Het einde van het luieremmer-tijdperk; een herkenbaar epistel

Dag Luieremmer! Bijna 10 jaar geleden kwam je in mijn leven en je zorgde direct voor een frisse wind in huis. Ik kon altijd opgelucht ademhalen als jij in de buurt was. Je hebt mij in vele moeilijke situaties uitkomst geboden. Klagen was er niet bij en je voerde je taken altijd zonder problemen uit, hoe lastig dat ook soms was. Je hebt zwijgend allerlei scenes in huis meegemaakt, maar jij gooide nooit de vuile was buiten, hield het altijd keurig binnenshuis.

De luieremmer en ik

Wat hebben we samen toch veel meegemaakt, jij en ik. De eerste twee jaren waren vol verrassingen en uitdagingen aangezien wij beiden nieuw begonnen aan onze taken. We hielpen elkaar door de dag- en nachtdiensten. Soms letterlijk met vallen en opstaan van ons allebei. Weet je nog die ene keer dat ik met mijn handen vol op jou af kwam rennen en jij mij niet met open armen kon ontvangen zodat wij beiden op de grond terecht kwamen? Nadat we beiden waren opgekrabbeld en elkaar hadden afgestoft, konden we erom lachen en gingen we verder. Ach dat waren nog eens tijden! Niet zelden waren wij de wanhoop nabij, maar na enige ervaring, konden wij bijna alle situaties aan.

Lees ook: 8 uitspraken van een peuter; herkenbaar voor iedere peutermoeder

luieremmer

Jij kon alles verwerken wat ik jou kant op gooide, met gemak accepteerde jij het als jij alle vieze sh… over je heen kreeg. Daar heb ik zeker respect voor. Jij had echter ook overal  schijt aan, soms tot mijn grote ergernis maar ik kon er ook soms goed om lachen.

Extra werkdruk voor ons beiden

De drukste periode kwam na twee jaar toen wij beiden dubbele diensten moesten draaien. Jij kon de extra werkdruk gelukkig prima aan, ik had er soms wat meer moeite mee. Opnieuw dag- en nachtdiensten, maar jij draaide je hand er niet voor om. Je kon mij altijd bijstaan en ontzorgen. Ik wist dat als jij in de buurt was, ik erop kon vertrouwen dat het goed kwam. Ik moet wel erkennen, af en toe greep ik naar alternatieven als de situatie zich voordeed en jij buiten handbereik was, ik kon toen niet anders. Maar weet dat ik het liefst jou aan mijn zijde had.

Daarna verloren we elkaar een beetje uit het oog. Het is waar, ik kreeg andere prioriteiten en jij trok je terug in de hoek. Je verstofte en verslonsde een beetje. Ik kan jouw twijfels wel goed voorstellen: ben ik niet goed genoeg meer? Kan ik niemand meer blij maken? Heeft niemand mij meer nodig?

Net toen je de wanhoop nabij was, pakte ik je op, stofte je af en vertelde dat jij nog zeker nodig was! Je ging glimmen van geluk en ging direct weer op je oude plek staan, zo konden we samen weer aan de slag. Als een geroutineerd team konden wij alle problemen aan. We zijn inmiddels zo aan elkaar gewend en een doorgewinterd team! Het ging nagenoeg vlekkeloos!

Tijd voor afscheid

Maar nu, nu is echt het tijd om afscheid te nemen. Dit komt toch eerder dan verwacht en verandering is altijd lastig maar ik weet dat het zo goed is. Het hoort erbij. Wij wisten van begin af aan dat het niet eeuwig zou duren. Het heeft toch veel langer geduurd dan wij beiden dachten. Het is nu eenmaal tijd om verder ieder onze eigen weg te gaan. Begrijp me niet verkeerd, je bent nog in goede doen en kan je taken nog uitstekend vervullen, alleen de taken waarin jij zo gespecialiseerd bent, zijn hier in huis niet langer nodig. Hier ben ik enerzijds blij mee, maar anderzijds is het toch een afsluiting van een speciale periode.

Lees ook: ontwikkeling kind 2 jaar; een stap vooruit en twee achteruit!

Maar ik zet je niet meer in de hoek, nee jij bent zeker elders weer hard nodig!! Met al jouw ervaring zal het niet lang meer duren of jij hebt weer een plekje gevonden waar jij opnieuw kan zorgen dat het als een geoliede machine zal lopen. Daar hoef je je geen zorgen om te maken.  Ik zal je met plezier aan een ieder aanbevelen en goede referenties geven.

Het is dus nu echt tijd dat je al jouw kennis en ervaring inzet waar dat het hardst nodig is. Dat je verhuist naar een ander gezin die jouw hulp heel goed kan gebruiken. Natuurlijk zal afscheid nemen moeilijk zijn. Het is toch een afsluiting van een lange periode waarin wij elkaar nodig hadden.

Ik zou graag willen zeggen tot ziens, maar diep van binnen weet ik dat de kans klein is dat wij elkaar weer zien. Het liefst zou ik je in mijn buurt willen houden als aandenken aan die mooie tijd. Maar ik weet dat jij het gelukkigst zal zijn als jij nuttig bent en mensen weer blij kan maken. Ik dank je daarom voor alle inzet en verwerking van de dagelijkse beslommeringen. Jij mag al jouw kennis en ervaring inzetten waar het nodig is.

Dag luieremmer!!!!! Iedereen is hier zindelijk!!!!!

Gebruikte afbeelding via Shutterstock

3 gedachten over “Het einde van het luieremmer-tijdperk; een herkenbaar epistel”

  1. Avatar foto
    Wilna Keuning

    Ha, ha, ha, wat een grappig verhaal. Altijd weer fijn als je uit de luiers bent want van het plas, – en poeptijdperk wil iedere ouder wel af..

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven