Gas terugnemen valt niet mee voor doordravende dames

De afgelopen maanden heb ik getraind voor de halve marathon van Amsterdam. En vorige week raakte ik voor de zoveelste keer geblesseerd aan mijn kuit. Zoals het er nu naar uitziet zal ik niet kunnen meelopen. Grrrr…wat kan je lichaam je toch in de weg staan! Ik móet gas terugnemen. Maar geloof me, dat gaat voor mij niet meevallen. Herken je dat? Dat de hele wereld maar roept dat je het rustiger aan moet doen terwijl je zelf maar één ding wilt: vooruit.

Altijd maar doorgaan

En hoe sterk ik er ook van baal, ik weet dat mijn lichaam gelijk heeft. Het vertelt me dat gas terugnemen toch wel tijd wordt. En dat ik iets over het hoofd heb gezien. Ik zit namelijk midden in een verhuizing. Dat dat best hectisch is hoef ik je vast niet te vertellen. Wat ik blijkbaar doe is ‘gewoon’ doorgaan met mijn trainingsprogramma. Terwijl deze periode flink wat van mij vraagt en het lontje steeds korter wordt. Dat ‘gewoon’ doorgaan…Dat nekt me. En sla ik mezelf voor mijn hoofd… Waarom ben ik zo eigenwijs? Voor wie zit ik zo door te draven? En wie kan de tol betalen? Dat ben ik helemaal zelf!

Hoe zit het met jou? Wanneer heb jij voor het laatst doorgedraafd? En ging je op wilskracht door terwijl je al uitgeput was?  Ik geloof dat het heel vaak op de loer ligt. Er zijn zoveel dingen die aan je trekken en die maken dat je doorgaat. Hoe zorg je nu dat je daar anders mee omgaat? Wat vraagt het van je om beter naar je lichaam te luisteren?

Lees ook: Help, ik kan niet meer ontspannen

Gas terugnemen na overbelasting

Allereerst moet je de kracht van je ‘wil’ onder ogen zien. Die is namelijk héél sterk. Je lijf geeft subtiele hints dat het overbelast is. En duidelijker gaat het niet worden. Ja, het wordt wel duidelijker maar dat is dan ook gelijk het eindsignaal. Dus aan jou om in de fase van de subtiele hints ANDERS te gaan handelen. Niet doordraven, maar gas terugnemen. Want dat is precies wat je lijf wil. Gas terugnemen, tijdelijk, en bijkomen. Hoe moeilijk is dat?

Rustig aan doen: da’s pas bikkelen

Knap lastig dus voor de bikkels onder ons. Want gewoontes zijn heel sterk. Grote kans dat je gewend bent om door te gaan en je groot te houden. En hier moet je juist zeggen: “ik red het niet.” Of:  “ik moet  een stapje terugdoen.”  Het gaat dus over: loslaten van eerder gemaakte plannen en onder ogen komen dat je niet redt wat je van plan was.

Succes bikkels, met rustig aan doen!

Lees ook: Bewust rustiger aan doen: tijd voor me-time met deze 5 tips

 

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven