De Avondvierdaagse staat weer voor de deur! Deze week is het zover. Een strakke planning staat klaar: papa vroeg thuis voor de opvang van de jongste, anderhalf uur eerder eten dan normaal, hopen op mooi weer en gaaaaan met die banaan! Het vergt nogal wat aanpassingsvermogen, maar ik vind het belangrijk dat ze eraan meedoen. Voor de beweging, het sociale element en de prestatie. Want ook al hebben ze soms wat aansporing nodig, de trots en overwinning straalt van hun gezichtjes wanneer die medaille eenmaal in de pocket is. Dit jaar loop ik voor het eerst met allebei mijn meiden, samen met veel vriendinnetjes en hun mama’s of papa’s. Mijn oudste en ik liepen vorig jaar voor het eerst mee. Ik schreef er destijds een verslag over voor de lokale krant. Misschien herken je er iets van?
Op dinsdagavond ging de 48e Avondvierdaagse in Drunen met 1250 deelnemers van start. Vol enthousiasme ontmoetten kinderen en ouders elkaar bij de start, klaar voor een aantal kilometers gezonde beweging en gezelligheid.
De Avondvierdaagse: giebelend en likkend in polonaise op weg naar de finish.
Vriendinnen en klasgenootjes Britt Leuken, Isis Heijmans, Isa Vos en Anne-Roos Thomassen lopen voor het tweede achtereenvolgende jaar mee. Voor mijn dochter Eva en mijzelf was dit de eerste keer. Zoals mij al was verteld, bleek de routebeschrijving geheel overbodig. Gevangen in een lange rij wandelaars was verdwalen, of ontsnappen, onmogelijk.
Opvallend was ook het gelik van veel kinderen aan een opgeknoopte zakdoek. Bij navraag blijkt het te gaan om een ingevroren halve sinaasappel met 3 peperpunten. Het recept blijkt een traditie te zijn bij een avondvierdaagse. ‘Proeven?’ vraagt Isis aan mijn dochter terwijl ze de zakdoek met inhoud voor haar neus houdt. En zo wordt er over en weer gelikt.
De opvolgende twee dagen gaat de route door de bossen. Na een frisse eerste dag zijn deze twee dagen, waarbij de warme avondzon door de bomen scheen, een genot. Daarbij zijn de bospaden een stuk avontuurlijker dan het asfalt. Isa is geconcentreerd aan het speuren want hier hangen de pijltjes in de bomen in plaats van geverfd op de stoeptegel. Dan struikelt een jongen over een tak om vervolgens een lachsaldo van zijn vriendjes over zich heen te krijgen en verderop ontstaat een file door groepsvorming rondom een uitdeelsnoepzak.
De vierde dag, de grand finale van de Avondvierdaagse, staat in het teken van hitte en dreigende gevaarlijke weersomstandigheden. De organisatie anticipeert hier zeer adequaat op door waterflessen uit te delen, de start van de 10k .m een uur te vervroegen en de andere afstanden in te korten. Maar wat een euforie bij de finish! Isa, Isis, Anne-Roos, Eva en Britt zijn trots op hun medailles en kijken alweer uit naar volgend jaar. En de moeders? Wij zijn weer volledig bij gekletst 😉 .
Meer weten over meelopen of organiseren, check hun site.
Vertel eens, ben jij te porren voor een avondvierdaagse met je kind(eren) ?
O wat heerlijk door de bossen! Dit jaar de 1e x voor ons. Ik hield mijn hart vast want mijn 6 jarige haat lopen. Maar idd met vriendinnen is het zo gedaan die 5 km. Wat een topweer deze week. We aten soep, pizza, nasi en tosti. Veel rauwkost. Want er moest ook gewoon gewerkt worden. Dan snel eten (1/2 6 thuis, 10 over 6 naar de start). Een van ons bleef thuis met de 1 jarige. Op vrijdag moest er eerst gezongen worden op zangles, snel tosti en hup op pad! De 1 jarige ook mee want vader is motor rijden! Wat een happening. Door de brandweer kazerne met rook en sirene. Een muziekband en dj bij de finish! Wauw gelukt! 20 km in 4 dagen. Ik ben trots op mijn kanjer.
Super goed zeg!