Waarschijnlijk is het ons hier in Nederland helemaal ontgaan, mij in ieder geval wel, maar een premie voor thuisblijfmoeders die geen gebruik maken van kinderopvang was een van de hete hangijzers binnen de regering van onze oosterburen. Toen Angela Merkel in 2009 bondskanselier werd, zegde ze zusterpartij CSU toe dat deze thuisblijfmoeders een vergoeding zouden krijgen. De hoogte van het Betreuungsgeld (verzorgingspremie) bedraagt € 100,- per maand in 2013 en vanaf 2014 loopt dit bedrag op naar € 150,- maar families die een werkloosheidsuitkering hebben, vallen buiten de boot.
Stap terug in de tijd
Op de conservatieve partijen uit Beieren na, zat eigenlijk niemand te wachten op deze regeling. Sterker nog, veel Duitse partijen vinden zelfs dat men hiermee een stap terug in de tijd gaat. Duitsland heeft tot diep in de 20e eeuw altijd een zeer conservatief gezinsbeleid gehad. Tot in de jaren vijftig konden vrouwen alleen blijven werken als hun man hiermee instemde en pas rond 1989 werd er een voorstel gelanceerd om peuters vanaf 2 jaar naar een crèche te laten gaan, al werd hierop honend gereageerd. Vandaag de dag zijn de schooltijden in Duitsland nog steeds erg lastig te combineren met een baan aangezien veel scholen om 13:00 stoppen.
Wat vooral merkwaardig is, is dat uitgerekend Angela Merkel deze premie nu invoert. Zij liet immers de wetten goedkeuren die ervoor zorgden dat werkende vrouwen kinderen konden krijgen en hun plek in de arbeidsmarkt konden behouden. De redenen voor deze wetten waren economisch en demografisch, er werden te weinig kinderen geboren en Duitsland kampte met een tekort aan arbeidskrachten. Deze maatregel wierp vruchten af want het percentage vrouwen dat met kleine kinderen bleef werken, steeg van 32% naar 40%. De vraag is of de trend nu omgebogen wordt. Er wordt verwacht dat met name laaggeschoolde vrouwen nu meer thuis zullen blijven omdat dit door de premie een aantrekkelijker alternatief wordt.
Aanrechtsubsidie
In Nederland kennen wij ook een dergelijke vergoeding die in de volksmond ‘aanrechtsubsidie’ wordt genoemd. Deze regeling valt onder de algemene heffingskorting en dit zegt de belastingdienst daar over: ‘de algemene heffingskorting toegepast bij de partner wordt ook wel aanrechtsubsidie genoemd. Als je zelf te weinig of geen inkomen hebt om de maximale algemene heffingskorting te gebruiken, dan kan dat alsnog via het inkomen van de partner. Sinds 2009 wordt de hoogte van de aanrechtsubsidie afgebouwd met als doel meer mensen aan het werk te krijgen.’
Het maximale bedrag arbeidskorting voor iemand van 65 jaar of jonger is in 2012 € 2.033 per jaar maar 
zoals al genoemd bouwt onze overheid deze regeling momenteel af. Dit doen ze met 6 2/3% per jaar. In 2012 krijg je dus nog maar 73,33% van het totaalbedrag. Een uitzondering hierop zijn mensen die voor 1 januari 1963 geboren zijn want die krijgen de volledige arbeidskorting. Veel vrouwen/moeders met een partner maar zonder een baan maken gebruik van deze regeling en krijgen door middel van een maandelijkse voorlopige teruggave een ‘zakcentje’ van de belastingdienst gestort.
Groot verschil
Wat opmerkelijk is,is dat twee landen die naast elkaar liggen, allebei deel uitmaken van de EU en ook allebei dezelfde munt voeren op dit gebied een totaal ander beleid voeren. Nederland bouwt de regeling af om meer mensen, en dan vooral vrouwen want die maken over het algemeen gebruik van deze regeling, aan het werk te krijgen. Duitsland heeft de afgelopen jaren ook juist een beleid gevoerd om ervoor te zorgen dat de vrouwen in het arbeidsproces blijven maar voert nu wel een regeling in die het aantrekkelijker maakt om als moeder fulltime thuis voor de kinderen te gaan zorgen. De tegenstanders van deze premie in Duitsland maken in ieder geval hun borst nu nat om het voorstel te laten kelderen in het parlement.
