Ze had de vorderingen van haar zus vanachter het dikke glas kunnen volgen, maar nu was ze zelf aan de beurt. Ik hielp haar met het aantrekken van haar badkleding en samen schuifelden we naar de ruimte voor de douches. Zo’n zes kindertjes wachtten met hun ouders op de komst van ‘de grappige badmeester’: een jolige jongeman. Mijn dochter kneep in mijn hand en ik gaf een bemoedigend glimlachje terug.
Lees ook: Wanneer begint een kind met zwemles?
Geschal over het water
‘GOEDEMIDDAG!’ schalde het plots door de wit betegelde ruimte. Mijn dochter ging heel dicht tegen mij aan staan en ik sloeg een arm om haar schoudertje. ‘WIE HEBBEN WE HIER ALLEMAAL?’ Een dapper jongetje stapte naar voren en noemde zijn naam. ‘JIJ BENT TOCH NIET DE ENIGE? WHAHAHA.’ De badmeester ging op de grond zitten en begon de namen van de leerlingen uit zijn nieuwe klasje op te noemen. Na gedane zaken sloeg hij de map met een harde klap dicht en sprong op. ‘KOM, WE GAAN EENS EEN KIJKJE NEMEN! LAAT JE PAPA OF MAMA MAAR HIER, WHOEHAHA.’ Dit is hem dus. De grappige badmeester. Zelfs mama moet hier nog even aan wennen, zullen we maar zeggen.
‘Nou, veel plezier!’ Ik boog me naar voren om mijn jongste dochter een zoen te geven. Ze knikte en liep schoorvoetend achter de in badjas geklede zwemleraar aan. Nog één keer keek ze over haar schouder voor ze door het plastic gordijn verdween. Ze leek de grappige badmeester ook niet zo heel grappig te vinden.
Grappige badmeester = lol tijdens de zwemles
‘Is ze bang van meester R?’ vroeg mijn oudste dochter. Ik knikte. ‘Ik denk dat ze hem een beetje druk vindt,’ stelde ze me gerust. ‘Maar hij is heel grappig, hoor! Echt een grappige badmeester’. Ja, daar wist ik alles van. Tijdens onze allereerste kijkdag ging badmeester R voordoen hoelang mijn oudste en haar klasgenootjes onder water moesten blijven. Na tien tellen kwam zijn hoofd boven water onder het uitstoten van afgrijselijke oerkreten. Mijn oudste lag in een deuk, maar ik bleef er bijna in.
Vanuit de kantine zag ik de stoet nieuwelingen achter de badmeester aan sjokken, mijn hummeltje als laatste in de rij. Ze liepen vlak langs het raam. ‘Kijk,’ hoorde ik meester R luid en duidelijk zeggen. ‘Daar zitten jullie papa’s en mama’s koffie te drinken.’ Hij wees naar een vader. ‘Of bier, moehaha.’ Mijn jongste dochter glimlachte breeduit en stak haar beide duimen op. Ik nam nog maar een slokje. Echt lollig vind ik hem niet. Maar mijn kids hebben inmiddels allebei met veel plezier hun diploma’s gehaald. Toch niet zo verkeerd dus, zo’n grappige badmeester.
