Zoals ik jullie vorige week vertelde, maakten Bert en ik bewust de keuze om ondanks onze grote kinderwens niet voor een IVF traject te gaan. Omdat het echter steeds meer duidelijk werd dat het geen optie was om zonder kinderen door het leven te gaan, moesten we op zoek naar een alternatief als we toch graag kinderen wilden in ons leven.
Grote kinderwens, maar geen IVF of adoptie mogelijkheden?
Eigenlijk dacht ik als kind al na over adoptie. Simpelweg omdat ik kinderen krijgen zo’n gedoe vond. “Ik koop er wel eentje,” riep ik dan. Nogmaals, zo dacht ik erover als kind. Ik besef nu natuurlijk wel dat het zo helemaal niet werkt en dat het zelfs heel kwetsend kan over komen. Maar nu kwam die gedachte wel weer terug, zo graag wilde ik kinderen. Ondanks mijn grote kinderwens vond ik het niet zo belangrijk om een eigen kindje te krijgen. Maar ik moest en zou kunnen moederen, zoveel was duidelijk.
Adoptie; een lange en moeilijke weg
Door informatie op internet op te zoeken, boeken te lezen en documentaires te zien, leerde ik al snel dat adoptie een lange en moeilijke weg zou kunnen worden. Een strenge procedure vooraf, het lange wachten en dan nog het kostenplaatje dat ook niet mals is. Als ik nu hoor dat mensen geadopteerd hebben, is mijn bewondering dan ook heel groot, wetende welke weg ze hiervoor hebben afgelegd. Met Bert heb ik niet echt over deze optie gesproken, omdat ik dacht dat we het niet aan zouden kunnen.
En dan was er het Nederlands programma ‘Babyboom’ met Caroline Tensen. Voor het eerst zag ik een programma dat zowel positieve verhalen als negatieve verhalen bracht: koppels die gemakkelijk zwanger raakten, maar ook mensen waarbij dat minder vanzelfsprekend was ondanks de grote kinderwens. Er waren koppels met erfelijke ziektes, met een leeftijdsverschil en koppels met vruchtbaarheidsproblemen. Eén stel met grote kinderwens koos ervoor om te beginnen met pleegzorg en dat zette mij ook weer aan het nadenken: “Zou dat misschien een ‘oplossing’ zijn voor onze kinderwens?” Ik ging informeren over hoe dat hier in België in zijn werk ging, want één ding schrok me enorm af: “Wat als dat kindje weer terug naar zijn ouders moest?!”
Meer informatie over je kinderwens vervullen en pleegzorg mogelijkheden vind je hier.
Pleegzorg ook een mogelijkheid bij grote kinderwens
Al snel stuitte ik op campagnes van pleegzorg waarin ze aangaven dringend op zoek te zijn naar nieuwe pleegouders. “Goh, we zijn dus nodig,” dacht ik. Ik las verhalen over instellingen waar kinderen zitten te wachten om naar een pleeggezin te mogen, maar dat er voor hen lange wachtlijsten waren door het grote tekort aan pleegouders. En tenslotte kwam ik te weten dat er vooral voor baby’s gezinnen werden gezocht. Dat is het moment dat ik Bert vertelde over wat er in mijn hoofd omging. Maar ook bij hem was er dezelfde vraag over de onzekerheid dat het kindje terug naar de ouders zou kunnen gaan. Hij gaf aan dat hij tijd nodig had. Tijd om alles uit zoeken en om erachter te komen hoe ver hij wou gaan. Ik heb hem die tijd gegeven, ik besefte heel goed dat we hier met zijn tweeën achter moesten staan.
Anderhalf jaar later zei hij: volgende week is er een informatieavond over pleegzorg, zullen we daar eens naartoe gaan? Deze vraag kwam toch wel wat onverwacht voor mij, ik wist niet dat hij nog bezig was met onze grote kinderwens en pleegzorg. Zijn kameraad is zelf pleegkind en Bert heeft hem een beetje als voorbeeld genomen: grootgebracht door zijn pleegouders, maar altijd contact blijven houden met zijn biologische ouders. Ondertussen was hij opgegroeid tot een volwassen man die samen met zijn vriendin klaar was om zelf aan het gezinsleven te beginnen. Dit heeft Bert over de streep getrokken om de eerste stap naar pleegzorg te zetten.
We wisten niet wat ons te wachten stond, waren van plan om naar die informatieavond te gaan, alles over ons heen te laten komen en uiteraard de nodige vragen te stellen. Het maakte ons heel zenuwachtig, maar er was ook dat sprankeltje hoop, dat we misschien eindelijk onze weg, ons ‘lot’ gevonden hadden en onze kinderwens in vervulling zou kunnen gaan.
Shutterstock foto door Kichigin van ouders en kind