Buren, je hebt ze, je krijgt ze en daar moet je het mee doen, zo is het en niet anders.
Het zou in sommige gevallen handig zijn als je je huis op kunt pakken en ergens anders zou kunnen parkeren.
Beter nog, dat je buren dat kunnen doen zodat jij er vanaf bent. Dat blijkt helaas nog steeds lastig…
We hebben het allemaal wel eens aan de hand gehad, wonen naast buren die alleen maar mopperen.
Bemoeizuchtige Buren die niets beters te doen hebben, alles in de gaten houden en nog commentaar geven ook.
Belachelijke Buren die werkelijk zelf bedenken dat ze recht van spreken hebben,
wanneer ze zich met jouw leven bemoeien en er soms de meest achterlijke ideeën op na houden, ze zijn er echt!
Aan de andere kant, er zijn ook opdringerige buren die het liefst heel de dag over de schutting hangen.
Buren die solliciteren naar dikke vrienden dikke mik. Nou nee! Dat is het ook niet.
Eigenlijk mag je van geluk spreken als je leuke buren hebt, als het klikt.
Als je gezellige buren hebt met wie je regelmatig een praatje kunt maken, Buren bij wie je even je verhaal kwijt kunt.
Betere buren die aan komen rennen met tuingereedschap dat je net niet voorhanden hebt
of buren die met handige handen helpen als je aan het klussen bent kun je je niet wensen.
Buren die voor je klaar staan. Buren met wie je iets bijzonders deelt, ook die zijn er.
Maar wat als er sprake is van burenboosheid, wat dan? Ga je dan verhuizen? Smeer je ‘m dan?
Hoe ver mag je gaan? Hoe ver mogen je buren gaan? Waar ligt de grens?
Je kunt mesjogge worden van buren die lawaai maken op de meest ongunstige tijdstippen,
van buren die je niet met rust laten, van buren die een kat hebben die in jouw tuin poept.
Je zal maar buren hebben die regelmatig vergeten dat jij nog altijd naast ze woont, iedere dag.
Buren die vergeten dat ook jij je leven leeft en wil leven, in het huis naast dat van hun, zo dichtbij.
Nogmaals waar ligt de grens?
Jouw huis, jouw thuis, daar waar jij je thuis voelt, daar waar jij je veilig voelt.
Mag een ander zonder vragen binnenkomen en over die grens gaan?
Mag een ander jou dáár een onveilig gevoel geven? Nee!
Burenboosheid, pure boosheid, het is altijd een verhaal met twee kanten.
Het is altijd een verhaal waarin een ieder denkt dat hij gelijk heeft.
Toch doet dát er helemaal niet toe als het gaat om de grens.
Hoe burenboos je ook bent, tussen jouw huis en dat van de buren is een grens, dÃe grens is de grens. Altijd.
Maakt u zich overigens geen zorgen het Koningshuis heeft godzijdank geen burenboosheidburen.
En de buurman zei dag 1 toen ik er kwam wonen dat de schutting van hem was. Ik mocht er niets aanhangen. Die schutting rot weg. Ik haalde de woningbouw erbij. Ik mag gewoon ook dingen ophangen aan mijn kant werd gezegd. En de buurman moet de schutting onderhouden, ook aan mijn kant als die ‘van hem’ is. Goede tip van de woningbouw. En ik kreeg het advies de herstelwerkzaamheden vast te laten leggen op papier. Geweldig. Kost het hem ook nog eens veel geld. Ik.lach me rot.
Herkenbaar. Ik heb ook bemoeizieke buren. De buurman stond ongevraagd in mijn keuken, ik schrok me rot. Ik ken hem amper. Hij kon ook voor aanbellen. Zodra ik mijn tuindeur open 1 van de 2 gelijk buiten. Constant kijken ze, om gestoord van te worden. Ik heb er wat van gezegd. Nu negeer ik ze. Het gegluur blijft maar zijn geouwehoer is voorbij.
Ik herken dit wel. We hebben een tussenwoning.
Een paar jaar geleden kregen we een anoniem briefje door de voordeur. Of we ervoor konden zorgen dat ons kind snachts niet meer huilde. Daar begon het mee. Daarna toen ik het raam op slaapkamer opendeed of manlief toch een keer de heg wilde snoeien,het werd te hoog en of we het onkruid wilde wieden, zag er niet uit. . Ik dacht dat ik gek werd. Eerst heb ik alles geprobeerd om te doen, want ik wilde geen burenruzie. Ik heb echt een hekel aan ruzie. Mensen begonnen mij voor gek te verklaren (klopt enigszins wel ;). Toen heb ik samen met mijn man besloten ze te negeren. We zijn nu een aantal jaar verder en ondanks dat ze contact proberen te zoeken via onze kinderen lukt ons dat redelijk. We gaan niet verhuizen om hun, maar mocht er een huis vrij komen dat wij geschikt vinden, vertrekken we.