Gastcolumn: Nanda Roep aan het woord

Nanda heeft onderstaande column voor ons geschreven om ons een kijkje in haar leven van werk en privé te geven…

Spekkies

Door: Nanda Roep, kinderboekenschrijfster

Ik schrijf deze tekst in Kids Playground. Een indoor speelparadijs met gillende kinderen, knalharde muziek, en ouders die desondanks geconcentreerd een tijdschriftje lezen. Ik normaal gesproken ook, ja: eindelijk even een kwaliteitsmomentje voor jezelf!

Niet alleen dát ik deze column hier schrijf, lijkt me illustratief voor het leven van een werkende moeder, maar ook het waaróm. Dit is hoe ik hier terecht ben gekomen:

Mijn zoon van zes werd uitgenodigd voor een feestje in Kids Playground, maar hij kon niet, want hij moest met zijn moeder mee naar haar werk. Dat werk hield in dat hij naar de première van Geronimo Stiltons Fantasia-musical moest, dus volgens mij was het heus niet al te zielig.

Toch voelde ik me natuurlijk schuldig (dat prinses Máxima met de drie prinsesjes een meter voor ons zou zitten, wist ik toen nog niet) en heb ik hem en zijn vriendje beloofd dat we het feestje zouden inhalen. Deze dag leek heel geschikt…

Omdat het vriendje eerst naar afspraken moest, konden we pas vertrekken nadat mijn oudste kind ook vrij was van school. Uitstellen wilde ik op dat moment niet omdat de oud-jarige Job volgende week bij zijn vader is en die ken ik nauwelijks. En anders duurt het bovendien zo lang voor je eindelijk je belofte inlost…

Het was pas nadat mijn man zijn auto naar de garage had gebracht en daarna met de mijne naar optredens in België vertrok, dat ik me realiseerde dat we dus… met de fiets moesten gaan.

Nou ja, moet ik eigenlijk wel doorgaan? Over de grote zus die nu ook wel mee moest? En toen ook iemand mocht meenemen? Een vriendinnetje van wie eerst thuis de fiets moest worden opgehaald omdat het anders niet lukte? Dat iedereen straks frietjes bij me blijft eten omdat we anders teveel moeten haasten op de terugweg met de fiets?

Het leven van een vrouw. Het enige verschil met een werkende vrouw is dat ik me daarbíj schuldig voelde als ik nog langer zou wachten met mijn tekst over het combineren van werk en privé. Dus: toen leek het me handig om dat hier te doen.

Ja, het is perfect illustratief voor het ‘werkende moeder’-onderwerp, het multi-tasken dat ik vandaag zit te doen. Toch klopt het gelukkig niet helemaal met de realiteit. Dit soort hysterische dagen probeer ik, net als alle vrouwen, te vermijden. Ik heb de keuze gemaakt om vandaag nog even door te zetten, zodat mijn to do-lijstje eindelijk weer eens is afgewerkt. Zodat ik na vandaag kan gaan genieten van de vakantie die de kinderen straks krijgen – en ik ook.

Terwijl ik dit schrijf, rollen mijn dochter en haar vriendin van de helling. Mijn zoon en zijn vriendje gaan door het klimkasteel. En ik… zie een mede-moeder op me aflopen, een vriendin van het schoolplein. Ze houdt het feestje van haar dochter vandaag hier. We lachen omdat we elkaar vanmorgen ook al op de sportschool hebben zien zwoegen. Nu drukt ze een ‘versterkertje’ in mijn hand: een aantal spekkies dat ze stiekem heeft binnengesmokkeld voor het feestje. Mmm. Ik zeg dat ik bij haar aanschuif zodra deze tekst is afgerond, en ik realiseer me dat het eigenlijk al zo ver is. De werkende moeder heeft haar lijstje klaar. Ze weet dat ze straks niet hoeft te koken en de komende week niet hoeft te haasten. De werkende moeder is een luilak op haar tijd. Als ze tenminste tijdig haar beloftes is nagekomen en to do-lijstjes heeft afgewerkt. Lokatie en tijdstip mogen hierbij naar keuze worden bepaald.

Nanda Roep heeft ruim 50 kinderboeken gepubliceerd en 2 romans. Ze is presentatrice voor KRO Kindertijd en treedt op als singer/songwriter met haar eigen kinderliedjes. Bovendien is ze eigenaresse en leidinggevende van ‘uitgeverij Nanda’. Ze leeft met cabaretier Silvester, met wie ze twee kinderen heeft in de basisschoolleeftijd.