemd te gaan, maar herhaalde continu dat hij niets verkeerd had gedaan omdat hij tijdens ons huwelijk “niet was vreemdgegaan”
    Diepe wond laat dit achter en is vele malen moeilijker te verwerken dan een sexuele uitspatting.

  6. Mijn vrouw heeft emotioneel een heftige relatie ontwikkeld met een “vriend” dit is uiteindelijk uitgegroeid tot lichamelijk. Uiteindelijk ben ik daar achter gekomen en is de bom ontploft. Daarna is het een tijd goed gegaan maar ze blijft contact zoeken/houden met die en andere mannen.
    Is mijn relatie nu verloren? En moet ik de handoek in de ring gooien of moet ik haar geloven dat het allemaal luchtig en onschuldig is en door blijven gaan? Ik zie door de bomen het bos niet meer, feedback is welkom

    1. Kies voor jezelf
      Het is respectloos naar Jou als ze hiermee door blijft gaan.
      Heb zelf ook door dit voorval ( na enige keren) hij heeft de dames zelfs ontmoet
      maar ze moesten hem (nog) niet.
      Toen kwam hij weer bij mij Ik gaf hem kans op kans
      maar kwam er per toeval achter dat hij nog steeds aan het vissen is naar andere dames.
      Ik heb voor mezelf gekozen…lekker rustig ook.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven