Dat ben ik. Ja, iemand van jullie is dat misschien ook wel (laat dat misschien maar achterwege), maar in ons gezin ben ik dat. En dat zal ik weten ook. Het is mama voor en mama na. Mama boven en mama onder (bij wijze van spreken dan), en het gaat de hele dag door. Dag in, dag uit, week in, week uit, maand in, maand uit, jaar in, jaar uit.
En ik vind het heerlijk. Meestal dan hè! Maar soms wordt het me ook wel wat veel. Als de hele dag door de mondjes van mijn kinderen niet stil staan, eigenlijk zeg maar continue geluid produceren . En het merendeel van het geluid begint met M en eindigt op A …. dan word het me wel eens teveel.
Rust in mijn hoofd
Waarom ? Ik ben iemand van rust. Ik zou gerust een week in een hutje door kunnen brengen, zonder radio, zonder tv (ok, ok, de pc die zou ik wel heel erg missen, èn internet natuurlijk ook). Gewoon, zonder geluid zeg maar. Vind ik heerlijk. En geluid op zich vind ik ook prima hoor. Lekker dansen op zijn tijd, ergens anders, of thuis met de kids. Lekker meejengelen met de muziek, of liedjes zingen met Luc en Lotte. Allemaal goed. Maar niet de hele dag door… ‘mama, mag ik’, of ‘mama, wil jij’, of ‘mamamamamamama (Lotte speeking). Daar kan ik niet zo goed mee omgaan.
Teveel gedachten die vast zitten
Op het eind van de dag heb ik dan steevast een zwaar hoofd. Hoe gezellig het ook geweest is. Als er op zo’n energieke wijze beslag op me gelegd wordt, dan word het me soms teveel. Dan kan ik mijn gedachten niet kwijt denk ik. Daar is geen tijd en geen ruimte voor geweest. Om te denken, om mijn gedachten te laten stromen, om mijn hoofd leeg te maken.
En dat eindigt in een verzadigd hoofd. Een hoofd wat overloopt. Dus aan het eind van de dag geniet ik van het moment dat de kids naar bed gaan, en dat de avond voor me ligt. Hier ben ik volgens mij niet alleen in. Maar stiekem irriteert dit gevoel me ook een beetje. Ik voel me schuldig tegenover mijn kinderen. Schuldig dat ik het heerlijk vind dat ze op bed liggen, of schuldig omdat ik er op dinsdag en donderdag van geniet dat ze naar het KDV en de BSO gaan. De hele dag voor mezelf, om te werken, om meters te maken. Om mijn onbedwingbare behoefte te volgen en mijn gedachten te laten stromen.
Ben ik dan een slechte moeder? Ik hou toch van mijn kinderen? Waarom kan ik het dan niet verdragen om ze altijd bij me te hebben? Om ze altijd om me heen te hebben? Hoe ervaren jullie dat?
Hi, welkom bij lifestyle blog MamsatWork. Ik ben Joyce, content creator en internet ondernemer, getrouwd en moeder van een puber en een tiener.
Dit platform is van een persoonlijk blog uitgegroeid tot een lifestyle platform waar dagelijks nieuwe artikelen verschijnen. Een veelzijdig blog met onderwerpen als lifestyle, interieur, food, ondernemerschap, opvoeding, reizen, uitjes, fashion en DIY.
Je vindt hier volop inspiratie. Heb je vragen? Mail me!
Hoe herkenbaar!
Ook ik word soms helemaal mesjogge van het Mama-mag-ik?
Een goede moeder zijn staat daar los van en juist als je
af en toe even voor jezelf kiest en voor een stukje rust, dan kun je die leuke moeder zijn en heb je op andere momenten weer alle ruimte…
Fijn om dit zo te kunnen delen met elkaar!
Dank je wel voor je herkenbare artikel. Heel treffend geschreven.
Wat jammer eigenlijk dat de meeste mama’s zich schuldig voelen wanneer ze het gevoel hebben tijd voor zichzelf nodig te hebben. Hoe kun je een kind nu leren goed voor zichzelf te zorgen wanneer niet voorgedaan wordt hoe je dat doet?
Wat mij betreft ben je een supermama (-:
Liefs Denise
Moeders zijn ook mensen!!!! Die hebben net als alle anderen gewoon tijd voor henzelf nodig! Geniet van de momenten die je kunt pakken!
Adrienne
Slechte moeder?????
Nou dat zijn we dan zeker allemaal!
Hier ondertussen alle kids al in de pubertijd, maar owwwwww wat een zaligheid als alles stil zit te leren of als ze gewoon een lange dag op school hebben.
Zo af en toe stuur ik ze ook al om 20.30 alledrie naar boven, niet om te slapen maar gewoon omdat ik doodmoe word van al die geluiden om me heen…die heerlijke stilte…voel je alsjeblieft niet schuldig, maar geniet van jouw momenten!
Wat een heerlijk herkenbaar verhaal, Joyce!
En een slechte moeder? Nee, dat ben je beslist niet. Dat zouden we dan allemaal zijn 😉
Het is belangrijk om niet alleen in de rol van moeder te zitten, maar ook je andere rollen te kunnen vervullen: zoals partner, vriendin, zus, werknemer, etc. En vooral ook de rol van vrouw, van jou, van Joyce!
Mijn kinderen worden boos op me als ze niet naar de vakantie BSO mogen. Moet bijna mijn vakantie erop in plannen ;). Dus dan zit het goed. De woensdagmiddag als de kinderen naar de BSO gaan heb ik mijn vrije middag. En waarom? Omdat ik anders niet te genieten ben. En daar hebben we allemaal niets aan.
Joyce, neem de rust en maak gebruik van opvangmogelijkheden. Ze zijn er toch niet voor niets?
Ik wordt heel raar aangekeken als ik vertel dat de meiden in mijn vakantie gewoon naar het KDV gaan, alsof ik dan een ontaarde moeder ben, maar ik vind het heerlijk die dagen voor mezelf en als straks de oudste naar de BSO gaat zonder vakantie opvang zal ik dat zeker gaan missen. Dan gaat de jongste nog wel naar het KDV. Ik betaal immers toch voor het KDV, of ze in de vakanties nu wel of niet gaan, dat is met de BSO niet zo (bij ons) dus is het financieel weer interessant om de oudste lekker thuis te houden. Ik geniet er dus nog van tot 1 mei.
Lieve Joyce,
Je bent een bikkel.SUPERMOEDER. Niemand kan zonder tijd voor zichzelf. Zelfs een oma vindt het ook fijn als de logerende kleinkinderen het bedje opzoeken. Toch weer heerlijk om ze dan de volgende dag weer te horen roepen omdat ze wakker zijn. Ben ik toch geen slechte oma,toch?
Liefs Ans
Nou, dat hoef je aan mij niet te vragen haha! (jippie, ze slaapt nu sssssst!) 😉
Heel herkenbaar met twee meisjes van 7 en 4, met name de oudste is veeleisend en denkt dat wij haar personeel zijn, zucht maar we hebben het zelf gedaan, op de blaren zitten dus!
herken ’t helemaal, zelfs met ‘maar’ een dochter van 1,5. tijd voor jezelf (en je eigen gedachten) heb je als individu (dus ook als moeder, die zielsveel van haar kind-eren houdt) gewoon nodig!
Hoi Joyce,
Het is voor mij heel herkenbaar, al komt er bij onze kleine nog niet zo heel veel uit. Het is af en toe gewoon heerlijk om gewoon even je ding te doen, zonder dat er constant aan je getrokken wordt.
Dat heb ik ook nodig om een leukere en gezellige moeder te zijn, en daar wordt de kleine echt niet slechter van!
Groetjes Patricia