5 redenen waarom een baby makkelijker dan een peuter is

Was ik bij de komst van de eerste in de veronderstelling dat een baby lastig was, kom ik daar sinds de komst van de tweede toch op terug. Mijn bevindingen over een kleuter versus een baby heb ik dan ook eens even op papier gezet. Een baby makkelijker dan peuter? Hell Yeah! Je komt daar alleen pas later achter!

Ben je al in de gelukkige fase van de peuter aanbelandt? Dan snap je meteen wat we bedoelen te zeggen met het feit dat een baby makkelijker is dan een peuter. Ben je nog niet zover? Dan zal je over een aantal maanden waarschijnlijk met een grimas terugdenken aan onderstaande punten 😉 .

baby makkelijker dan peuter

Baby makkelijker dan peuter ? Hell Yeah!

Drie jaar geleden dacht ik immens goed voorbereid te zijn op de komst van een klein hummeltje. Ik keek er naar uit! Alleen maar kroelen, tijdens mijn verlof lekker samen op de bank lachen en genieten van vrouwen tv en af en toe samen een dutje doen. Alles hetzelfde, alleen dan samen, heerlijk leek me dat!

Kwam ik toch even van de koude kermis thuis. Want wat ik me niet bedacht had, was dat een baby ook huilt en dat dat dan door merg en been gaat. Dat je vast zit aan bepaalde tijden van slaap en hapjes, dat je daarnaast verlangt naar een momentje voor jou alleen. En… dat borstvoeding geven zo makkelijk nog niet is.

Moe als een hond

Daarbij was ik ontzettend moe, iets wat ik me ook niet zo had voorgesteld. Kortom, het viel me een beetje tegen en ik werd geconfronteerd met mezelf. Ik ben misschien geen echte baby mama zoals ik dat wel voor ogen had.

Nu de baby een peuter is

Inmiddels is de baby een kleuter van drie jaar oud en heeft een behoorlijk eigen willetje. Hij weet heel goed wat hij wil, en ook wat hij vooral nièt wil. Samen lachen we veel en soms maak ik hem aan het huilen. Als ik bijvoorbeeld de verkeerde beker heb gepakt of zijn auto op de verkeerde plek heb terug gezet. Sorry, sorry, ik zal het nooooit meer doen!

Gegroeid als mama

Met de komst van zijn kleine broertje merk ik dat ik ben gegroeid als mama. Nu de jongste bijna 9 maanden is, vind ik het makkelijker worden. Sowieso draai ik bij de tweede mijn hand nergens meer voor om, alles is nu vanzelfsprekend.

Zoals eerder geschreven vond ik die twee bij elkaar wel een enorme omschakeling, dat dan weer wel. Dat een tweede kind makkelijker zou moeten zijn, daar dacht ik toen echt anders over. Nu er weer wat tijd verstreken is word het al ietsje makkelijker!

Wat er veranderd is, is dat mijn oudste zichzelf nu al zo groot en zelfstandig vindt dat hij mij de les probeert te lezen. Het zorgt voor grappige taferelen maar ook voor momenten dat ik mezelf wil opsluiten op het toilet om er het eerstvolgende uur niet meer af te komen.

Hoe dat komt? 5 Redenen !

Nou kijk, een baby stelt best wat eisen; schone broek, flesje hier, flesje daar, spelen met de rammelaar, niet meer leuk, next! Maar een kleuter, die eist gewoon zijn autoshirt op die besmeurt is met chocoladepasta van de dag ervoor. Als ik dat probeer uit te leggen, hoor je het brullen een paar huizen verder en krijg je een korstje brood naar je hoofd geslingerd, want die lust hij na drie jaar trouw eten immers ook niet meer.

Boodschappen zonder kinderwinkelwagentje

Boodschappen doen is (naast het Maxi-Cosi gesjouw) met een baby ook nog wel te doen. Maar een peuter weet wat een kinderwinkelwagentje is, en hoe je daarmee door de supermarkt kan rennen en botsen. Waarbij hij 200keer roept, kijk eens mama, snel hè mama, ik ga hard hè mama. Mama kijk eens!! En een baby kent dat ‘mama’ woordje nog niet en ligt alleen maar schattig te wezen.

Driftbuien in plaats van huiltjes

Helaas komt er vaak ook een moment dat je dat karretje maar gewoon terug moet zetten omdat hij niet luisteren wil en dan kan heel de supermarkt daarvan meegenieten. En in vergelijking met zo’n driftbui, valt het huilmomentje van je baby best mee!

Heb je die kleuterluiers al eens goed gezien?

Een luier verwisselen van een baby doe je in een handomdraai, maar de luier van een kleuter die nog niet alles op het toilet wil doen is andere koek. Het zijn geen kleine babybeentjes die spartelen en je makkelijk met een hand vast kunt houden terwijl de andere hand zo’n dertig doekjes tegelijk uit het bakje grist. Laat staan dat het maar een klein keuteltje is dat met gemak in de luier past.

Groene groenten is ‘geweest’

Het avondeten vind ik ook altijd gezellig met elkaar. Een baby eet namelijk alles, en dan bedoel ik ook die groene groenten. Hele stronken broccoli werkt hij zo naar binnen, gepureerd en al uiteraard. Mijn peuter kijkt toe met een zuur gezicht en roept dat hij het vies vindt en patatjes wil.

Met vliegtuig spelletjes en toetjeschantage krijg ik er met moeite toch wat happen groenten in. Een leuke bijkomstigheid daarbij is het op je stoel blijven zitten. Een baby zet je in de kinderstoel, en die blijft daar gewoon zitten. Probeer dat met een peuter maar eens voor elkaar te krijgen.

Tanden

En last but not least, een baby heeft geen tanden, dus die hoef je ook niet te poetsen. Nu gaat het niet zozeer om het poetsen, maar het scheelt toch al gauw een kwartier strijd. Iedere dag. Wil jij poetsen, dan wil je peuter dat niet. En wil je peuter poetsen? Dan is dat waarschijnlijk op het moment dat hij allang op bed had moeten liggen of jij net je lievelingsserie wilt kijken. Zie dat maar eens te regelen…

Maar ach, verder zijn ze beiden om op te vreten hoor, maar een baby makkelijker dan peuter… ik durf tegenwoordig volmondig JA te zeggen!

Klinkt dit herkenbaar voor je? En heb jij nog aanvullingen?

Meer lezen ?

Gebruikte afbeelding via Shutterstock

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven