Ik ben Anke. Hartstikke nieuw hier, dus tijd om me eens netjes voor te stellen! 
Op 24 december 1982 kwam ik ter wereld terwijl mijn vader eigenlijk in de kerk hoorde te zitten om tijdens de avondmis een kerstconcert te verzorgen samen met zijn collega muzikanten van de harmonie. Jaar na jaar kreeg ik daarna op mijn verjaardag lachend te horen hoe ik er “schuldig” was, dat hij zijn concert misliep. Jaar na jaar “verweet” ik hen ook dat ik op kerstavond geboren ben; wat een waardeloze planning! Op 24 december 2007 beviel ik van onze zoon en ontnam ik mijn vader bijna voor de tweede keer zijn kerstconcert. Ik heb duidelijk ook geen talent voor een goede planning.
Als ik in 2009 weer zwanger blijk te zijn roep ik gelijk dat het wel een tweeling zal zijn. Mijn instinct lijkt nog enigzins betrouwbaar want op de eerste echo zien we niet 1, maar 2 hartjes kloppen. Het verbaasde me niet eens, maar ik vroeg me wel gelijk (hardop) af hoe dat in hemelsnaam in onze auto moest gaan passen. Dat het weer “feestdag-kindjes” zouden worden stond voor mij als een paal boven water. Pasen leek me wel wat. Of Koninginnedag. Helaas bleven de weeën op beide dagen uit. Moederdag dan misschien? Helaas. Op Hemelvaartsdag vonden de meisjes het dan eindelijk toch goed geweest in mijn buik en besloten ze dat het tijd was om ons met hun komst te verblijden.
Samen met mijn man, zoon, dochters en huisdieren woon ik in het Limburgse Heuvelland. Vanaf de geboorte van de oudste doe ik op freelance basis opdrachten voor mijn laatste werkgever en sinds deze week werk ik in de avonduren ook nog in een hotel. Het bevalt me vooralsnog prima om weer buiten de deur te werken en even iets anders te zijn dan alleen mama van 3.
Naast mijn twitter- en facebookverslaving, het drukke gezinsleven, het huishouden, mijn werk en het volgen van een behoorlijk aantal series zal ik vanaf vandaag proberen ook nog regelmatig een stukje te plaatsen op mamsatwork. Dus… tot ziens!
