Nils is 3,5 jaar en als je hem ziet, denk je meteen: “Wat een schattig knulletje.” Dat Ãs hij ook, maar hij heeft ook een andere kant. Nils heeft driftbuien en woedeaanvallen die hun weerga niet kennen. “Een ontploft bommetje”, noemt zijn moeder het.Het lontje van Nils is zó kort dat hij soms wel 4 of 5 keer op een dag ontploft. Dan is er geen land met hem te bezeilen. De ouders van Nils hebben van alles geprobeerd om het gedrag te corrigeren, maar niets lijkt te helpen. Ook de technieken van de Supernanny om met driftbuien om te gaan, zetten geen zoden aan de dijk. Ten einde raad kloppen ze bij de Kinderpraktijk aan. “Wij weten het niet meer, kun jij ons helpen?”
Turbulente start
Nils is de oudste in een gezin met twee jongetjes. De eerste jaren van zijn leven zijn turbulent geweest. Hij is met een hoop geweld op de wereld geholpen en hij was nog maar anderhalf toen zijn opa kanker kreeg. Een half jaar later werd zijn broertje geboren; een klein mannetje dat vaak ziek is en daardoor veel aandacht vraagt. Hoewel Nils blij is met zijn broertje, is hij ook jaloers op de aandacht die hij krijgt. De onmacht die hij hierover voelt, vertaalt zich in druk doen en dwars gedrag.
Telkens wanneer Nils driftbuien heeft, wordt hij even apart gezet om na te denken. Maar het lijkt wel alsof het dan erger wordt. Hij gaat schreeuwen en schoppen en raakt buiten zichzelf van woede. Een onhandelbaar kind, of een kind dat het moeilijk heeft? Om een antwoord te vinden op die vraag maak ik contact met de wijsheid van het lichaam. De antwoorden die ik op deze manier verkrijg, zijn heel zuiver en authentiek.
Als Nils apart wordt gezet, voelt hij zich letterlijk weggezet. Hij voelt zich onveilig en onbeschermd en als reactie gaat hij om zich heen schoppen. Dit blijkt een patroon te zijn dat al bij zijn geboorte in zijn rugzak zat. Het is onderdeel van zijn levensbagage en is versterkt door de gebeurtenissen in zijn leven. Waar apart zetten soms kan helpen om rust te brengen in een situatie, werkt het hier juist averechts.
Nils is zeker niet de enige… lees hier meer.
Veiligheid en vertrouwen
Wat Nils nodig heeft, is veiligheid, koestering en een rotsvast vertrouwen dat papa en mama van hem houden. Maar hij kan de liefde van zijn ouders niet binnen laten, omdat alle deurtjes dicht zijn. Daarom gaan we eerst alle emoties, gedachten en overtuigingen die in de weg zitten opsporen en opruimen. Dat laatste doet hij op een creatieve manier, door samen met papa de negatieve bagage te verbranden in de open haard. Daarna mag Nils zelf kiezen wat hij ervoor in de plaats wil. En dat zijn natuurlijk alleen maar leuke dingen.
Nu begint er een nieuw hoofdstuk, waarin dit gezin een nieuwe balans mag gaan vinden. De techniek van de Supernanny mag blijven, maar dan wel in een aangepaste vorm. Wanneer Nils even apart wordt gezet om te kalmeren, gaat één van zijn ouders bij hem zitten en neuriet een liedje. De klanken daarvan zullen hem tot rust brengen en daardoor kan de driftbui langzaam wegebben.
Aan het einde van de sessie wil Nils nog iets doorgeven aan zijn moeder. Vanuit de wijsheid van zijn lichaam vertelt hij haar dat het tijd wordt om de bladzijde om te slaan. Zorg goed voor jezelf, zegt dit kleine mannetje tegen zijn moeder. Een advies dat zijn moeder hopelijk ter harte neemt.
Meer lezen van Anita? Kijk hier.
