Burenruzie, omdat het gras ergens anders altijd groener is

Terwijl we met een stel meiden gezellig op een bankje de normen en waarden van de Nederlandse samenleving en met name die van onze kinderen zitten te bespreken, gaan dezelfde kinderen elkaar enkele meters verderop letterlijk en figuurlijk met een paar bezemstelen te lijf. Niet mee bemoeien, zeker niet als ze ruzie hebben. Kijk, dat slaan moet wel de kop ingedrukt worden. Daarom worden per omgaande de bezems opgeruimd. Laat die herfstbladeren maar lekker voor wat ze zijn. Die liggen er morgen ook nog wel. Van dat geruzie kun je soms maar beter niets zeggen. Vooral je mond houden, kaken strak op elkaar. Zeker ook met een burenruzie.burenruzie

Wij zijn gezellig met elkaar aan het babbelen en dan moet je je vooral niet gaan bemoeien met de ruzie die zich slechts enkele meters bij je vandaan tot een hoogtepunt ontwikkelt. Immers, de tijd heeft geleerd dat als jij je daar als ouders mee gaat bemoeien, de gemiddelde ruzie eindigt in het elkaar in de haren vliegen van de ouders. Ondertussen hebben de belhamels in kwestie zich teruggetrokken op een zolderkamer van een van de buurtbewoners om daar gezamenlijk aan een nieuw Playmobil project te beginnen.

Als je vrienden je huis ‘lenen’ komt dat een burenruzie zelden ten goede

Ook als vrienden tijdens de zomervakantie graag gebruik willen maken van jouw huis, op het moment dat je dit zelf verlaat, voor een periode van twee weken, omdat jij zo lekker dicht bij zee en bij Amsterdam woont en je in de buurt zo heerlijk kunt fietsen: NIET DOEN.

De kans dat je bij terugkeer je huis in een totaal andere staat aantreft dan je het hebt achtergelaten, is niet geheel uitgesloten. Dat hun kinderen daar de oorzaak van zijn, is vaak wel totaal uitgesloten. Zij hebben namelijk in tegenstelling tot die van jou heel aardige, lieve, goed luisterende, altijd alles opruimende kinderen. Ook weten zij met zekerheid te stellen dat deze, toen het slecht weer was, geen zandkasteel in jouw huiskamer hebben gebouwd en niet met autootjes op je leren stoel hebben gespeeld. Geen krassen hebben gemaakt op je tafel omdat ze hebben geprobeerd, met een mes of vork, hun naam in de tafel te graveren met daaronder een hartje en de naam van een van jouw kinderen. Natuurlijk niet, dat stond er al heel lang ingegraveerd. En die streep die, getrokken met een onuitwasbare stift, vanuit de huiskamer een spoor door het hele huis nalaat, omdat ze dat in die tv-reclame ook doen, was er ook al toen zij hun koffers uitpakten.

Daarbij komt ook dat de burenruzie die al leefde tussen jouw en je lieftallige naasten er ook niet beter op wordt door de niet-schreeuwende kinderen van jullie vrienden…

Ook daar moet je dan vooral niks van zeggen, omdat je er dan absoluut zeker van kunt zijn dat dit het einde betekent van een jaren durende vriendschap. Jij hebt jouw kinderen nooit enige vorm van normen en waarden bijgebracht, maar zij die van hen wel en daar ligt nou net het verschil. Jij hebt onopvoedbare niet luisterende monsters gebaard. Jouw kinderen hebben geen gevoel voor normen en jij geen gevoel voor waarde. Dat je huis na hun bezoek enkele tienduizenden euro’s minder waard is, omdat het parket moet worden geschuurd en de hele boel moet worden geschilderd, ach kleinigheidje. Niet zeuren en vooral geen ruzie over maken 😉 .

Gastcolomn door Ingrid de Bruijn

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven