Een retourtje hemel.

Zo schrijf je nauwelijks en zo post je twee keer op een dag. Het kan raar verkeren…..

Schreef ik vanmiddag nog over mijn wensen, sta ik nu stil bij de verjaardag van mijn moeders sterven. Het klinkt bijna gezellig….maar dat is het niet. Vorig jaar rond deze tijd zat ik naast haar bed op de IC en  hield ik haar in mijn armen, terwijl zij wanhopig streed tegen de pijn en de benauwdheid. Had ik net mijn kinderen overgedragen aan mijn vriendin, zij hadden al ongeveer afscheid genomen. Probeerde ik vrede te hebben met het onherroepelijke ‘wees’ worden. Met het  nooit meer samen, nooit meer zij en ik, nooit meer wij, gewoon nooit meer zijn.

Ik heb dus nog 1 grote grote wens: Een retourtje Hemel……of liever zelfs een abonnement. Zou dat kunnen God? Mag ik dan de eerste zijn die heen gaat en weer terug komt? En weer heen gaat en weer terug komt? Elke week bijvoorbeeld? Zodat ik even bij kan kletsen, bij kan knuffen, bij haar kan zijn? Gewoon, omdat ik haar zo mis.

Ik weet wel , het verdriet wordt al minder scherp. En ik ben zelfs dagen gewoon weer ongeveer gelukkig. Ik doe weer dingen voor later, en ik maak weer plannen. Ik kan af en toe best wel weer stralen en ik heb er zelfs soms best wel weer zin in. Ja hoor God, echt wel. Het is gewoon, dat ik  niet zo lang wachten wil!

1 gedachte over “Een retourtje hemel.”

  1. Avatar foto
    Jeanne van Dijk

    Lieve Bianca,

    Met tranen in mijn ogen zit ik hier te lezen. Wat verwoord je mooi wat we denk ik allemaal wel zouden willen. Degenen van wie we zoveel houden maar die niet meer onder ons zijn een keer te mogen bezoeken, weer te zien, te spreken….
    Wat zou dat mooi zijn.

    xxx

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven