Dat is een vreemde vraag natuurlijk, want als je om je heen kijkt, dan zie je zo dat foodfotografie en foodporn mega hot zijn. Om maar over de foodrecepten te zwijgen. Foodies lijken te ontstaan alsof er een soort van ‘foodieboom’ is geweest waarbij de nadruk op health en dieetvarianten behoorlijk aanwezig is.
Confession: ik ben geen foodie.
Maar dat wist je misschien al 😉 . Ik wil dit alleen nog wel even wat verduidelijken. Ik ben geen foodie in de zin van dat ik enorm goed ben ik het verzinnen van de nieuwste recepten die nog niemand kent. Nee hoor, ik kan lekker koken, maar niet mega-bijzonder. Daarnaast heb ik geen bijzonder verstand van voeding, ik gebruik gewoon mijn gezonde verstand. Waar ik wel goed in ben is ‘food eten’. Dat is zo ongeveer het liefste wat ik doe! Ik laat me overigens we eens van mijn beste kant zien hoor… lees maar…
Lees ook: het lekkerste gezonde pannenkoekenrecept ever!
Foodie en Foodeet wat is het verschil ?
Dat lijkt me wel duidelijk. Een Foodie is diegene die extreem lekker eten klaar kan maken. Die dagen in de keuken doorbrengt om nieuwe recepten uit te proberen, die bij ieder nieuw product in de winkel staat te glunderen en niet kan wachten om het op te eten. En een Foodeet? Nou, dat is een op en top bourgondiër die weinig tijd heeft om zelf in de keuken te staan. Geen haute cuisine kookt, maar wel héél graag lekker eet. Thuis, of buiten de deur, maakt niet uit.
Persoonlijk vind ik het wel een mooie term, Foodeet! Eigenlijk best van-Dalen-waardig. Net als Foodporn! Die term vind ik eigenlijk nog veel mooier. Het dekt volledig de lading. Ik vind dan ook dat je het woord Foodporn alleen mag gebruiken als je hele mooie foto’s maakt. En als Foodeet loopt het water me uiteraard al in de mond als ik mooie foodfoto’s zie, de zogenaamde foodporn fotografie.
Foodporn en Food fotografie
Feitelijk gezien zijn het 2 heel verschillende zaken, foodporn en food fotografie. Maar het een stelt niets voor zonder het ander. Foodporn is super leuk, maar als je het niet vastlegt op de gevoelige plaat -of niet weet hoe- dan blijven de ohhhh’s en aahhhh’s achterwege. En kan je er zeker niet mee pochen. En food fotografie… tja, dat lijkt me voor de hand liggen. Kan je niet koken en maak je alleen maar een prakje prut, dan kan je nog zo je best doen met het fotograferen… heel veel soeps zal die foto niet worden! Wat mij brengt op een workshop waar ik onlangs geweest ben.
Waarom een food fotografie workshop?
Ik vind het als blogger belangrijk om een beetje leuke foto’s te kunnen schieten. Een top fotograaf zal ik niet gauw worden, maar foto’s die een beetje lekker zijn om naar te kijken (net als de foodporn zelf) dat is toch wel een pluspunt. De workshop werd georganiseerd door Semilo en (uiteraard) gebaseerd op food en fotografie. Want zeg je Semilo, dan zeg je food. En als foodeet word ik daar blij van, dat snap je. En mooie foto’s maken is voor mij ook belangrijk bijvoorbeeld voor productfoto’s, of foto’s op evenementen, dus een food fotografie workshop was zo gek nog niet! Daarbij komt dat er ook een lekkere lunch was 😀 .
Bepakt en bezakt toog ik dan ook 18 November naar Amsterdam, een aantal dagen nadat ik mijn ooglidcorrectie had laten doen. Fototoestel bij me? Check! Notitieboekje bij me? Check! Telefoon bij me? Check! Goed humeur? Check! Zenuwen? Check! Je zal je misschien afvragen waarom? Dit heeft alles te maken met mijn foodeet gehalte en mijn niet-foodie gehalte…
Lees ook: Ooglidcorrectie voor en na, het hele proces van intake tot uitvoering
Foodporn en styling; op welke gevoelige plaat ?
Afijn, die zenuwen die bleken geheel overbodig. Het was heel leerzaam en leuk om te doen. Vooral ook omdat food fotografie dus alles met foodporn én met styling te maken heeft. En styling is leuk, dat vind zo ongeveer iedere vrouw wel toch? Smaken verschillen weliswaar, en dat merk je als je met 2-en aan een opdracht werkt, maar uiteraard is ook dat weer leerzaam.
De workshop werd verzorgd door Ester en Hester. Het klinkt als een komisch duo 😉 , maar ze weten je alles te vertellen over food fotografie en foodstyling (lees: foodporn, maar dat klinkt misschien niet netjes genoeg). Een voorbeeld van een foto van Ester waar ik zelf helemaal van onder de indruk was zie je hieronder. Fantastisch toch? Dat wil ik ook!
Na de nodige theorie begon het echte werk. Zelf oefenen. Ik ging dan ook met mijn Canon aan de slag om de mooiste foto’s te maken. En voor de broodnodige tips, want eerlijk is eerlijk. Ik ben geen held met mijn camera. Ik pak het liefst de automatische stand, omdat ik dan niet na hoef te denken. Maar de meeste ‘echte’ fotografen walgen van de automatische stand natuurlijk. Uiteindelijk heb ik het e.e.a. geleerd over iso, diafragma en überhaupt waar ik dat allemaal kan instellen 😉 . Hartstikke leuk natuurlijk, maar man… wat een tijd gaat daar in zitten. En dat is nu net iets waar ik lichtelijk gebrek aan heb.
Fotografie met de Canon of de Huawei
Herken jij dat? Héél graag iets willen, maar er eigenlijk niet de tijd voor vrij kunnen maken? Zo heb ik dat met 1001 andere dingen. Ik wil alles. Ik denk ook dat ik alles goed moet kunnen. Of nee… ik vind dat ik alles goed moet kunnen. Behalve opvoeden… dat heb ik al langer geleden opgegeven 😉 . Een akelige eigenschap natuurlijk want het betekent dat je nooit tevreden bent over iets. Het moet altijd beter.
En hier kwam ik dan ook tot een belangrijke conclusie… ik kan met mijn Huawei ook hele toffe foto’s maken. Zonder dat ik daar al teveel aan hoef te doen en van hoef te weten. Die telefoon doet het eigenlijk voor mij! Een beetje schuiven hier, een beetje diafragma daar en hoppa! Klaar ben ik.
Uiteraard is mijn interesse in de food fotografie daarmee nog niet afgenomen, maar ik kies nu wel vaak bewust voor het gemak in plaats van voor het gesjouw met mijn Canon. Het staat alleen rete onprofessioneel – dat dan weer wel.
Styling van food
Op het gebied van styling kan ik best een beetje vooruit, maar ook daar valt veel te leren. Een van die dingen die ik geleerd heb is dat je vooral NIETS moet weggooien 😉 . Jemig, wat een hoop spullen voor de styling hadden de dames meegenomen zeg. En eerlijk is eerlijk… daar zat ook een hoop spul bij wat ik al eerder zelf gewoon heb weggegooid! Omdat ik het niets meer vond. Maar wat me hier opviel is dat het vooral de combinatie is waar het om gaat. Een bordje wat je eigenlijk heel lelijk vindt, kan zich zomaar tot een prachtig exemplaar ontpoppen door de juiste ondergrond!
Afijn, experimenteren kan je leren, dat blijkt wel weer!
Tussendoor zag je een aantal van de foodporn foto’s die ik zelf gemaakt heb, met Huawei 😉 . Wat vind je ervan? Ben ik geslaagd voor mijn eerste workshop? En welke foto vind jij het mooiste (die van Ester telt niet mee hè!). Ik ben benieuwd, want smaken verschillen!
