“Volgens mij word ik oud”, denk ik dan met mijn 26 lentes. En nee, dat denk ik niet omdat ik rimpels krijg (check ik panisch iedere ochtend in de spiegel en gelukkig heb ik nog geen gevaarlijke mogen vinden), maar omdat we voor een belangrijke beslissing staan; een basisschool kiezen voor mijn dochter.
MIJN dochter! Wow. Zolang geleden alweer dat ik zelf op de basisschool zat en wat is er veel veranderd, dat maakt het zoeken naar de geschikte school er niet makkelijker op!
Basisschool kiezen bij 2 jaar
Daar kregen we een envelop in de bus, een lekkere dikke op naam van onze dochter. Word je toch een beetje jaloers van. Zulke dikke enveloppen krijg ik nooit! Al zou het bij mij dan misschien dikke enveloppen zijn van de belastingdienst dus die mogen ze best houden 😉 .
Anyway, de brief luidde: “Het wordt hoog tijd om uw dochter in te schrijven voor een basisschool!”. Say What?! Mijn dochter is nog geen eens 2! Weet ik het waar ik over 2 jaar ben.
We hebben een huurwoning, studeren nog. Ik weet het niet eens voor over een jaar. Maar goed. Laten we even een aantal scholen bellen, op bezoek gaan en er gewoon eentje uitkiezen.
Op tijd een keuze maken voor de nieuwe basisschool
Makkelijker gezegd dan gedaan, dat begrijp je. Het was al een hele toer om de ingang te vinden! Onze eerste basisschool zit vast aan een andere basisschool en de crèche van onze dochter. Dan zou je denken: drie ingangen naast elkaar en klaar! Dus niet.
Eerst gingen we een deur binnen waar we vervolgens de lift namen richting het appartementencomplex boven de scholen en crèche. De tweede keer zagen we onze dochter voorbij komen en stonden we dus in de crèche en de derde keer stonden we in een hal waar alle deuren op slot zaten en er geen intercom of iets was…
Oke, bellen dus: “Ow mevrouw u staat helemaal verkeerd! Ik kom u halen!” Na 3 minuten kwam ze via een deur de hal binnen. “Goedemorgen! Dit is de ingang van de leveranciers. Maar u was er bijna!” (bleek dat de ingang van deze basisschool aan de achterkant van het complex zit waar tevens ook het schoolplein is).
Kom laten we even kennismaken. En daar gingen we hoekje om, trapje op, trapje af, naar links, naar rechts, als we de vrouw kwijt waren geraakt hadden we geen idee waar we waren!
“U komt voor een rondleiding?” vraagt ze. “Ja onze dochter is bijna 2 dus we moeten maar eens gaan oriënteren”. “Oriënteren? Ow…..nou het wordt eigenlijk al tijd dat uw dochter is ingeschreven hoor! Er zijn behoorlijke wachtlijsten, maar laat ik bij het begin beginnen.
Wat wordt er verwacht op de basisschool
Hier heeft u de handleiding.” En daar ploft een dik boekwerk op de tafel waar J.K.Rowling jaloers op zou zijn. Uhmm, de basisschool ging toch over spelen, leren spelen, leren spelen met andere kindjes en owjah uiteindelijk wat leren over de natuur, sommetjes, schrijven, lezen enzo?
Daar heb je toch niet zo’n handleiding voor nodig? Correctie: zeker wel. Tijdens de rondleiding werd mij al snel duidelijk dat het allemaal niet meer zo simpel is.
Leerde je vroeger in de onderbouw dingen als mooi tekenen of spelen in de poppenhoek, nu leer je verbanden te leggen en krijg je zelfs een cito- toets! Ja, je leest het goed.
Een kind van 4 krijgt een cito- toets. De zoon van een vriendin van mij heeft er laatst eentje gemaakt. De feedback van de juf? “Ik kan uw zoon nog niet echt lezen. Hij is een beetje stil hè?” Uhm ja….Kind zit net een paar maanden op de basisschool dus wat denk jezelf?
Maar goed even terug op de rondleiding: het voelde net aan als een middelbare school. Zo groot en overal trappen en kamertjes. Het leek zo….zakelijk.
Het hielp dan ook niet dat in de meeste lokalen de luxaflex dichtzat. Waarom? Omdat ze anders de beamer niet goed kunnen zien. Beamer? Ja daar kijken ze de hele dag naar. Het oude trouwe schoolbord is niet meer net als de juffen en meesters met overal krijtvlekken.
Deze juffen en meesters waren bezig op hun eigen laptop in hun eigen wereldje verzonken. En de kinderen? Die keken naar de beamer of naar hun Ipad. En hoe het zit met de ouderbetrokkenheid op deze basisschool dat weet ik nog even niet.
Ipad? Jep! Ieder kind krijgt een Ipad van school waar ze werkjes op kunnen maken (hoe handig is dat in het kader van de tablet-nek). Pen en papier? Doe niet zo ouderwets! Daar krijgen ze een uur per dag mee te maken en dat is genoeg. Aan het eind van de dag gewoon de Ipad inleveren en dan gaan ze de hele nacht op de opladers (hoe bedoel je brandgevaar?)
Ontspanning op de basisschool
Ik denk dat mijn ogen en mond niet wijder open konden. Wat is dit? Een productieproces waarin kinderen zo snel mogelijk volwassen moeten worden? Waar is het spelen gebleven? Nou dan maar eens kijken op het schoolplein. Daar moet dan toch plezier te vinden zijn? Ja hoor. Dat was er. In de vorm van moestuintjes maken, sporten en dieren verzorgen.
Heel goed allemaal, maar waar is de echte ontspanning? Het gek doen op het schoolplein? Rennen als een gek en het op een gillen zetten als je getikt wordt? De vrouw die de rondleiding gaf keek mij verbaasd aan. Moestuintjes maken is toch lekker ontspannend? En daar leren ze tenminste van.
Na de rondleiding wist ik het zeker: op zoek naar een school die lekker ouderwets is! Een klein gebouw waar iedereen elkaar kent, waar je mag spelen en waar je een uur per dag op de computer of Ipad zit en de rest van de tijd schrijft in je schrift. Een basisschool kiezen hoeft nog niet zo moeilijk te zijn, toch.
Naar wat voor school is jullie kindje gegaan? En hebben jullie ook deze grote verschillen met vroeger gezien? En zijn jullie ook al bezig met hoe je de middelbare schoolkeuze gaat maken?