Bloggen. Het klinkt als een feestje, alles wat je daarvan hoort, vind je niet? Vandaar waarschijnlijk ook dat bloggers als paddestoelen uit de grond schieten 😉 . Ik vind het leuk hoor, al die verschillende blogs, ook al zitten er misschien veel dezelfde tussen. Er is voor ieder wat wils en het gaat om de klik die je met zo’n blog hebt. Ik vind het zelfs jammer dat ik geen tijd heb om veel meer blogs te volgen.
Maar laat ik ook eens een eerlijk boekje open doen over het bloggen. Bloggen is namelijk niet altijd even leuk. Blog je puur voor de lol, naast je werk in een soort ‘dagboek’ vorm, dan is dit niet aan de orde, maar bloggen is een soort van verslaving, wist je dat?
Bloggen levert stress op
En dan heb ik het niet over het bloggen zelf (alhoewel dat ook heel verslavend kan werken) maar vooral over de cijfers. Want iedere blogger kan roepen wat hij wil… het uiteindelijke doel is dat je lezers trekt. Als je dat ontkent dan ben je niet eerlijk naar jezelf. Bloggen is namelijk een vorm van exhibitionisme. Je blogt om gelezen te worden, en daarom zijn die cijfers zo belangrijk. Anders had je net zo goed wat kunnen krabbelen in een dagboek, nietwaar? Hoef je je ook niet druk te maken over spelfouten en techniek, een stuk makkelijker.
Nee, wij bloggers willen gelezen worden. Het liefst zo veel en zo vaak mogelijk. Gaan we viral met een blog dan voelt dat als klaarkomen. Alleen in dit geval ben je niet meer achter je pc of telefoon vandaan te slaan. Ieder uur wil je checken wat de status is en hoe de cijfers er uitzien. En hebben we een blog geschreven waar we zelf goede hoop op hebben dat het gaat scoren, maar gebeurt er niets? Dan zijn we hevig teleurgesteld.
Dat alleen al brengt stress met zich mee ;). Want hoe kom je aan meer lezers? Dan komt daarnaast nog de drang die ook iedere blogger op een gegeven moment voelt… als je groeiende bent dan wil je meer. En voorzichtig komen de dromen opzetten dat je misschen wel van je ‘hobby’ je werk kan maken. Want hoe mooi klinkt het niet om van bloggen je vak te maken. Stel je toch eens voor dat je van je blog kan leven! Je hoort het immers ook om je heen, dus het kà n!
Maar heb je al eens uitgerekend wat er moet gebeuren om echt te kunnen leven van je blog? Hoeveel advertorials je dan moet hebben om een lekkere boterham te kunnen eten en luiers te kopen voor je kind? En dan is het ook nog de kunst om ‘bij jezelf’ te blijven. Want dat wil iedere blogger. Bij jezelf blijven is belangrijk. Maar bij jezelf blijven kan (bijna) niet als je er ècht van moet leven. Je zal dan concessies moeten doen. Daar waar je vroeger iets afsloeg omdat je het niet bij jezelf vond passen moet je nu misschien wel beslissen om er toch over te gaan schrijven. Je moet het zakelijk benaderen als het je werk is.
En wat als je klant niet tevreden is? Want ja, schrijf je advertorials, dan heb je te maken met klanten. Klanten die je -net als bij je gewone werk- als klant moet behandelen. Of wat als je veel kritiek krijgt op een blog? Of als je een klant toch besluit af te wijzen en deze op zure toon aangeeft dat er ‘genoeg blogs zijn die waarschijnlijk beter passen’. En heb je je al eens bedacht hoe bloggers onderling met elkaar om gaan? Bloggersland is niet altijd even gezellig. Er ontstaan mooie vriendschappen volgens mij, maar -as ever- veel vrouwen onderling gaat niet altijd even goed 😉 . En bloggen is toch wel grotendeels een vrouwending. En wat te denken van inspiratie? Niets vervelender als je met een deadline zit, maar je hebt geen inspiratie! Of rond rennende kinderen bij een deadline?
Eigenlijk kan ik er heel kort over zijn. Bloggen is vet, cool en gaaf. Je kan vanuit je eigen huiskamer (in je jogging als je wilt) lekker je eigen ding doen. En er een leuk zakcentje mee verdienen. Maar als bloggen werk wordt, dan is het ook gewoon werk. En werk is soms leuk, en soms niet. Zo is dat dan dus ook met bloggen.
Blog jij al? En zo ja, blog je voor jezelf, voor een ander, uit hobby, passie of als werk? Ik ben benieuwd of je je kan herkennen in mijn verhaal ?
Ik heb altijd veel geschreven maar altijd voor mezelf. Heb het een tijdje laten liggen maar gisteren zat ik in de trein en borrelde het weer in me op. Telefoontje erbij en floep, zo dat moest ik even kwijt. En zo voelt het ook, even mijn verhaal kwijt. Normaal is mijn man de sjaak en soms ook de kinderen maar als er dan niemand in de buurt is dan schrijf ik het op.
Ik kan me goed voorstellen dat als het je werk is de inspiratie soms moeilijk te vinden is. Ik ben net voor de 2e keer moeder geworden dus ik heb even inspiratie genoeg.
Succes!
Hi Joyce,
Leuk om te lezen. Ik ben nog helemaal niet zo lang actief aan het bloggen maar voel nu soms al de druk. Hoe ga ik meer lezers trekken, zien dat andere wel heel veel volgers hebben, andere blogs lezen, etc, etc. Er gaan (naast baan van 4 dagen en 3 kids) gewoon heel veel tijd in zitten. Maar neemt niet weg dat het hartstikke leuk is om te doen! Groetjes, Marjolein
Heel goed geschreven!
Heel erg herkenbaar. Ik zit vaak in de knoop met mijn planning en er komt ook zo veel bij kijken. Ondanks dat ik het leuk vind zitten er veel kanten bij die minder leuk zijn. Ik vind het ook soms een moeras met die bloggers die hun link overal dumpen. .. ja idd iedereen wil gelezen worden, ook ik 😉
heel leuk geschreven, ik blog ook. Maar meer voor de hobby. Afentoe betaald krijgen voor een artikel is natuurlijk nooit verkeerd maar ik zou er niet persee mijn werk van willen maken. Ik ben bang dat ik het dan snel niet meer leuk ga vinden..
Dankje Seline! Goed dat je daar over nadenkt. Het kan inderdaad zomaar zo zijn dat de lol er dan af raakt!
Ja ik blog maar ik hoef er niet zo zeer van te leven. Ik vind het gewoon heerlijk om te doen en als er dan daadwerkelijk meer lezers komen is dit heel fijn. Het kost veel tijd en energie en tuurlijk wil je dat dat beloond word. Maar ik vind het vooral belangrijk dat ik er plezier in blijf hebben. Die samenwerking en betaalde opdrachten zijn leuk, maar nee ik hoef er absoluut niet van te leven
Fijn dat jij geen druk voelt Angelique. Denk je ook dat dat zo zal blijven, of smaakt het toch stiekem naar meer?
(Reactie getypt, opeens lost in cyberspace? Poging 2.)
Heel goed en treffend geschreven! Ik herken me helemaal in het beeld dat je schrijft. Ooit begonnen onder het mom van ‘kijken waar het schip strandt’ maar inmiddels bloed fanatiek en verslaafd. Na lange dagen op mijn werk zit ik nog tot in de kleine uurtjes achter mijn laptop voor mijn blog. En dan die mensen die denken dat er niets bij komt kijken, bij dat bloggen… Ik vind het wereldje erg apart, maar tegelijkertijd super om meer mensen te kunnen volgen met dezelfde passie. Dus ik blog lekker door. Soms mopperend, soms euforisch. 😉
Oh haha, die nachtelijke uurtjes… helemaal vergeten te vermelden 😉
Wat heerlijk geschreven! Deze sla ik even op om zo af en toe weer eens even te herlezen en down to earth te komen 🙂 ik herken me heel erg in je verhaal. Eerst was het een kleine hobby maar inmiddels zijn de ambities en plannen groter geworden. We zullen zien hoe het loopt! Bedankt voor deze fijne blogpost!
Bedankt Nanouk! Haha, ja ik dacht ik zal eens even die roze wolk van het bloggen omduvelen 😉 Veel succes met je blog natuurlijk. Post even een linkje hier, dan kan ik ook nog eens checken bij jou 😉