Hoelang laat je je kindje op je kamer slapen en kun je je kindje bij je in bed laten slapen? Wanneer kan je baby op eigen kamer slapen en hoe regel ik dat? Er spookt vanalles door mijn hoofd de laatste tijd. Hoe gaan we dit aanpakken?
Ik zal je vertellen hoe het bij ons tot nu toe is gegaan. Wij hebben Melle zijn bedje na zijn geboorte op onze kamer gezet. Onze kamer is te smal om een bedje naast ons bed te zetten, dus het babybedje moest aan het voeteneind.
Ik werd al snel gek van de enge geluidjes ’s nachts, ik dacht steeds dat hij stikte… en omdat ik door mijn bevalling de eerste dagen niet zelf uit bed kon, maakte ik mijn man dus zo’n 20x per nacht wakker om even te checken. Daar werden we allebei knettergek van!
Dus na anderhalve week hebben we zijn bedje toch maar op zijn eigen kamer gezet. Wel met de deuren van de kamers open zodat we het konden horen als er iets was. Sommige nachten wilde hij echter absoluut niet slapen en was hij zo overstuur dat we hem wel eens op het verschoningskussen tussen ons in lieten slapen. We hadden op dat moment nog een kleiner bed, wat betekende dat hij tussen ons in lag en wij ons kussen een kwartslag moesten draaien om allebei op het uiterste randje van het bed te liggen. Comfortabel is anders, dat snap je 😉 . Het was alleen wel de enige manier om nog aan een paar uurtjes slaap per nacht te komen en op een gegeven moment doe je daar alles voor. Uiteraard lag hij dan wel hoog genoeg zodat hij geen dekens over zich heen kon krijgen.
Ik kreeg vaak te horen hoe gevaarlijk het was om je baby tussen je in te laten slapen, maar op deze manier leek het me wel veilig, en dit was ook wat onze kraamverzorgster ons adviseerde. Liever had ik gezien dat onze baby op eigen kamer bleef slapen, maar dat zat er met Melle nog even niet in.
Baby op eigen kamer, of bij de ouders?
Nu is Melle inmiddels al 7.5 maand en slaapt hij gewoon op zijn eigen kamertje (nog steeds met de deuren op een kier omdat ik denk dat ik het dan toch beter kan horen als er iets is).
Twee weken geleden begon echter zijn eerste tandje door te komen, en je voelt hem al aankomen… Ik heb wel eens gehoord dat kindjes daar last van kunnen krijgen, maar het is erger dan ik had verwacht. Naast de verhoging die hij erdoor krijgt slaapt hij heel slecht. Hij wil ook ineens 2 tot 3 keer per nacht extra voeding, terwijl hij al een hele tijd doorslaapt ’s nachts.
Zoals ik in mijn vorige blog met het uit logeren gaan voor de eerste keer al schreef, krijgt Melle nog borstvoeding, iets waar ik in dit geval erg blij mee ben. Midden in de nacht naar beneden om een fles te maken lijkt me echt niet prettig en ik zou ook niet weten hoeveel ik dan moet maken. Straks heeft hij na 1 fles niet genoeg, zet hij het op een krijsen en kun je weer naar beneden! Misschien valt dat allemaal wel mee, maar zo zie ik dat voor me 😀 .
Nu haalt mijn man hem dus uit zijn bedje om hem bij mij te leggen, dan kan hij gewoon drinken wat hij wil en daarna lekker verder slapen. De eerste nacht was dat prima, maar vanaf de 2e nacht kreeg ik wel moeite met wakker blijven tijdens het drinken. Hij ligt nu natuurlijk niet meer op dat verschoningskussen, maar gewoon zo naast mij. Ik weet niet zeker hoe gevaarlijk het kan zijn als ik in slaap val. Kan hij uit bed vallen? Of rol ik in mijn slaap op hem? Daar moet je toch niet aan denken!
Ik zat te denken aan een co-sleeper, maar die is nu helaas (bijna) te klein voor hem. Of weet jij of er ook zoiets voor kindjes vanaf een half jaar bestaat? Ik heb er best spijt van dat we die niet in het begin aangeschaft hebben. In de meeste gevallen viel hij dan namelijk gewoon in slaap bij mij in bed, maar op het moment dat we hem oppakten om in zijn bed te leggen werd hij wakker en begon hij te huilen.
Dilemma dus, ik kon moeilijk de hele nacht wakker blijven zodat hij naast mij kan slapen. We hebben zijn bedje dan ook maar weer op onze kamer gezet omdat hij dan toch beter sliep, maar ik wilde hem eigenlijk ook niet aanleren dat hij op onze kamer slaapt. Zijn er meer mama’s die hier ervaring mee hebben? Wat vinden jullie het beste in zo’n geval en hoe hebben jullie de overstap gemaakt voor jullie baby om op zijn eigen kamer te slapen?
Na een paar van deze nachten aanmodderen kreeg hij minder last en ging hij ’s nachts weer doorslapen. Gelukkig! Hij kon weer gewoon op zijn eigen kamer slapen!
En toen kwam vanmorgen…
Ik vond het al raar dat ik om 06.15 van de wekker wakker werd want meestal is Melle al eerder wakker en hoor ik hem spelen en brabbelen. Maar vanmorgen dus niet. Tot half 7 heb ik liggen snoozen en toen vond ik het toch wel wat verdacht worden… ik hoorde hem nog steeds niet. Ik deed de lamp op de overloop aan en ging zijn kamer in en rook gelijk een smerige lucht. Ocherm, ik zag hem liggen in zijn eigen braaksel… hij lag me met zijn bolle hoofdje een beetje suf en lachend aan te kijken. Hij vond het blijkbaar ontzettend grappig maar oh, wat vond ik het zielig. Echt alles zat onder. Zijn slaapzak, pyjama, matras, dekbed, spijltjes van zijn bed… het zat zelfs in z’n oor! Hij was ook helemaal koud dus ik heb gelijk een warm badje gemaakt en mijn collega’s een berichtje gestuurd dat ik wat later zou zijn.
En daar ging mijn theorie van ‘ik laat de deuren op een kier, dan hoor ik het tenminste als er wat is’.
Hoelang had hij zo gelegen? Waarom huilde hij niet, dan hadden we het al wel eerder ontdekt. Ja ik voel me behoorlijk schuldig, ik had toch iets moeten horen? Nu ligt hij dus weer op onze kamer in zijn bedje want ik wil niet dat dit vannacht weer gebeurt. Maar als ik zo ga denken, kan ik hem nooit meer op zijn eigen kamer laten slapen.
Hoelang hebben jullie je kindje op je kamer laten slapen en op welke manier? Wel in een eigen bedje of bij je in bed?
