Grootouders zijn bijna net zo dol op jouw kinderen als jijzelf. Ze genieten van je kinderen en helpen daar waar mogelijk, maar waar ligt de grens? Wanneer wordt aandacht geven echt verwennen en bemoeien?
Het zijn bijna universele ‘klachten’ te noemen: opa en oma verwennen de kleinkinderen te veel en ze zitten overal direct bovenop. Zelfs de kinderen weten hoe het gaat. Als ze bij hun grootouders zijn, dan weten ze dat ze veel koekjes, snoepjes en andere lekkere dingen krijgen. Langzaam maar zeker groeit de aandacht en kan het zijn dat je je daar als ouder aan begint te storen.
Grootouders hebben een goed excuus 😉
Grootouders verwennen (of verpesten) hun kleinkinderen nooit opzettelijk, daar mag je van uitgaan. Zij willen graag hun liefde tonen en een rol spelen in het leven van hun kleinkind. Daarom zijn opa en oma altijd erg behulpzaam. Helaas slaan ze nog weleens door in de hoeveelheid hulp die ze aanbieden 😉 . Er is namelijk weldegelijk een grens tussen helpen en bemoeien, maar die zijn zij soms een beetje kwijt.
Soms mogen grootouders zich best wat minder bemoeien als het de kleinkinderen betreft. Het is en blijft immers jouw kind! Opa en oma vergeten in hun enthousiasme soms dat zij het niet altijd beter weten. Of dat tijden anders zijn. Ze zullen moeten accepteren dat de keuzes die jij maakt in de opvoeding van jouw kinderen niet altijd gelijk zijn aan de keuzes die zij maken. Als jouw ouders of schoonouders daar moeite mee hebben, moeten ze dat loslaten. Want ja, grootouders kunnen ook te ver gaan.
Welke valkuilen hebben grootouders?
Grootouders hebben, net als ouders, valkuilen. Niet iedere opa of oma is zich echter bewust van die valkuilen. Zo overladen grootouders de kleinkinderen vaak met cadeaus of nemen ze te veel de rol van ouder aan door zich te bemoeien met de opvoeding. Er kan zelfs concurrentiestrijd tussen de grootouders ontstaan. Dit komt verrassend genoeg erg vaak voor: één op de zes opa’s en oma’s geeft toe dat zij een vorm van concurrentiestrijd voelen. Dat kan zijn met de ouders, maar ook met de ‘andere’ grootouders.
Een van de bekendste en meest voorkomende valkuilen voor grootouders, is dat ze te veel toestaan. Opgroeiende kinderen zijn altijd op zoek naar grenzen. Omdat het gezellig is, is het voor grootouders verleidelijk om de touwtjes te veel te laten vieren. Opa en oma mogen wel wat soepeler omgaan met sommige regels, maar niet met alle regels! Daar kan je onderling prima afspraken over maken.
Lees ook: wat als oppas oma er een potje van maakt?
Waar ligt de grens tussen helpen en bemoeien?
Veel ouders durven de grootouders er niet op te wijzen als ze een grens overschreden hebben. De hulp die zij aanbieden door bijvoorbeeld op te passen, is namelijk voor sommige ouders écht onmisbaar. Door iets te zeggen van de bemoeienis zijn we bang dat opa en oma niet meer op willen passen.
Maar dat is nergens voor nodig (lees: dat zou niet nodig moeten zijn)! Het is beter om eerlijk tegen elkaar te zijn, dan om je gevoelens op te kroppen. Er komt anders gegarandeerd een moment waarin jij het niet meer binnen kan houden en je gevoelens als het ware exploderen. Dat leidt vaker wel dan niet tot een fikse ruzie en dat wil niemand, toch?
Het gesprek aan gaan met grootouders
Je vraagt je misschien af: hoe zorg ik ervoor dat opa en oma accepteren dat ik mijn kinderen anders ga opvoeden dan zij willen? Het is een goed idee om in dat geval een keer samen met de grootouders jullie opvoedregels door te nemen. Zo weet iedereen waar hij aan toe is. Het is verstandig om regelmatig met de opa’s en oma’s de manier van omgang te bespreken, zeker als de grootouders vaak oppassen. Door het gesprek met de grootouders aan te gaan, begrijpen zij jou beter en kunnen ze je ondersteunen in de gemaakte keuzes.
Tip:Vraag ook aan de grootouders welke regels zíj belangrijk vinden en op welke manier zij het liefst invulling geven aan hun rol. Een gesprek moet van twee kanten komen, luister dus ook naar de wensen van je eigen ouders of schoonouders. Kijk of dat er mogelijkheden zijn om ook in hun wensen hier en daar tegemoet te komen.
Onbetaalbare en onmisbare adviseurs
Grootouders geven altijd graag hun mening en advies. Ook ongevraagd 😉 . Wij zijn hier natuurlijk niet altijd even blij mee, maar het is wel een fijn feit om soms op terug te vallen. In momenten van stress of onzekerheid zijn opa en oma altijd maar een telefoontje weg. Niet al het advies dat zij geven is goed of behulpzaam, maar bedenk je dat het hun ook gelukt is om hun kinderen goed groot te brengen. En ook al is de tijd anders… sommigen zaken zijn vrijwel tijdloos en kan je een op een toepassen bij alle generaties.
Aangezien grootouders ook in jullie schoenen gestaan hebben en ze een jarenlange ervaring hebben weten ze soms meer dan je denkt. Daarnaast begrijpen ze vaak wel voor welke uitdagingen jij staat, ze hebben zelf ook met dat bijltje moeten hakken! Soms suggereren ze iets waar jij nooit zelf niet over na zou denken en in dat opzicht zijn het onbetaalbare en onmisbare adviseurs. Als het puntje bij paaltje komt, staan ze (meestal) klaar om jou te helpen waar het nodig is.
Maar vergeet niet…
Aan het einde van de dag ben jij als ouder degene die de beslissingen moet nemen over de opvoeding van je kind. Niet opa en oma, maar jij en je partner.
Hoe zit het met jouw grootouders? Kan je samen goed door een deur als het gaat om de opvoeding?
