Rond een uur of 3 merk ik dat ik me onbewust druk begin te maken. Mijn hersens beginnen te kraken. Met de beslissing die nu gaat komen kan ik de avond maken of breken. De last op mijn schouders word groter naarmate het avondeten dichterbij komt. Iedere dag moet ik verzinnen wat ik nu weer voor avondeten klaar zal maken. En het ‘gezellig’ eten met kinderen is bij ons de grootste uitdaging van de dag!
Van heerlijk relaxt alleen eten tot eten met kinderen en megastress
Toen ik nog alleen was betekende dit dat ik altijd kon eten waar ik zin in had, heerlijk! Toen kwam mijn vriend erbij. Geen probleem. We konden overleggen, en vinden redelijk dezelfde dingen lekker, dus deze tijd van de dag gaf nooit problemen. Maar wisten wij veel dat dit héél anders zou gaan worden! Toen de eerste op de leeftijd kwam dat hij mee ging eten werd het al meer een uitdaging. Mijn kind heeft namelijk de voorkeur voor smakeloos eten, herken je dat? Van dat eten wat er niet alleen onaantrekkelijk uit ziet, maar ook nog eens nergens naar smaakt als je er geen kruiden overheen gooit. Zijn lievelingskostje werd al snel tartaar, sperziebonen en gebakken aardappelen. De uitdaging was hiermee begonnen.
Oplossing: dubbel koken ?
Maar makkelijk als ik ben 😛 , besloot ik al snel dat dubbel koken een veel vredelievender oplossing was dan dat niemand uiteindelijk zou eten wat hij lekker vindt. Achteraf niet handig, maar je roeit met de riemen die je hebt. En nee, de oudste at heus niet elke dag hetzelfde! Nu nummer twee inmiddels anderhalf is en de oudste bijna zes is de uitdaging met het eten met kinderen van totaal ander niveau. Zie hier mijn schema…
Ons patroon tijdens het avondeten
17.30 – De jongste is moe van de dag en hangt als een aap aan mijn been. Hij wil niet meer spelen en ik kan hem niet omkopen met de Mickey Mouse Club. Ik weet dat kinderen soms huilen, maar ik ben typisch zo’n moeder die gewoonweg allergisch is voor gehuil. Het maakt me gek! Inmiddels heeft de oudste 50x gevraagd wat we gaan eten én waarom het nog niet klaar is. Ik sta met klotsende oksels achter de pannen en voordat we goed en wel aan tafel zitten is bij mij bijna de vlam in de pan geslagen.
18.00 – Gehaald! Kids aan tafel, vriend aan tafel, borden op tafel. Shit! Lepels vergeten, beginnersfout. Ik maak me op voor hindernis één. Om de oudste te laten wachten met eten tot iedereen aan tafel zit moet ik lullen als brugman. Als ik uiteindelijk de lepels heb gepakt en iedereen zit, kunnen we eten. Binnen 20 seconden druipt de verontwaardiging echter van een paar gezichten af waarom er nog geen melk ingeschonken is.
Vriendlief is nogal heetgebakerd en steekt een preek af over geduld. Mijn oudste heeft echter mijn karakter. Hij heeft dorst, dus wil NU melk! Voor mij het signaal dat ik me moet gaan gedragen als Zwitserland.
En dan…
De jongste begint te eten, gelukkig, het lijkt erop dat het eten bevalt. Hij prikt een stukje kip aan zijn vork en stopt het in zijn mond. BAM! Vanuit mijn ooghoek zie ik het gebeuren. Zijn gezicht vertrekt, de kip is niet naar zijn standaard. Waarschijnlijk precies één stukje met iets meer kipkruiden dan gewenst. De kip wordt demonstratief uitgespuugd en ik begin aan mijn onderhandeling tijden het eten met kinderen. Een onderhandeling met een anderhalf jarige om een fucking kip! De oudste vindt het hilarisch, dus de jongste heeft een bondgenoot. Vriendlief houdt zich er (wijselijk) buiten.
Mijn oudste zoon is geboren in het verkeerde land. Anderhalf uur willen doen over het eten is geen uitzondering. Overal laat hij zich door afleiden, je herkent het vast wel. Tot ergernis van mijn vriend. Iedere avond aan tafel voel ik me alsof ik de wereldvrede moet proberen te bewaren. Mijn tafelpartners in de vorm van Trump, Erdogan en Poetin maken het elkaar zuur en ik zit daar dan als Zwitserland een beetje met de witte vlag te zwaaien.
Aan het eind van de rit kan ik me alleen maar bedenken… pfff gelukkig geen kernbom ontploft dit keer, we kunnen weer 24 uur vooruit.
tip: wil je peuter niet eten? Lees dan dit blog met bijbehorende strippenkaart. Even uitprinten en je kan aan de slag! Of je leest meer over de 3 probleemgebieden bij peuters en kleuters, óf je gebruikt Tafelklets!
