Carina Keizer uit Volendam, 30 jaar en moeder van Finn van 1,5 jaar. 12,5 jaar samen met vriend Johan. Opgegroeid met de Volendamse keihard-werken-mentaliteit. Het maakt niet uit wat je doet, maar werk tot je erbij neervalt.
Zo volgde ik na de Havo niet de 4 jarige opleiding tot doktersassistente, nee, de éénjarige! Dan kun je drie jaar eerder beginnen met werken! In zes jaar tijd werk ik mezelf omhoog van doktersassistente tot management assistent op kantoor. Totdat ik zie dat mijn broer (Simon Keizer, de ene helft van het duo Nick & Simon) langzaamaan van zijn hobby zijn werk begint te maken. Wauw.. dát is leuk, iets doen wat je leuk vindt!
Ik neem ontslag en volg een deeltijdopleiding tot leerkracht. Om alvast ervaring op te doen werk ik daarnaast in de kinderopvang. Ik rond de opleiding netjes af, maak vervolgens een wereldreis met mijn vriend en kom zwanger terug! Mijn vriend heeft een goede baan, dus we besluiten dat ik thuisblijf bij Finn. Maar het kinderdagverblijf blijft maar vragen of ik na mijn verlof terug wil komen. Nou, vooruit.. ik heb het daar zó naar mijn zin, ik ga 2 dagen werken als pedagogisch medewerker.
Na een half jaar begint het toch te kriebelen.. ik wil wel wat meer uitdaging en prompt lees ik een interne vacature voor in de buitendienst van ons bedrijf. Het is maar voor 14 uur per week, waarvan ik 3 uurtjes aan een kantoordagdeel vast zit, de overige uren mag ik indelen in mijn eigen tijd. Wat een vrijheid! Ik word nog aangenomen ook! Ik kan pas na 2 maanden starten, want ik heb nog een opzegtermijn in mijn huidige functie. Prima.. dat hou ik nog wel even vol.
In de tussentijd lees ik in een lokale krant dat de webshop die mijn favoriete merken verkoopt, www.royaltykids.nl , een andere eigenaar zoekt. Het is mijn grootste hobby, web-shoppen. Mijn ideaalbeeld, een online winkel vanaf je eigen laptop aan de keukentafel. Maar dat kan toch niet? Ik heb al een baan en met mijn pedagogische achtergrond wil ik natuurlijk ook een supermoeder voor Finn zijn! Toch doe ik het!
De eerste maanden zijn zwaar! Twee nieuwe uitdagende banen en een zoontje die inmiddels zijn eerste verjaardag is gepasseerd en dus niet meer hele dagen slaapt. Het is thuis niet altijd meer even gezellig als het eten niet op tafel staat als Johan uit zijn werk komt (er zijn zelfs geen boodschappen gedaan). Onverwachtse visite zit ik echt niet op te wachten, want mijn huis is een choas. Johan komt in opstand en stelt voor dat ik mijn andere baan opzeg. Ik moet toegeven.. hij heeft gelijk.
Maar ik geef niet op! Ik geef op mijn werk aan dat ik twijfel. Ze blijken me niet kwijt te willen en bieden aan mijn contract te verlagen naar 10 uur per week. Lager kunnen ze niet gaan. Ik ga akkoord en probeer opnieuw een ritme te vinden in ons leventje. Het wordt weer passen en meten, zit dikwijls tot middernacht aan die keukentafel, maar het is het waard! Het is gelukt!
We zijn bijna een jaar verder en ik ben de trotse eigenaar van een superleuke webshop voor baby- & kinderbeddengoed en hippe kinderkameraccessoires. Ik heb ervoor gezorgd dat we een geweldig assortiment kunnen aanbieden en tegelijkertijd heb ik daarnaast een leuke baan die ik volledig zelf in kan vullen. Ik probeer 1 dag in de week vrij te houden van werk, zodat ik mijn aandacht die dag volledig aan Finn kan besteden. Op de overige dagen rijdt hij met me mee naar leveranciers, helpt hij dozen inpakken, vindt hij het heel stoer om pakketjes naar het postkantoor te sjouwen en trekt mij zo nu en dan achter de laptop vandaan. Misschien gebruik ik het zoethoudertje ´tv´ iets vaker dan ik me van tevoren had bedacht (mijn kind wordt geen tv-kind), maar dan zijn het wel verantwoorde programma´s. Als ik hem ´s morgens hoor ontwaken sluip ik zachtjes zijn kamer binnen. Zodra hij doorheeft dat ik in de kamer ben, zwaait hij zijn armen in de lucht en juicht `Mamaaaaa´. Een van de vele geluksmomentjes waarop ik besef dat ik het zo slecht nog niet doe..
Ook een keer in de spotlights? Geef je hier op!