Als werkende moeder ben je vaak een echte duizendpoot. Je probeert continu de balans te houden tussen het zorgen voor je gezin en het najagen van je carrière dromen. En we weten allemaal dat dat soms best een uitdaging kan zijn. De combinatie van werk en gezin is een enerverend avontuur, maar soms kun je helemaal verdwalen in het doolhof van verantwoordelijkheden. En, laten we eerlijk zijn, die vervelende burn-out ligt altijd op de loer. Weet jij hoe je een beginnende burn-out kan herkennen?
Een beginnende burn-out herkennen; de red flags
Herken jij de signalen die ons vertellen dat we over onze eigen grenzen zijn gegaan?
Ik weet dat ik me er -13 jaar geleden- in eerste instantie totaal niet van bewust was. Totdat Frank op een gegeven moment tegen mij zei dat hij vond dat ik eens met de huisarts moest gaan praten. Hij herkende de signalen van een beginnende burn-out bij mij dus wel, maar woist niet goed wat hij ermee aan moest.
De signalen van een beginnende burn-out
Eerst wil ik dit even aan je kwijt: een burn-out is absoluut geen zwakte!
Het is eerder een teken van de enorme verantwoordelijkheid die jij als werkende moeder draagt. Zo begint een burn-out vaak met signalen die we gemakkelijk kunnen negeren, óf moeilijk herkennen. Denk bijvoorbeeld aan:
Aanhoudende vermoeidheid ondanks voldoende slaap
Als moeder ben je vaak wel een beetje moe. Maar als de vermoeidheid continu aanhoudt, ongeacht hoeveel je slaapt, kan dat absoluut een teken zijn van een beginnende burn-out. Je voelt je ‘op’, zowel lichamelijk als geestelijk.
Slaapgebrek
Problemen met in slaap komen of niet door kunnen slapen zijn vaak indicatoren van overmatige stress. En dan hebben we het niet over het niet door kunnen slapen omdat je kleine ’s nachts wakker wordt.
Maar wanneer je in bed eindeloos piekert, dan kan dit leiden tot een chronisch slaapgebrek. En dat is zeker een van de signalen waaraan je een beginnende burn-out kan herkennen.
Concentratieverlies
Je goed kunnen concentreren lukt niet meer. Je vergeet dingen of maakt knullige fouten op het werk. Niet te verwarrem met zwangerschapsdementie die ook na je bevalling nog wel even kan aanhouden.
Te hard zijn voor jezelf
Je bent nooit helemaal tevreden met je prestaties en legt de lat extreem hoog voor jezelf. Dat is een karaktereigenschap waar veel (ambitieuze) vrouwen last van kunnen hebben, zeker in het moederschap.
Minder interesse en plezier; een van de symptomen waaraan je een beginnende burn-out kan herkennen
Dingen waar je eerst van kon genieten, zoals interessante projecten op je werk of leuke uitjes met de kids, voelen nu als een last. Je (werk)plezier is helemaal weg, en je hebt er geen energie meer voor.
Tegelijkertijd voel je je daar weer schuldig over waardoor je in een neerwaartse spiraal terecht komt, want ook die neerslachtigheid kan een symptoom zijn waar je die beginnende burn-out aan kan herkennen.
Lichamelijke problemen
Buikpijn, hoofdpijn of verstijfde spieren ontstaan vaak door aanhoudende of overmatige stress. Het lichaam geeft duidelijk aan wanneer het echt te veel is.
Snel geprikkeld en geïrriteerd
Wanneer je sneller geïrriteerd bent, bijvoorbeeld op het werk of tegen je kinderen, dan kan dit wijzen op overbelasting. Uiteraard hoef je niet meteen bij de eerste irritatie te bedenken dat je op een burn-out afstevend, maar het is wel goed om je bewust te zijn van je gevoelens.
Op deze manier kan je ze ook eerder herkennen als het wel aan de orde is.
Sociale isolatie bij een beginnende burn-out
Je hebt geen zin meer in je vrienden of familie en vermijdt sociale activiteiten. Dit is er eentje die erin sluipt. In eerste instantie denk je misschien wel dat het komt omdat jehet te druk hebt, maar het is wel degelijk een ander symptoom van die beginnende bunr-out die belangrijk is om te herkennen én erkennen!
Ga dit gevoel niet uit de weg, maar praat erover.
Lees nog meer over de signalen op ik heb een burn-out | Thuisarts.nl
De kracht van kwetsbaarheid
Het herkennen van signalen is van groot belang, omdat een (beginnende) burn-out niet alleen heel heftig is voor jezelf, maar ook voor je gezin en je werk. Wanneer je jezelf op tijd kwetsbaar durft op te stellen door toe te geven dat je tegen je grenzen aan loopt, kan je mogelijk een burn-out voorkomen.
Want onthou:
- Voorkomen is beter dan genezen: Als je eenmaal een burn-out hebt, dan kan het herstel vaak maanden, soms zelfs jaren duren.
- Zorg goed voor jezelf: Als moeder ben je natuurlijk gewend om vooral voor anderen te zorgen, maar je moet ook voor jezelf zorgen. Dit is niet egoïstisch; het is juist van cruciaal belang om voor je gezin te kunnen blijven zorgen en je werk goed te kunnen blijven doen.
Je hoeft er niet alleen voor te staan
Herken je jezelf in de eerder genoemde signalen van die beginnende burn-out, weet dan dat het heel normaal is om hulp in te schakelen.
Praat met je partner, vrienden, geef het aan op het werk en zoek eventueel professionele hulp. Je hoeft er absoluut niet alleen voor te staan. Externe ondersteuning, zoals een burn-out coach of therapie, kan een zeer goed hulpmiddel zijn om de balans weer terug te vinden.
Voordat je externe hulp inschakelt, is het slim om je zorgverzekering te controleren. Met het einde van het jaar in zicht is dit het juiste moment om ook meteen je zorgverzekering te vergelijken. Sommige verzekeringen dekken namelijk psychologische hulp en coaching, dit kan aanzienlijk schelen in de kosten.
Een goede zorgverzekering met de juiste dekking zorgt ervoor dat je zonder stress de juiste hulp kunt aanvragen. Want jij verdient het om gelukkig en gezond te zijn, voor jezelf en je geliefden.
Mijn ervaringen met een beginnende burn-out, het herkennen en erkennen
Zoals ik hierboven aangaf is een beginnende burn-out mij niet onbekend. Dertien jaar geleden werd mijn vader ernstig ziek en was Lotte (onze jongste net een jaar geworden).
Dat is op zich al heftig, maar onze oudste was ook pas 5 natuurlijk. Dit tesamen met een zieke vader die ik graag wilde bijstaan én een verantwoorde baan als business unit manager binnen een IT bedrijf zorgde ervoor dat ik lichamelijk en emotioneel maanden op mijn tenen liep.
Toen er ook nog een aantal zaken voorvielen op mijn werk bemerkte ik pas langzaam dat die beginnende burn-out (die ik nog niet herkende) definitievere vormen aan begon te nemen.
Iedere avond zat ik trillend op de bank. Op van de zenuwen omdat ik vooral mijn werkgerelateerde problemen niet van me af kon zetten en gewoon doodmoe was. Iedere ochtend sleepte ik mezelf weer uit bed om de dag door te komen en in de avond kwamen de tranen weer.
Ik vergeet het moment dat ik aan de salontafel zat en Frank me er op wees dat ik met een arts moest gaan praten nooit meer. Dat was het moment dat ik besloot dat het anders moest. Ik ben gestopt met mijn baan en voor mezelf begonnen en dat was de beste beslissing ever.
Herken jij de signalen van een beginnende burn-out? Doe er wat mee! Blijf hier niet alleen mee lopen maar praat erover. En nee, je hoeft niet meteen je baan op te zeggen, maar laat je helpen zodat er weer ruimte vrij komt om te genieten van het leven.
