Hoe een dagje Efteling uitmondt in midden in de nacht flauwvallen

Na een dag Efteling hebben wij nog maar één wens…lekker naar huis. Naar ons warme nestje. ‘Zullen we nog lekker uitgebreid eten met z’n allen?’ ‘Iets makkelijks is ook prima hoor.’ Husband kijkt vermoeid uit zijn ogen. ‘Een dag met de kinderen is zwaarder dan een dag werken, hé schat?’ Hij knikt. ‘Zeker.’

‘Maar we rijden toch even langs de supermarkt en slager. Ik ga als afsluiting van deze gezellige dag een heerlijke gezonde maaltijd maken.’ Husband knikt. ‘Mag ik dan nog even een half uurtje op kantoor zitten?’ Ik begin te lachen. ‘Geef jij maar even lekker aan je werkverslaving toe.’

Gevaarlijk lekker koken

Ik maak de broccoli schoon, snijd ze in roosjes en zet de pan op het vuur. De aardappeltjes die in de oven zitten zien er al aardig bruin uit. Ik pak met een theedoek de ovenschaal vast om ze te husselen en voel een pijnscheut door mijn arm trekken.

‘Au!’ ‘Gaat het?’ roept Dochter 18 vanaf de bank. Ik gooi de oven weer dicht en zet de koude kraan open. Als de pijn door het stromende water een beetje is verdoofd, bekijk ik de plek eens goed. Het valt gelukkig wel mee. Ik ga gauw verder met het eten.  

Nachtelijke avonturen

Die avond lig ik op bed en heb ik voor het eerst de tijd om eens goed naar de verbrande plek te kijken. Jeetjemina het is geen plek-je maar een PLEK. Eerlijk gezegd schrik ik er een beetje van en laat ik de brandwond aan Husband zien. ‘Jemig, daar moet je zalf op smeren.’ Maar ik lig zo lekker dat ik mijn lichtje uit klik. Ik zie het morgen wel weer.

Het is drie uur ‘s nachts als ik wakker schrik omdat mijn arm over het matras schuurt. Ik verga letterlijk van de pijn. Donders, waarom kan ik mijn arm niet even aan de kant leggen?

flauwvallen na efteling

Ik klik mijn lichtje aan en kom langzaam overeind. Achteraf was het misschien toch beter geweest er een zalfje op te smeren en er een gaasje om heen te doen. Ik schuif mijn voeten in mijn pantoffels en loop naar het medicijnkastje in de badkamer. Terwijl ik het gaasje uit de verpakking haal, voel ik een duizeling opkomen en ik moet me echt vasthouden. Een lichte paniek overvalt me en ik wil zo snel mogelijk in mijn bed gaan liggen. Met het gaasje in mijn hand neem ik grote stappen terug richting mijn bed.

‘Wat ben jij nou aan het doen?’ Husband kijkt bezorgd terwijl ik op de grond lig. ‘Oh,’ stamel ik. ‘Ik heb het bed dus niet gehaald.’ Hij tilt me voorzichtig op en legt me alsnog in bed. Daarna neemt hij het gaasje van me over.

Ik ben blij dat ik lig… in bed.

Flauwvallen van de pijn: hoe het werkt

De volgende dag doe ik het rustig aan. Ik ben er behoorlijk van geschrokken dat ik zomaar ben flauwgevallen. En omdat ik graag altijd alles wil weten, zocht ik op waarom je flauwvalt van de pijn.

Door het ervaren van pijn worden de bloedvaten in het lichaam een stuk wijder. Het bloed zakt dan naar beneden, waardoor er minder bloed in de hersenen komt. Dit zorgt ervoor dat er te weinig zuurstof in de hersenen terechtkomt. Het gevolg hiervan is: flauwvallen. Dit hoeft niet per se lichamelijke pijn te zijn, het kan ook om geestelijke pijn gaan. Een slecht nieuwsbericht horen, kan ook pijn doen. Dit heeft hetzelfde effect als lichamelijke pijn.

Flauwvallen is een verdedigingsreactie van het lichaam en dit levert geen pijn op. Toch is het wel degelijk vervelend.

Een ezel stoot zich in het algemeen… (maar ik wel)

De volgende dag loop ik met een ingetapete arm. Het is een goede manier om aandacht te krijgen, maar ik heb toch liever minder pijn. Verbranding is behoorlijk vervelend. Op internet las ik dat antioxidanten de genezing van brandwonden versnelt. Gelukkig heb ik nog paprika in mijn koelkast liggen. Terwijl ik de paprika in reepjes snijd, boor ik met hetzelfde mesje dwars door mijn duim.

Zal ik maar vast gaan liggen?

-x-

Ievy

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven