Hippe-Geboortekaartjes onderzocht samen met Babyblog hoe moeders, die tussen 2010 en 2015 bevallen zijn, hun zwangerschap ervaren hebben en of ze een fijne zwangerschap hebben gehad. Zij geven hun zwangerschap gemiddeld een dikke voldoende, namelijk een 7.1!
Ben ik dan een uitzondering op de regel, vroeg ik mezelf af. Natuurlijk is het een gemiddeld genomen cijfer en weet ik niet precies waar deze op gebaseerd is, wat waren de vragen?
Over het algemeen genomen is mijn zwangerschap ook met een voldoende te bestempelen, zeker als ik mezelf vergelijk met andere vrouwen die het veel zwaarder hebben dan ik. Ik heb geen rare klachten, enkel de standaard kwaaltjes die er nu eenmaal bij horen, maar om het nu een fijne zwangerschap te noemen…
De klachten die door respondenten als nare bijkomstigheden van de zwangerschap werden genoemd, zijn onder andere brandend maagzuur, moe voelen, last van de heupen en misselijkheid, aldus Hippe-Geboortekaartjes en Babyblog.  Toch schreef ik al eerder over het feit dat zwanger zijn niet echt ‘mijn ding’ is. Dat ik geen roze wolk herken. Normaal gesproken zou ik zwanger zijn op zichzelf dus gewoon een onvoldoende geven.
Een fijne zwangerschap of niet?
Het cijfer met bijgenoemde punten (die te lezen zijn op hun website), zette me aan het denken en ik liep ze voor mezelf even na!
Allereerst: waar deed je de zwangerschapstest?
Net als ruim 92% van de ondervraagde voerde ik deze test gewoon thuis uit. Opvallend is wel dat op twee het vakantieadres staat en op drie het werk(!).
Persoonlijk vind ik het al een aardig zenuwslopend momentje thuis, maar als je dan ook nog in je eentje op het werk zit en je eventuele geluk nog met niemand kunt delen, jeetje! Bel je dan je partner om het via de telefoon te vertellen? Bel je een vriendin? Ga je naar huis? Of zit je heel de dag met ‘dat gevoel’ op je werk?
Overigens vraag ik me wel af hoe deze vraag bijdraagt aan een voldoende cijfer, maar dat terzijde.
Uit het onderzoek blijkt verder dat de naam van het kindje het meest gekozen wordt tussen de 14 en 27 weken zwangerschap. Bij ons was dit ook het geval. We hadden al wel eens vaker namen geroepen maar toen we wisten of het een jongetje of meisje werd, waren we er al vrij snel over uit. Over ongeveer zeven weekjes zal ik de naam met jullie delen! 😉 .
Als zwangere krijg je van vreemden en familie soms bijzondere reacties. Zo kregen vrouwen vaak te horen: Was het gepland? En ben je nog samen met de vader? Mag ik even zeggen dat ik dat echt een behoorlijk brutale en vervelende vraag vind? Ook ik heb deze vraag weleens gehad. Waarom? Het lijkt wel of we er tegenwoordig van uit gaan dat jonge mensen geen gezin stichten, alleen (onveilige) one night stands hebben, enkel feesten, geen verantwoordelijkheden dragen en dus alleen maar ‘ongelukjes’ begaan.
Ik was 24 toen ik bewust zwanger raakte en 25 toen ik ons eerste kindje in mijn armen hield. Intens gelukkig, als gezin. Toen ik deze vraag tijdens mijn zwangerschap hoorde vond ik dat dan ook enigszins neerbuigend.
Mocht het wel zo zijn dat de persoon in kwestie het niet gepland had, en niet meer samen is met de vader wie ben jij dan om daar alle ins en outs over te vragen? Als je echt dicht bij die persoon staat zal ze je dat zelf wel vertellen wanneer ze daar überhaupt de behoefte aan heeft. Ik denk dat je vrouwen enigszins kunt kwetsen met een dergelijke vraag. Mijn mening zover.
Verder waren er ook reacties te lezen als: zijn het er geen twee? En: je straalt! Je kunt je afvragen of dat laatste dan het enige positieve is dat we erover kunnen zeggen, het zal wel ongetwijfeld bijdragen aan een fijne zwangerschap.
Als ik dit onderzoek zo eens doorloop kom ik tot de conclusie dat je mij ook rond het cijfer 7 kunt zetten. Mijn mening en bevindingen doen namelijk niet onder voor de rest van de ondervraagden. Toch vraag ik me af hoe we bij bovengenoemde zaken aan een voldoende komen.
Hoe zouden jullie je zwangerschap omschrijven? Kun je er een cijfer aan hangen met behulp van eerder genoemde opmerkingen?
