Ik zit al een tijdje op twitter, en steeds vaker zie ik berichtjes over copycats. Bij het eerste berichtje had ik eerlijk gezegd nog geen idee wat dat precies inhoudt, die term, maar inmiddels ben ik erachter hoor :).
Je ziet het niet alleen in berichten op twitter, maar ook overduidelijk op heel veel websites staan. Websites waar eigen ontwerpen een grote rol spelen bijvoorbeeld, of websites waar veel informatieve inhoud staat. Zij waarschuwen de lezer ervoor dat ze onder geen beding inhoud of ontwerpen mogen namaken of kopiëren. In het begin vond ik dit lichtelijk overdreven, maar ook hier heb ik intussen weer wat geleerd.
Ik kan me tegenwoordig goed indenken wat er in iemand om moet gaan als hij/zij denkt, voelt of ziet dat iemand anders hem of haar volledig nadoet. Soms met een kleine wijziging ten opzichte van het originele idee, maar soms ook helemaal niet. Gewoon, volledig overgenomen. Hoe frustrerend is dat?
En natuurlijk, ik begrijp ook dat het soms moeilijk is om iets nieuws te verzinnen. Dat ene, unieke idee, dat is al bijna niet meer te bedenken. Er is immers al zoveel. Maar het getuigt ook niet van veel respect als je klakkeloos ideeën van iemand anders overneemt. Geef er, als je zelf niets meer kan verzinnen, dan toch een hele eigen draai aan, denk ik dan. Is het niet voor die ander, dan toch eigenlijk wel voor jezelf. Want zeg nou eerlijk… je geeft in principe openlijk toe dat je zelf niets origineels kan bedenken.
Ik ben de laatste die zal zeggen dat ik, of de site van MamsatWork, geheel origineel is. Eerlijk gezegd dacht ik dat wel een beetje toen we met de site startten, maar intussen is me wel duidelijk dat er veel meer over dit onderwerp te vinden is. En dat is eigenlijk maar goed ook. Het is overigens wel zo dat het starten van de site vanuit een overweldigende passie en overtuiging komt. Dit onderwerp gaat me aan het hart! In die zin heb ik er dan ook geen moment spijt van gehad, en zullen we dit concept de komende jaren alleen nog maar verder uitbouwen, want die passie en die overtuiging die zijn er nog steeds.
Maargoed, ik dwaal af.
Wat doe je aan een copycat?
Wat doe je in het geval van een copycat ? Er is lang niet altijd wat aan te doen. En de vraag is ook of dat je er niet meer kwaad dan goed mee doet als je erop zou reageren. Inmiddels ken ik een aantal personen die zich met tijden enorm gefrustreerd voelen omdat ze er mee geconfronteerd zijn dat hun werk wordt ‘nagemaakt’ , of ‘gebruikt’. En wat ik dan zo knap vind is dat sommigen van hen hier zo goed mee om weten te gaan! Het vergt behoorlijk wat van je om je op zo’n moment in te houden en niet van de daken te schreeuwen… ‘Dat prachtige idee, die goede uitvoering…. die is gejat … eigenlijk ben ik hier de bedenker van’!
En om met de tekst van een ander aan de haal te gaan (bedankt Hennie) … ‘Kinderen leren door te kijken naar hoe anderen het doen. De hele menselijke evolutie stoelt op na-apen. Maar als volwassen professional denk je eerder: bedenk of creëer zelf iets!’
Maar zoals altijd is het waarschijnlijk beter om niet te reageren. En misschien jezelf nog wel gevleid te voelen. Het is immers de moeite geweest om je na te doen! Je concept, idee of ontwerp zal dus wel aanslaan!
Heb je zelf eerder met copycats te maken gehad? Of heb je daar nu nog steeds last van? Ik ben wel benieuwd hoe jij hiermee omgaat!
Ik weet dat we ons gevleid moeten voelen maar soms doet het toch een beetje
pijn als iemand er met je idee vandoor gaat vooral als het een bekende is :o(( of als het hele proces bloed zweet en tranen heeft gekost. Het is dan wel een teken dat je goed bezig bent en tuurlijk halen we allemaal onze inspiratie uit andere personen of producten maar iets kopieren is in mijn ogen wel heel erg makkelijk!!
Liefs Mel
Joyce,
Herkenbaar 🙂 Goed verwoord…
Fijne dag met een lach..
Bianca