Boeken kaften, ken jij dat nog van vroeger? Ik wel. Gelukkig maar, want zoonlief maakt daar maar al te graag gebruik van. Al jaren op een rij vraagt hij mij of ik zijn boeken wil kaften.
De eerste jaren betrok ik hem er steeds bij, zoals het een goede moeder betaamd. Hij zal toch zelf ook moeten leren kaften, niet?
Boeken kaften, leer je dat je kind nog?
Tja, of niet. Dat is een goede vraag. Gisteren postte ik een foto op Facebook met de boeken die ik dit jaar gekaft heb voor mijn puber.
En in de vele reacties die ik daar op krijg lees ik tussen de regels door nog genoeg ouders (met name moeders geloof ik) die het kaften van de boeken van hun kinderen voor rekening nemen.
Allemaal curlingouders blijkbaar. Maar hoe erg is het om dit uit handen te nemen?
Tof kaftpapier vind je in ieder geval hier
Afijn, zoals gezegd heb ik de eerste jaren pogingen gedaan om puberzoon het kaften te leren. Zonder succes mag ik wel zeggen.
Uiteindelijk hebben we de taken dan ook opgedeeld. Ik kaft zijn boeken, hij tapet de hoekjes nog af met plakband zodat ze wat sterker blijven.
Op zich een prima verdeling die ook nog eens gezellig is want samen aan tafel kom je tot leuke/goede gesprekken.
Pak ik dit nu goed aan of niet?
Dit jaar vroeg hij uiteraard weer of ik zijn boeken wil kaften. En iedere keer als die vraagt ‘oppopt’ twijfel ik. Zal ik het gewoon doen? Moet ik mopperen dat hij het zelf moet leren? Zal ik hem weer meenemen in het proces van boeken kaften zodat hij het zelf leert?
Of laat ik hem allleen zijn schoolspullen kopen en doe ik de rest. Of gaan we het weer samen doen, ik het kaften van de boeken, hij de plakband? Of doe ik het gewoon dit jaar helemaal alleen.
Ik koos voor het laatste. En maakte er gelijk een grapje van, zoals je kan zien op deze foto. Ik kafte een aantal van zijn boeken met sinterklaas inpakpapier 😉 . Gewoon voor de gein.
Hij kon het wel waarderen, en zelfs zijn vrienden op school riepen -nadat hij de boeken uit zijn schooltas haalde- dat zijn moeder humor heeft. Kijk! Dat maakt alles goed.
Ondanks de twijfel ben ik blij dat ik zijn boeken ook dit jaar weer gekaft heb. Het is eigenlijk zo gepiept, zorgt voor een glimlach op mijn pubers gezicht én dit jaar denkt hij iedere dag als hij op school is heel eventjes aan mij 😉 .
Kaft jij ook de boeken van je kinderen? Of laat je het ze zelf doen?
ps… heb je geen zin om de boeken te kaften? Er zijn ook rekbare kaften te koop in de winkel. Bij de Hema hebben ze ook hele grappige zie ik nu.
Hoe kan ik het beste boeken kaften?
Ik heb er niet voor hoeven zoeken op internet, het kaften van de boeken zat nog zo in mijn systeem dat ik er na jaren gewoon aan begon en het zo voor elkaar had. Met dank aan mijn vader… die dat erin gestampt heeft 😉 . Mocht jij nu niet meer weten hoe het moet… check het filmpje hieronder maar even.
ps… volgens mij doe ik het nog wat handiger, maar hoe kan het ook anders na jarenlange ervaring 😉 .
