Vrienden komen en vrienden gaan. Waarom kunnen sommige mensen niet altijd vrienden blijven en wat is eigenlijk echte vriendschap? Wat houdt het in en wat vraagt het van je?
Echte vriendschap via social media?
Tegenwoordig worden vage kennissen al vrienden genoemd maar laat ik wel wezen, niet iedereen die vrienden worden genoemd op mijn facebookpagina, zijn daadwerkelijk vrienden voor me. Ik ken ze van school, vakantie, uitgaan of heb ze leren kennen bij het uitoefenen van mijn hobby’s. Je sociale netwerk is via internet zo gemakkelijk uit te breiden maar zijn zelden echte vriendschappen te noemen. Kun je eigenlijk wel van een echte vriendschap spreken als je bijvoorbeeld nooit met elkaar optrekt?
Wat ik versta onder echte vriendschap
Natuurlijk is het voor iedereen anders wat je onder echte vriendschap verstaat, toch zullen we allemaal ook vaak hetzelfde van elkaar verwachten. Denk daarbij aan eerlijkheid, ook wanneer de waarheid moeilijk is. Aan steun, vertrouwen, jezelf kunnen zijn maar natuurlijk ook aan gezelligheid!
Zelf kan ik mijn echte vrienden op een hand tellen. En dat is heel normaal ontdekte ik van de week. Editie NL deed onderzoek en kwam erachter dat een mens in zijn hoofd maar ruimte heeft voor 150 andere mensen. Daaronder vallen ook familie, collega’s en kennissen.
Ook blijkt dat je gemiddeld aan drie echte vrienden je hele hebben en houden verteld, waar je partner dan ook weer onder valt. Klopt dat bij jou?
Het blijkt ook dat een nieuwkomer minder snel als vriend geaccepteerd wordt. De nieuweling zal eerder aangeven jullie als vriend te hebben maar wederzijds is dat minder snel het geval. Dat is lekker dan, dacht ik. Wij zijn drie jaar geleden verhuisd en als ik voor mezelf spreek heb ik wel het idee dat er nieuwe vriendschappen opgebloeid zijn, of dat wederzijds is mag ik mezelf nu dus even afvragen 😉 .
Maar hoe goed het contact ook is, ik weet maar al te goed dat vrienden komen en vrienden gaan. Had ik in mijn tienerjaren hele groepen met wie ik op stap ging, spreek ik daar nu bijna niemand meer van. Niet dat er iets is voorgevallen of dat we rot uit elkaar zijn gegaan, het is gewoon zo gelopen, iedereen een andere kant op gegaan.
Een andere school, een nieuwe liefde met bijbehorende andere vriendschappen, nieuwe interesses of gewoon het volwassen worden. Allemaal redenen waardoor een vriendschap kan veranderen.
Om mij heen zie ik de eeuwige vrijgezellen en de mensen met een gezinnetje, mensen die op gaan in hun hobby en mensen die verre reizen maken. Het is allemaal goed zo lang je gelukkig bent in wat je doet en wie je bent. Doen waar je je zelf goed bij voelt, en niet in wat anderen van je verwachten of waar je graag bij wilt horen.
Logisch dat sommige vriendschappen verloren gaan. Dat je zo opgaat in je eigen drukke leventje, want druk hebben we het schijnbaar allemaal. En dat je naar mensen toe trekt die grotendeels in hetzelfde schuitje zitten, ook dat is niet vreemd, dat schept een band.
Ook ik ga op in het leven als mama, trek meer op met andere moeders die ik heb leren kennen en met wie ik over alles kan praten wanneer het over de kinderen gaat. Maar ook daarnaast hebben we genoeg gespreksstof, je maakt immers op veel gebieden hetzelfde mee. Ik snap heus wel dat mijn kinderloze vriendinnetjes liever praten over het festival hier en die knappe jongen daar en voor mij is het dan ook heerlijk om even mama-af te zijn en mee te feesten.
En nee ik ben niet goed in het onderhouden van vriendschappen en ja ik vergeet weleens een belangrijke datum. Maar mijn echte vrienden weten hoe ik ben, dat ik dat niet zo bedoel en dat ik ondanks dat gek op ze ben. En dat is wat mij betreft echte vriendschap.
Wanneer we elkaar zien is het goed, we lachen, dansen, kletsen, eten en zijn er voor elkaar. Altijd.
Dat vind ik een hele mooie definitie van vriendschap!