Dyslexie, je hoort het steeds vaker en het is zelfs bijna gewoon. In de afgelopen 15 jaar is het percentage kinderen met dyslexie gestegen van 6 naar 8%, zo meldt het CBS. Mijn zoon heeft ook dyslexie, in dusdanige mate dat hij bij de ‘slechtste 10%’ scoorde in de test en dus duidelijk hulp nodig had. Zijn klas in groep 8 zat overigens vol met kinderen die last hebben van woordblindheid. Kinderen die veel moeite hebben met lezen, schrijven en spellen. Maar heb jij eigenlijk enig idee hoe een kind met dyslexie de tekst ziet?
Als je geen dyslexie hebt, dan is het je lastig voor te stellen hoe moeilijk lezen is voor mensen die wél dyslexie hebben. Ik had er in ieder geval geen beeld bij. Wat ziet iemand die dyslectisch is?
Van Luc weten we inmiddels al een aantal jaren dat hij dyslectisch is. In groep 7 is het uiteindelijk definitief vastgesteld en kon er gestart worden met de ‘behandeling’. Maar wij hadden al jaren vermoedens. Zijn punten op school waren echter nét niet slecht genoeg voor goed onderzoek. Daarnaast werden onze vermoedens niet bevestigd door zijn leraren. En dus gingen wij af op het oordeel van de professionals en lieten we ons gevoel varen… achteraf heb ik daar écht spijt van.
Toch dyslectisch bleek uit de test
Uiteindelijk was er één juf die ons vermoeden bevestigde en ermee aan de slag ging. Luc werd getest en de score was schrikbarend. Hij scoorde zo slecht op de zaken die zijn dyslexie bevestigden dat het geen vraag meer was. Hij kwam in aanmerking voor een behandeling die ook nog eens vergoed werd, aangezien hij bij de slechtste 10% behoorde. In zo’n test wordt overigens van alles uitgebreid getest. Ze testen intelligentie, inzicht, leesvaardigheden, maar ook zaken op het gebied van rekenen bijvoorbeeld. Het is dus níet zo dat iemand die dyslectisch is niet slim genoeg is. Ook al denken ze zelf vaak van wel.
Dubbel gevoel
Voor ons een dubbel gevoel. Opluchting omdat je blij bent dat er eindelijk iets geconstateerd is waar je mee aan de slag kan. Maar ook het gevoel van een slechte moeder te zijn. Ik had veel eerder op mijn strepen moeten gaan staan! Ik had niet af moeten gaan op wat leraren te zeggen hadden om me daar vervolgens bij neer te leggen. Ik had mijn poot stijf moeten houden en meer stennis moeten schoppen om onderzoeken voor elkaar te krijgen.
De bevestiging van dyslexie was voor Luc wel erg prettig. Het feit dat hij extra oefeningen kreeg was niet altijd even fijn misschien (lezen had hij toch al zo’n hekel aan), maar hij werd wél geholpen. Uiteindelijk heeft hij in 1 jaar tijd ruim 2 jaar niveau ‘ingehaald’ wat uiteraard zijn manier van lezen ten goede is gekomen.
Een blijvende handicap
Toch blijft het een handicap. Dyslexie raak je namelijk niet kwijt. Je kan er alleen beter mee om leren gaan, dat wel. En wat ik zo mooi vind aan de hele behandeling is dat men start met het gevoel, de emotie. Er wordt de kinderen op het hart gedrukt dat ze niet dom zijn, maar dat het in hun hoofd gewoon anders werkt. En dat ze daarmee geholpen worden. De reguliere manier van lesgeven in lezen werkt niet voor kinderen met dyslexie. Zij moeten bijvoorbeeld spelling op een andere manier benaderen om het te kunnen begrijpen.
Wat zie je als je Dyslexie hebt?
Dat is iets wat ik me altijd heb afgevraagd. Luc heeft het over dansende letters. Die soms ook verspringen. Huh? Ik heb werkelijk geen idee wat ik me daar bij voor moet stellen. Wat bedoelt hij daar precies mee? Wat zie je dan als je dyslectisch bent?
Om je een kleine indruk te geven over wat mensen met woordblindheid zien heeft de Zweedse Victor Widell een website ontworpen waarbij hij de dansende letters ‘laat zien’. Een kijkje op die website maakt je direct duidelijk dat het hebben van dyslexie een flinke belemmering kan zijn. Dat lezen geen pretje is, dat begrijp ik nu volledig.
Nu nog zien hoe we hem kunnen helpen om zijn middelbare school goed door te komen. Want huiswerk maken… je voelt het waarschijnlijk al… dat is een hele klus.
Heeft er bij jullie in het gezin iemand dyslexie? En wist jij dat dat er dan ongeveer zo uitziet?
Andere artikelen die wellicht interessant zijn voor je:
- Geen dyslexie hulpmiddelen tijdens examen geoorloofd
- Squla leuk leren, getest door onze kids
- Ook jouw kind moet leren leren; het gaat allemaal niet vanzelf
Bij onze 8-jarige dochter is vorige week dyslexie geconstateerd. Dat is dus waarom haar lezen ver achterbleef bij de rest van haar vakken. Fijn dat we nu weten waarom en dat zij/wij geholpen gaat worden om hier mee om te gaan.
Interessant om die website te zien. Ik ga haar morgen meteen vragen of zij het ook zo ziet.
Hi Mirjam,
Fijn dat ze er nu achterkomen, zo heeft ze nog ruim de tijd voor het einde van de basisschool om d.m.v. trainingen dit ‘op te halen’. We hebben deze pagina pas nog aan Luc laten zien. Hem viel niets vreemds op in eerste instantie. Hij ziet het dus echt zo! Nadat we er even met hem over praten blijkt het enige verschil te zijn dat bij hem vooral in het eerste deel van het woord de letters verspringen.