Het was de bedoeling dat ik hier in ieder geval wekelijks iets zou schrijven over mijn leven als werkende moeder. Helaas lukt het op dit moment even niet zo goed. Alles loopt verschrikkelijk stroef met Devin’s vader en dat klinkt door in alles wat ik schrijf. Uit het verleden heb ik al eens geleerd dat je niet zomaar alles het internet op moet sturen. Internet maakt meer kapot dan je lief is. Of in ieder geval maken boze blogs meer kapot dan je lief is. Geschreven woorden worden toch vaak anders gelezen dan ze bedoeld zijn. Het is verschrikkelijk moeilijk om je woorden zo te kiezen dat iedereen die ze nu of in de toekomst leest zal interpreteren zoals jij ze bedoeld hebt.
Ik ben niet zo goed in het kiezen van mijn woorden. Ik heb in het verleden wel eens iemand een volslagen idioot genoemd en dat verschrikkelijk lief bedoeld. Omdat het verkeerd geinterpreteerd werd is er een vriendschap aan kapot gegaan.
Wie nu mijn boze woorden leest interesseert mij niet zo veel. Ik zou het wel heel erg vinden als Devin later zou lezen wat ik allemaal van zijn vader vind op dit moment. Als hij over een jaar of 10 mijn boze woorden leest dan ziet hij ze vast heel anders dan ik ze nu bedoel.
Lieve Devin,
Als je dit leest, later over een jaar of 10 dan wil ik je met alle liefde in gesproken woorden uit proberen te leggen hoe dit zo verschrikkelijk mis is gegaan. Ik zal je mijn versie van het verhaal vertellen op de manier zoals ik er op dat moment op terug kijk. Ik zal je uit proberen te leggen waarom ik de keuzes heb gemaakt die ik heb gemaakt. Je kan het er mee eens zijn of niet. Misschien vind je mij ook wel een volslagen idioot (en misschien bedoel je dat ook wel heel lief), maar ik vind niet dat je allerlei ruzies op internet na hoeft te lezen. Het gaat namelijk niet om de inhoud van de ruzies. Ruzie kan gaan over een koffiefilter of een koptelefoon (om maar eens een willekeurige zijweg te noemen). Het gaat er om dat 2 mensen elkaar niet gelukkig kunnen maken, hoe graag ze dat ook zouden willen. En dat leg ik verder in 2020 wel uit. Of later.
Liefs,
Mama
Lieverd, het is inderdaad goed om na te denken over hoe je iets schrijft. Niet alleen voor Devin, maar ook voor jezelf. Dingen die nu voorvallen kunnen zo scherp voelen…
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte in dit proces, en ik ga ervan uit dat Devin later weet dat je ontzettend veel van hem houdt. En dat is in ieder geval het belangrijkste!
Heel herkenbaar stuk! Ik hoop ook dat mijn dochter over 10 jaar niet van alles leest, wat ik over haar vader heb geschreven. Is lastig om soms even stil te staan bij het feit dat internet voor altijd is! Maar het is ook goed om je hart te luchten!