Deze zaterdag dacht ik dat het handig was als ik de grote wandeling met Figgo maakte wanneer Zeppe naar scouting was. Zo had ik meer ruimte op mijn things-to-do-lijstje voor deze zonnige zaterdag.
Ik loop door het bos en opeens hoor ik allemaal kinderstemmen en weg is mijn hond. Ik roep als een ‘gek’ maar het hondje hoort me niet. Dan zie ik een grote groep kinderen en onze hond loopt heel blij huppelend naast mijn zoon. Stiekem moet ik wel een beetje lachen.
Tuurlijk willen alle kinderen met het balletje gooien dat ik heb meegenomen. Zo, genoeg gegooid, ik wil naar huis dus ik roep Figgo. Maar hij luistert totaal niet, hij wil alleen maar bij Zeppe zijn. Ik probeer hem af te leiden met het balletje maar wat doet ons lief hondje als dank… hup weer weg naar Zeppe. Ik word een beetje mismoedig en begin mijn geduld te verliezen. Ik heb totaal geen overwicht.
De welpen, dit zijn de kinderen van de scoutinggroep, zijn ondertussen keurig in een kring gaan zitten. Onze hond springt er vrolijk tussen in. Hij kijkt blij kwispelend in de groep. Mijn geroep heeft geen enkel effect. Opeens staat Zeppe op en zegt heel streng; ZIT, vervolgens wijst hij naar mij en zegt heel streng; NAAR MAMA, en echt waar….Figgo komt op me af rennen. Ik doe hem de riem om, met een flink portie verbazing. Zo hoor ik de scoutingleider zeggen; ‘Jij hebt wel overwicht op de hond, Zeppe’. ‘Och, mama is niet consequent genoeg en ze is veel te lief. Een hond heeft regelmaat en discipline nodig’. ‘Ja’, zegt de scoutingleider, ‘net zoals jullie dat ook nodig hebben’. De hele groep moet lachen. En ik…ik loop heel rustig richting huis met de woorden van Zeppe in mijn hoofd.
Als mijn lieve zoon thuiskomt, roept ie: ‘Wil je me iets te drinken in schenken, ruim jij mijn spullen even op en zet jij mijn schoenen op de trap want ik ben zoooooo moe’. Nee, zeg ik heel streng, eerst je spullen opruimen, dan schoenen uit en pak je zelf iets te drinken. Mamaaaaaaaa?? en hij kijkt me verbaasd aan. ‘Tja, het is belangrijk dat ik consequent ben en mijn zoon discipline leer want ik ben volgens jouw eigen woorden te lief voor deze wereld’. En ik moet lachen om de verbaasde uitdrukking op zijn gezicht.
Ik ben inderdaad soms te snel geneigd om te doen wat van me gevraagd wordt en zeg niet snel ‘nee’ …
Waar de zaterdagochtend wandelingen al dan niet goed voor zijn!
Meer lezen van Claudia? Kijk dan even hier
Artikelen die algemeen zijn, of ingezonden zijn door lezers van ons, maar niet door een vaste blogger, die staan verzameld onder 'MamsatWork'.
