Arrggghhh, die concurrentiestrijd tussen twee zussen

Tringggg … shit hoe laat is het? Ik schrik wakker, kijk op mijn telefoon en zie dat manlief me belt. “Goedemorgen schat, ben je er al uit?” hoor ik aan de andere kant van de telefoon. Shitttt … Neeejjjjj … Niet weer hè. Hij kent mij veel te goed! Ik neem me elke avond voor om de wekker drie kwartier eerder te zetten dan dat ik er op m’n max uit moet. Dan heb ik genoeg tijd om nog even wakker te worden en vooral mijn lichaam uit de kreuk te halen, voor zover dat lukt! Vandaag is het dus weer niet gelukt, bah wat baal ik van mezelf zeg! Dat ik me als een zielig vogeltje naar de sportschool moet slepen à la, maar dat ik niet genoeg discipline heb om op tijd dat nest uit te komen is wel heel erg kansloos! Maar goed, ik straf mezelf ermee. Nadat ik snel wat kleding uit de kast gegrist heb, douche ik me en kleed me aan. Gauw de dames wakker maken en dan … dan begint de ellende pas echt … het leed dat concurrentiestrijd heet tussen twee zussen!

“Mama, ik was gister als eerste mijn bed uit”, “Mama, ik had gister als eerst mijn sok aan” en “Mama, ik wil als eerste de trap af!” Pfff … over het soort schoenen, de vorm van de boterhammen en de; hoe hangt mijn jas vandaag aan de kapstok, nog maar niet te spreken. Oh … en wat dacht je van; wie het eerst de voordeurknop heeft aangeraakt of wie er als laatst op het roze krukje heeft gezeten! “Meiden, mama weet het niet meer … Mammmaaa weeeetttt hetttt nieeetttt meeeeerrrr!!!” Nou een ding weet ik wel … ik ben de tel kwijt, de dagen kwijt, ineens ben ik gewoon alles kwijt! Wie, wat, waar en wanneer! Waar maken ze zich in godsnaam druk om!? Is het iets van meiden onder elkaar of specifiek bij deze twee zussen? Of is het hun leeftijds verschil van 2 jaar, komt het door mijn gehekste en iets wat gestreste houding of … wat is het in vredesnaam!? Ze blijven elkaar steevast overtroeven. Het is net een kaartspel waarbij iedereen bloedfanatiek is maar niemand wint.

Het is overigens niet alleen in de ochtend merkbaar hoor, de rest van de dag verloopt vaak idem dito. Dat ene kleine (l) egoblokje is ineens zo interessant dat ze het allebei zien als een goudstaaf met flinke omvang als je het mij vraagt. Allemachtig … ik zou bijna alles in tweevoud kopen. Bijna!! De dagen dat het gezellig is schrijf ik op in mijn eigen “guinness book of records!” Het is overigens nog niet echt tot een goed boek gekomen maar enkel tot een voorpagina van een reclamefolder.

Afin, ik heb in ieder geval weer een extra puntje op mijn “to-find-out-list” bij kunnen schrijven. Ik ben er klaar voor, kom maar op met die “tips en trics”! Ik pak ze met beide handen aan! Die kleine schatten zijn gewoon veels te leuk om elke dag met elkaar te strijden als echte pinnekoppen. Ze kunnen het wel hoor en ze doen het ook wel maar een paar dagen achter elkaar zou toch veel aangenamer zijn (ook voor mama) dan max 1 dag! Wordt vervolgd!