Body shaming. Ik had er tot een halfjaar geleden nog nooit van gehoord. Maar tegenwoordig lijkt deze term je iedere week wel een keer om de oren te vliegen, met name op social media en blogs. Body shaming is het ‘iets vinden van iemands lichaamsbouw’. Ik las er onlangs een aantal artikelen over en zag een filmpje van een blogster die er regelmatig mee te maken had. En toen dacht ik: body shaming, doen we dat niet eigenlijk allemaal wel eens?
Body shaming is menselijk
Laat ik voorop stellen dat het mij niet uitmaakt of je nou graadmager bent of moddervet. Om het maar even in de body-shaming-termen te houden 😉 . Zolang jij gelukkig bent met hoe je eruit ziet ben ik dat ook! Sterker nog, zelfs al zou je er niet gelukkig mee zijn, dan nog vind ik dat je een prachtig mens bent, dat mag zijn wie ze is en waarvan ik hoop dat ze dat zelf ook in gaat zien.
In gedachte vind ik er iets van
En toch doe ik ook wel eens aan body shaming. Ik zie wel eens vollere vrouwen waarvan ik denk: ‘Die legging staat jou niet zo goed’. Of ik zie hele slanke vrouwen waarbij ik denk: ‘Als ik zo dun was had ik misschien iets anders aan getrokken’. Die gedachtes van mij, dat is ook body shaming.
De manier waarop ik ‘body shame’, zie ik zelf als een vrij onschuldige vorm waar we ons allemaal wel eens schuldig aan maken. De ophef over body shaming gaat dan ook niet over de gedachtes van mensen. Body shaming gaat over het niet voor je kunnen houden van je mening. Reacties achterlaten op blogposts met daarin opmerkingen over de lichaamsbouw van de blogger in kwestie bijvoorbeeld.
Wie en waarom?
Zeggen dat je een croptop ‘walgelijk’ vindt staan bij vollere vrouwen. Opmerkingen als ‘Als ik zo dik zou zijn zou ik mezelf echt van kant maken,’ en ‘Je bent als blogger een voorbeeld voor jonge meiden, dus als ik jou was zou ik maar wat gezonder eten en afvallen’. Je ziet het allemaal voorbij komen bij Youtubefilmpjes. En heus niet alleen maar bij vollere bloggers, ook bij bloggers met een volstrekt normaal postuur.
Ik vraag me dan af: wat voor mensen zetten dit soort reacties bij filmpjes en blogposts? Waarom vind je het nodig om – lekker anoniem – vanachter je computer dit soort reacties de wereld in te helpen? Ben je jaloers op de blogger in kwestie? Omdat zij wel succesvol is, en jij niet? Val je haar daarom maar aan op hetgeen waar ze zelf weinig aan kan doen? Zodat je haar een gevoel van onmacht geeft? En besef je je dat er ook anderen zijn die jouw opmerkingen lezen, en misschien daar wel ontzettend onzeker over worden? Het is net als pesten, hoe ga je daar mee om?
Zelf denk ik dat veel van dit soort reacties geplaatst worden door pubers die onzeker zijn. Maar ook volwassenen kunnen er soms wat van! Zullen we gewoon afspreken te kappen met dit soort onzin en het ‘body shaming’ gewoon lekker voor jezelf te houden? Daar wordt de wereld ongetwijfeld een stukje mooier van.
Ik kom dit soort reacties eigenlijk niet vaak tegen. Maar het klinkt inderdaad gemeen.
Je hebt gelijk! Vooral woorden als walgelijk storen me. Het is gewoon gemeen. Toch vind ik dat het stoppen van bodyshaming soms ook te ver gaat en het lijkt alsof je nergens meer iets van mag vinden. Als een man tegenwoordig zegt dat ie op slanke vrouwen valt, dan wordt ie op heel facebook te kijk gezet als vrouwenhater. Als je zegt dat je vollere vrouwen mooier vind, dan ben je meteen jaloers op size zero modellen. Dat is natuurlijk ook niet zo. We hebben allemaal onze eigen smaak. Je mag van mij alles vinden, maar je moet mensen gewoon niet beledigen of vernederen.
Oh ja daar heb je zeker een punt. Vrijheid van meningsuiting is wat mij betreft zeer belangrijk! Tuurlijk mag je van mij zeggen dat je op slanke vrouwen (of mannen) valt, of juist andersom. De laatste zin van je reactie zegt voor mij precies waar mijn artikel om draait: ‘Je moet mensen gewoon niet beledigen of vernederen’. En ik denk dat iedereen zelf wel weet wanneer je dat doet en je dus te ver gaat.