Vier jaar geleden werd ik gevraagd mee te werken aan een interview voor de Ouders van Nu. Een interview over fulltime werken en hoe je dat als moeder met je gezin combineert. Nou, mijn eigen verhaal vertellen als fulltime werkende moeder, dat zal niet zo moeilijk zijn dacht ik toen nog. En het vertellen ervan vond ik ook niet zo lastig, maar het teruglezen is toch wel een ander ding 😉 .
Arbeidsparticipatie moeders is hoog, aantal uren laag
Van Nederlandse vrouwen is bekend dat ze, nadat ze moeder zijn geworden, relatief vaak blijven werken. De arbeidsparticipatie in het aantal personen ligt in Nederland erg hoog, het aantal uren arbeidsparticipatie is daarentegen erg laag, afgezet tegen andere EU landen. In Nederland werkt namelijk 10-15% van de moeders fulltime, terwijl in andere EU landen dat percentage op gemiddeld 62% ligt.
Waarom? Omdat het in onze maatschappij nu eenmaal zo is dat de vrouw meer zorgt en de man meer werkt. En niemand lijkt daar moeite mee te hebben. Het is algemeen geaccepteerd. Dit is denk ik ook de reden dat een fulltime werkende moeder niet ‘gewaardeerd’ wordt. Het hoort niet. En het is niet goed voor het gezin en de kinderen.
Lees ook: uitbreiding vaderschapsverlof 2017
Fulltime werkende moeder vanaf het begin
Ik ben altijd ‘die fulltime werkende moeder’ geweest. Ik ben nooit teruggegaan in uren en ik kan me niet heugen dat ik minder dan 40 uur in de week gewerkt heb. Ja, tijdens mijn vakanties, dan wilde dat wel lukken!
Dat was waarschijnlijk dan ook een van de redenen dat Ouders van Nu bij mij uitkwam om me eens even aan de tand te voelen 😉 . Een interview met een fulltime werkende moeder, het zeldzame soort. Als ik het nu terug lees dan denk ik alleen maar… er is nog niet veel veranderd 😉 . Behalve dan dat de kinderen ouder zijn, zelfstandiger zijn en onze leefstijl volledig ingeburgerd is in ons gezin.
Wat vinden mijn kinderen ervan?
Wat mijn kinderen er van vinden dat ik fulltime werkende moeder ben? Gisteren nog zuchtte ik tegen Luc toen ik hem een kus gaf bij het toedekken “Pfoe, ik ben ook altijd aan het werk hè?’ Hij antwoorde “Ja, maar je bent ook bijna altijd thuis!”. Zo stellig was hij in zijn mening. Hij voelt zich hier blijkbaar goed bij. Bij Lotte zal ik het binnenkort ook weer eens checken 😛 .
Lees ook: fulltime werkende moeders zorgen goed voor hun kinderen
Voor de liefhebbers hier het interview van de Ouders van Nu:
Hard werken zit in de aard van het beestje. Als elfjarige plukte ik al fanatiek aardbeien, deed ik thuiswerk en bracht ik folders rond. Lang wilde ik niet toegeven dat ik ambitieus ben, vond het een vies woord. Vrouwen met ambitie hebben geen tijd voor andere zaken dan werk, dacht ik altijd. Intussen weet ik beter.
Want ook al zit ik vijftig à zestig uur in de week achter mijn laptop, ik heb nog steeds tijd voor mijn gezin. Het s een kwestie van plannen. Hebben we geen afspraken, dan werk ik zeven avonden per week van acht tot half twaalf, de helft van mijn werkweek. Ook de zaterdag en zondeagochtend ben ik aan het werk. We hebben een kantoor aan huis, maar in het weekend werk ik aan de eettafel. Zo hebben de kinderen toch het idee dat ik er ben. Natuurlijk doe ik ook wel eens een spelletje tussendoor, maar als ze lekker aan het spelen zijn, voel ik niet de behoefte om erbij te gaan zitten.
Dat ik overijverig ben, komt doordat ik wil groeien met mijn bedrijven. Wil ik als zelfstandig ondernemer slagen, dan moet ik, zeker de eerste jaren, alles op alles zetten. Feitelijk gezien heeft een mens vrije tijd nodig, alleen vind ik het moeilijk die voor mezelf te creëren. Zonder Luc en Lotte was ik vast zeven dagen per week, twaalf uur per dag bezig.
Genoeg steun
Gelukkig biedt mijn man, die volledig achter mijn keuze staat, genoeg tegenwicht. Hij is het die me in het weekend achter mijn laptop vandaan trekt om met hem en de kinderen naar een speelparadijs, het strand of de dierentuin te gaan. De tijd die ik aan mijn kinderen spendeer mag dan onder het gemiddelde liggen, als we op pad gaan is het ook echt quality time.
Je bent een perfectionist of je bent het niet. Wat steekt is het commentaar van andere moeders, die me regelmatig te kennen gaven dat zij nooi zoveel zouden kunnen werken. Met zo’n opmerking krijgen ze me snel op de kast. “Waar bemoei jij je mee? Het is ons leven” riep ik een keer uit.
Sinds ik van huis uit werk en Luc niet meer dagelijks overblijft, wordt er nauwelijks meer gesneerd. Er is ook veel veranderd. Zo gaat Lotte nog maar tweeënhalve dag in de week naar de kinderopvang en één dag in de week naar mijn schoonouders. Op maandagmiddag zijn we met zijn tweetjes en op woensdag deel ik de zorg voor haar met Frank, die één thuiswerkdag heeft.
Ook Luc is blij dat hij tussen de middag zijn broodje thuis kan opeten en niet meer naar de BSO hoeft. En we zitten tegenwoordig om zes uur aan tafel. ustpunten die er tot eind vorig jaar niet waren, want als ik dan om zeven uur van kantoor kwam, sjeesde ik direct door om de kinderen op tijd in bed te krijgen.
Of ik een leukere moeder ben doordat ik veel werk vind ik moeilijk te beantwoorden. Ja, omdat ik ongelukkig word als ik me niet kan ontwikkelen. Maar er zijn ook momenten waarop ik gekweld word door schuldgevoel. Zoals laatst, toe Luc vroeg of ik zin had om mee trampoline te springen en ik zei dat ik geen tijd had. “Jij werkt altijd,”snauwde hij. Toen dacht ik: je hebt gelijk. Ik zou best wat vaker mama mogen zijn.
Nog steeds fulltime werkende moeder
Wat ben ik blij dat ik dit soort interviews in het verleden heb mogen geven. Het zet me nu weer aan het denken. Als ik terugkijk op dit verhaal van mij als fulltime werkende moeder dan kan ik nu -na 4 jaar- concluderen dat er veel veranderd is en toch ook een hoop hetzelfde is gebleven. Haha.
Balans is verbeterd
Aan het fulltime werken is niets veranderd, maar aan de balans tussen werk en privé gelukkig wel. Ik kan mezelf iets beter die broodnodige vrije tijd gunnen. In het weekend wordt er hier nog wel vaak een aantal uren gewerkt, maar de middag en avond is voor het gezin. Verder zijn de doordeweekse avonden ook beter in balans. Niet meer werken van acht tot half 12, maar iets meer tijd voor ontspanning. Vaak werk ik nog wel 1 à 2 uurtjes om daarna nog lekker even met Frank te Netflixen. Behalve op de avonden dat hij sport. Dan ligt Lotte op bed, werk ik, en zit Luc tegenover me huiswerk te maken of te gamen. Best gezellig eigenlijk! Verder zit ik niet meer aan de eettafel te werken, maar alleen maar op kantoor… scheelt een hoop rommel iedere keer.
En ik maak weer tijd om in de ochtend te gaan sporten 2 à 3 keer per week, dat is ook goed nieuws. Ik denk dat dit komt omdat ik het inmiddels allemaal iets beter voor elkaar heb. Daardoor komt er ook wat meer rust. Alhoewel het in de aard van het beestje blijft zitten om nieuwe activiteiten op te zoeken! Zo ben ik onlangs weer met een nieuwe site gestart (blijft nog even geheim 😉 ) én ga ik samen met Marguerita van Marstyle en Esmée van Website4mama in het najaar een mooi event voor bloggers organiseren.
Super leuk toch? Dus als het aan mij ligt dan blijf ik nog wel even die fulltime werkende moeder, alleen sta ik niet meer in de file! En jij?
Pingback: Ode aan werkende mama's! Hoe doen ze dat toch? - Lotus Writings
Wow, ik vind dat je dit zo goed hebt geregeld. Wat Romy ook zegt: volgens mij hebben jullie een heel gebalanceerd gezin. Je werkt vooral op tijden dat de kinderen sowieso op bed liggen en maakt ook tijd met je man. Heb daar enorme bewondering voor en dat inspireert mij ook om te zoeken naar de juiste balans waarin ik mijn ambitie kwijt kan, zonder de kinderen daarmee tekort te doen.
Dankjewel Merel, jij ook succes met het zoeken naar je balans!
Wat herkenbaar! Voordat ik zelfstandig ondernemer werd, werkte ik vier dagen in de week en kreeg ik ook vaak te horen dat ik ‘wel heel veel werkte voor een moeder’ (gek genoeg krijgen vaders dat dus nooit te horen ;-))
Sinds ik mijn eigen bedrijf heb – en dus 80% vanuit huis werk, werk ik meer dan ooit, maar omdat ik wel thuis ‘ben’ en mijn zoontje wat ouder is en minder zorg nodig heeft, is het prima te combineren én valt het anderen niet op dat ik gemiddeld 40 uur per week maak.
Doen waar jij gelukkig van wordt en commentaar van anderen heel gauw vergeten. Vaak zijn ze alleen maar jaloers.
Lijkt me heerlijk, nooit meer in de file staan. Zo zonde van je tijd! Trouwens, ik heb diep respect voor hoe jij het doet. Zo te horen komen je kinderen niks tekort. Ik denk ook echt dat het verschil maakt of je er letterlijk bent of niet.
Zelf werk ik 32 uur maar ben ik ook in het ergste geval 4 uur per dag aan reistijd kwijt. Tja. Vanuit huis zou ik dat aantal uren lang niet zo erg vinden als dat ik nu doe.