Ergens in mijn grieperige periode zat ik lamlendig wat te zappen, toen ik ineens Generatie 2010 tegenkwam. Nou vind ik dat altijd leuk, programma’s over en met kinderen en over opvoeden enzo. Deels om te zien hoe anderen het doen en daar wat van op te steken en deels om te vergelijken en te kunnen constateren dat ik het best goed doe en dat er mensen zijn die het veel slechter doen (voor dat laatste is Eerste Hulp Bij Opvoeden uitstekend geschikt). Dus bleef ik hangen. En zag ik hoe één van de moeders haar kind bij opa en oma bracht en een complete handleiding erbij gaf en wel tien keer vroeg of alles duidelijk was. Compleet in de stress dat er iets mis zou gaan… Totdat opa opmerkte: ‘we hebben jou ook opgevoed hoor’ – dat bracht haar aardig terug in de realiteit.
Een ander stel had nogal wat verschillende ideeën over het stellen van grenzen. Of eigenlijk over wanneer je daarmee moet beginnen. Kindlief kroop richting prullenbak – duidelijk met het idee zich daar eens aan te gaan ophijsen – waarop papa ingreep, het kindje weghaalde terwijl hij ‘nee’ zei. Dit herhaalde hij een keer of wat, want tenslotte werkt er niks beters dan het Sesamstraat-principe tot kindlief het tenslotte niet meer interessant vond en dan maar ergens anders heen kroop. Mama vond dat papa te streng was, want het kind moest tenslotte kind kunnen zijn en alles kunnen ontdekken. Grenzen stellen zou ze later wel gaan doen. Papa vond dat je nu al daarmee moest beginnen, omdat het anders te laat zou zijn. Ze kwamen er niet uit wie er nou gelijk had.
Persoonlijk neig ik ernaar om het met papa eens te zijn. ‘Later’ beginnen met grenzen stellen is zo ontzettend vaag. Later duurt lang, is nog ver weg en daarmee veilig. Dan hoef je nu tenminste nog niet na te denken over welke grenzen je precies wil stellen. Dat heet uitstel, waar maar al te vaak afstel van komt. Bovendien: voor je het weet is het kind eraan gewend dat het alles mag en dat er geen grenzen zijn en dan luistert-ie domweg niet als je ‘nee’ zegt. Zie dan nog maar eens je grenzen goed af te bakenen. Wellicht lukt het alsnog, maar het kost je een hoop meer moeite. Ik merk nu al dat ik Thijmen ‘begrens’: als hij tijdens het luier verschonen om wil draaien, draai ik hem terug en zeg ik hem wat ik van hem verwacht. Trapt hij zijn bord pap uit mijn handen, dan leg ik zijn benen stil en zeg ik dat hij stil moet zitten. Hoe jong hij ook is, hij lijkt steeds beter te begrijpen wat er van hem wordt verwacht. Natuurlijk werkt het niet altijd en gaat hij regelmatig door met wat hij deed, maar vaak genoeg ook stopt hij met draaien/schoppen/wat dan ook.
Daarbij wordt heel vaak geroepen door jan en alleman dat kinderen behoefte hebben aan duidelijke grenzen. Die hele grote wereld is best overweldigend voor zo’n kleintje die op ontdekkingstocht gaat. Ik kan me best voorstellen dat zo’n uk het dan heel fijn vindt als er iemand is die hem/haar daarbij begeleidt. Dat die iemand aangeeft waar de lieve kleine wel heen mag en waar niet. Wat hij wel mag ontdekken en waar hij nog te klein voor is. Want het is heus niet erg als een kindje leert dat er nou eenmaal dingen in deze wereld zijn waar hij nog te klein voor is. Natuurlijk moet je die wereld ook weer niet té klein houden – maar duidelijke grenzen zijn gewoon wel zo fijn.
Aan Thijmen merk ik dat hij begint te begrijpen wat ‘nee’ betekent – al is dat meestal omdat ik dan ook doe wat ik bedoel. Dus ik zeg ‘niet je vieze luier vastgrijpen’ en haal zijn handje daar weg. Vertel hem dat omdraaien heel leuk is, maar niet handig als ik hem aankleed en draai hem terug. Persoonlijk vind ik dat hij het nu al moet leren – omdat ik er anders te laat mee ben.
Wij maken in sommige blogposts gebruik van affiliate linkjes. Klik je door via zo'n linkje en doe je een aankoop dan ontvangen wij op dat moment een kleine commissie. Dit kost jou niets extra, je betaalt de normale prijs voor het product. Wij ontvangen de commissie namelijk van de verkopende partij. Doe je een aankoop via een van deze linkjes? Dan wil ik je uiteraard heel erg bedanken! Jij zorgt er mede voor dat we MamsatWork kunnen blijven voortzetten. Ook al ontvangen we soms een compensatie voor blogs, we doen altijd ons best een eerlijke mening te geven over een product of onderwerp en zullen nooit iets vermelden waar we niet achter staan.
