Balans werk prive… hoe doe je dat met meer kinderen?

We kennen ze allemaal wel, van die dagen dat het zo druk is dat je niks gedaan krijgt, de balans werk prive is dan even helemaal zoek en je bent alleen maar aan het haasten. En dan heb ik het nog relatief makkelijk met één baby denk ik. Ik kijk echt op tegen werkende vrouwen met meer kids…hoe doen ze het allemaal?? Werken en huishouden combineren is nog best een dingetje vind ik zelf, hoe vind ik de balans tussen werk en prive?

Balans werk prive in het begin

Hoewel ik het super leuk vind om voor Melle te zorgen, moet ik er niet aan denken om niet te werken. Ik hoor wel eens dat vrouwen helemaal stoppen met werken om fulltime mama te zijn, super knap vind ik dat, maar ik zou het niet kunnen. De eerste week na mijn verlof dacht ik daar overigens heel anders over, ik vond het vreselijk om de zorg voor mijn baby aan iemand anders over te laten, wat nou als hij niet wilde slapen? Als hij aan een stuk door zou huilen? Zijn fles niet wilde? Allemaal zorgen om niks uiteraard want het ging prima.

En eenmaal weer aan het werk vond ik het best prettig om niet de hele dag druk te zijn met poepluiers en ook weer eens te kletsen over wat iedereen in het weekend had gedaan! Ik werk 3.5 dag en dat vind ik echt prima! Mijn man werkt 4.5 dag, maar omdat hij ook avonden en weekenden werkt hoeft mijn zoontje maar één dag in de week naar de opvang, ook daar kan ik prima mee leven.

Overweging wel of geen kinderopvang

Kinderopvang is iets waar iedereen verschillend tegenaan kijkt volgens mij. Ik vind het goed voor hem om ook eens ergens anders te spelen en slaapjes te doen, dat er ook iemand anders voor hem zorgt dan papa en mama. Inmiddels ben ik daar aan gewend 😉 . Maar vaker dan 1 of 2 dagen in de week zou ik dat dan ook weer niet willen.

Balans werk prive is zoek

De andere kant van het verhaal is dus wel dat mijn man en ik elkaar bijna niet zien. Oke, dat is een beetje overdreven, we zien elkaar elke ochtend, en (bijna) elke avond. Maar meestal is het een enorm gehaast. Dan kom ik thuis en moet hij gelijk weg, soms kunnen we nog net samen eten. Een dagje weg en met z’n drietjes eropuit lukt bijna niet. Ongeveer 3 dagen in de maand zijn we samen vrij en dan zijn er ook vaak al dingen gepland met vrienden of familie, dus het is echt een hoop plannen, maar ik vind voor Melle dit de beste optie.

Hoewel ik het op sommige dagen erg fijn zou vinden om samen thuis te zijn. Bijvoorbeeld twee weken geleden. Melle had de waterpokken en was dus ontzettend zielig, moest iedere dag in bad en ingesmeerd worden met een schuimpje tegen de jeuk. Daarnaast had hij ook een ontstoken vingertje wat 3x per dag schoongemaakt en ingezalfd moest worden en dat gaat echt een stuk makkelijker met z’n tweeën! En of het allemaal nog niet erg genoeg was kreeg hij er een buikgriep bij! De eerste dagen was het alleen veel spugen maar daarna kwam ook de diarree erbij. Dat is sowieso al super vervelend maar als je dan ook nog alleen bent, onder de spuug zit en een ondergepoepte baby vast hebt, hoe ga je dan een badje vol laten lopen?

Ik kan hem dan uiteraard niet in zijn bedje leggen, dan is dat ook vies. Hij moet toch die kleren en luier uit (en plast dan natuurlijk ook nog overal overheen) en ik wil zelf ook graag even iets schoons aan. Uiteindelijk moet hij dan dus maar even in zijn blote billen in bed en hopen dat hij niet nog een keer plast of poept! Als dat dan eigenlijk is gelukt en hij is lekker in bad geweest en mag nog even wat melk drinken is het hopen dat het er niet gelijk weer uitkomt…. Gelukkig duurde het niet al te lang en is hij er inmiddels weer vanaf (van die ontstoken vinger niet trouwens), maar dat zet je wel aan het denken…

Wat als je meer dan een kindje hebt op zulke dagen? En wat als die allebei tegelijk ziek zijn? Hoe zit het dan met de balans werk prive? Hoe doen jullie dat?