Zullen we eens voor herfstkoperrood gaan?
Nee, geen felle kleur, kapper, gewoon de kleur die ik altijd heb. Onopvallend. De grijze uitgroei camoufleren. Ik kan nog zolang grijs zijn. En kunt u de haren ook wat minder stug maken, die grijze? Anders steken ze evengoed nog af bij de andere. En mocht u her en der al rechtopstaande haren op mijn wangen aantreffen, knip ze rustig mee als u toch bezig bent.
Dat kunt u nu wel zeggen, dat ik er jonger uitzie dan de achtenveertig lentes die ik tel, maar wie zegt me dat u dit niet als tip kreeg in de laatste cursus omgaan met de rijpere klant?
Ik voel me soms oud, kapper. En vooral als ik mijn fotoalbums doorblader. Ik denk nooit eens:
‘Hé, toen zag ik er zéker zo oud uit als nu … integendeel. Op foto’s van soms toch echt maar een paar jaar geleden zie ik nog geen buikje dat tot speculaties over een vermeende zwangerschap leidt. Geen lachrimpels waar make-upresten dankbaar in meanderen. Geen ontsierende pigmentvlekken.
Op die foto’s zie ik nog echte wangen en niet de kalkoenflappen die nu ergens de loze ruimte onder mijn jukbeenderen opvullen. Waar ik vroeger één kin had, zie ik er nu drie. Ze zijn gefuseerd zonder mij ooit bij een bespreking betrokken te hebben. Ik weet ook niet wannéér het allemaal gebeurd is. Het is alsof een onzichtbare hand iedere nacht een beetje meer vernield heeft in het ooit geruststellende landschap.
‘Verrijking’, noemen sommige mensen de jaren van vergrijzing, kapper. En misschien hebben ze gelijk, want je krijgt steeds méér als je ouder wordt. Niet alleen in je gezicht, maar ook van binnen. Allerlei kwaaltjes liggen op de loer.
Ik moet opletten met hoesten en lachen of eerst incontinentiemateriaal aanbrengen. Gelukkig , in dit geval dan, valt er steeds minder te lachen. Met de toestand van mijn gebit is het ook echt beter de kaken strak op elkaar te houden. Alleen de tandarts wordt nog vrolijk van mijn tanden. Hij begroet me stralender bij iedere opdracht voor een kroon. Op zijn perfecte tanden zie ik eurotekentjes glimmen, maar misschien verbeeld ik me dat maar. Ik zie namelijk ook niet zo scherp meer. Ik overweeg mijn ogen te laten laseren. Ik heb een bril voor veraf nodig, een leesbril en een bril tegen nachtblindheid . En alsof dat nog niet genoeg ellende is, ik ben die krengen ook constant kwijt.
Maar wacht eens even, misschien is dit wel de remedie om vergrijzing zonder angst en beven door te komen … gewoon minder gaan zien! Laat dat bijkleuren bij nader inzien maar zitten, kapper, alleen knippen graag!
Wil je nog meer lezen van Ilse? Kijk dan hier
