Vanmiddag was ik even totaal verrast door een linked in verzoek. Ik ken de dame in kwestie niet, maar gelukkig zat er een berichtje bij. Ik begon te lezen, kreeg steeds meer blos op mijn wangen, en was na het lezen van de mail eigenlijk een beetje beduusd…
Lees zelf maar even:
Hallo Joyce,
Heb door jouw artikel op intermediar besloten om alle “goed bedoelde adviezen” van mijn omgeving in de wind te slaan. Ik wil gewoon meer werken en weer een studie oppakken. Ik volg tegenwoordig As the world turns en koffietijd, het is klaar nu!!!! Bedankt voor je advies en lef!!!!!
Ik zal haar naam niet verklappen, want dat is me wat te privé, maar ik wilde dit wel even met jullie delen. Niet zozeer vanwege het ‘klopje op mijn schouder-gevoel’ of de ‘veer in je kont-gevoel’ (ook al is dat er natuurlijk wel een beetje), maar meer omdat ik me hierna pas besef dat dit dus een van de belangrijkste redenen voor mij is geweest om bv MamsatWork te starten.
Wat voelt dit goed. Dat iemand, na het lezen van een stukje (in dit geval van mezelf, maar dat had natuurlijk net zo goed een stukje van een ander kunnen zijn), besluit om OOK voor zichzelf te kiezen.
Dit is voor mij waar onder andere MamsatWork voor bedoeld is!
