Gedicht voor Isa Hoes na de zelfmoord van Antonie

Vanmorgen hoorde ik van de dood van Antonie Kamerling, 44 jaar, zelfmoord. Blijkbaar leed hij al langer aan depressies en had de geboden hulp niet mogen baten. Ik schrok enorm. Antonie is van mijn generatie. Hij is getrouwd, heeft kinderen, een carrière. Allemaal zaken die het in mijn ogen waard maken om voor te leven. Maar achter deze façade zat waarschijnlijk een heel erg ongelukkig man, die nog maar één uitweg zag voor zijn problemen. Waarom een gedicht voor Isa Hoes?

Ik moest meteen denken aan zijn vrouw, Isa Hoes. Wie kent haar niet als de kleurrijke Myriam uit Goede tijden, slechte tijden. En aan de 2 kinderen die ze hebben, een jongen van bijna 12 en een meisje van 5. Vreselijk vind ik het voor hen.
Wat een kruis is dit voor Isa. Ik hoop echt dat Antonie zich naar haar toe heeft geuit want achter te moeten blijven met allemaal vragen is denk ik nog het aller ergste. Want op die vragen zul je nooit meer een antwoord krijgen.

Spontaan kwamen er vanmorgen woorden in me op. Woorden die er uit moesten, woorden die zinnen werden en die ik tot een gedicht heb gevormd.gedicht voor isa hoes

Een gedicht voor Isa Hoes

Voor Isa

Ik weet niet waarom
ik weet niet waardoor
maar er is een reden
en jij staat er nu alleen voor.
Je kinderen geen vader
jij geen man
dat dit zo snel
zomaar veranderen kan.
Misschien voelde je je al verlaten
of toch nog onverwacht
viel er niet meer te praten
zat het veel dieper dan je dacht.
In iemands hoofd
kun je niet kijken
en soms zijn ook gevoelens
niet meer te bereiken.
Dan houdt het op:
eindstation…..
Maar jij moet door,
ik wou dat ik je helpen kon.

Ik wens Isa, haar kinderen en de verdere familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke periode.

17 gedachten over “Gedicht voor Isa Hoes na de zelfmoord van Antonie”

  1. Pingback: De weegschaal van mijn jaar | Het online platform voor werkende moeders, door werkende moeders

  2. Men zegt: liefde is een stormvloed, waarin menigeen verkeert… Ik zeg liefde is verdriet, waardoor je wordt verteerd… Stel je open voor de vreugde, als je ECHT van iemand houdt… Stil voel ik dan ZIJN gedachten, Maak de wereld waarvan van ik houdt!

    LIEVE, ISA, MERLIJN- EN VLINDER,

    ZO, zou Antonie, denk ik, een-en ander aan jullie willen weergeven…?

  3. Zit met de kippevel op me arm dit gedicht te lezen. Jeanne wat heb je dit prachtig verwoord in het gedicht. Kan niet anders dan bij je blog aansluiten en Isa, de kinderen, familie en vrienden heel veel sterkte wensen met dit groot verdriet.

  4. Prachtig geschreven! Ik denk dat we allemaal wel zouden willen dat we helpen konden… Complimenten Jeanne echt…

  5. Prachtig geschreven. Je gevoel spat er uit.
    Mijn gedachten zijn ook bij Isa, kinderen en overige familie. Wat een drama.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven