Heavy shit ouderschap! Een lachspiegel en informatiebron

Heavy shit ouderschap. Brigiet Bluiminck en Manon Abbel hebben vast niet lang na hoeven denken over de titel voor hun boek. Zij kwamen er zelf achter dat ouder worden niet iets is wat je zomaar even doet. En dat het je leven compleet verandert. Omdat ik dat zelf ook maar liefst drie keer heb mogen ervaren, vind ik het leuk om te lezen hoe andere moeders omgaan met alle uitdagingen die tegelijk met de baby(‘s) in hun leven komen.

heavy shit ouderschap

Heavy shit ouderschap, of niet?

Ik heb alleen niet genoeg tijd om alle opvoedboeken die er op de markt zijn te lezen, dus ben ik selectief. Ik kies vaak voor humor, serieuze professionele adviezen werken in mijn gezin toch nooit. Verder let ik op vormgeving, een boek moet me meteen al aanspreken wil ik mijn kostbare tijd als werkende moeder van drie erin steken. Het vrolijke ‘Heavy shit, eerlijk over ouderschap‘ spreekt me aan vanwege de titel en vormgeving. Ik sla het boek open en schrik wel even. Dat zijn best veel pagina’s met ‘heavy shit’. Wil ik daar wel aan beginnen? Ik lees eerst nog maar eens de omslag:

“Kinderen krijgen is het mooiste dat er is. Tegelijkertijd is het een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in je leven, maar daar hoor je niemand over. Slapeloze nachten; nog maar één keer per halfjaar seks; de confronterende spiegel die je kind je kan voorhouden; de strijd om het aantal te eten doperwten; het doe-ik-het-wel-goed-gevoel… én al die emoties die erbij komen kijken: als jonge ouder valt het soms niet mee! Heavy shit! is een lachspiegel, een informatiebron, een hart onder de riem én een feest van herkenning.”

Moeder zijn: het leukste wat er is?

Prima, ik waag een poging. Heb wel zin in een feest van herkenning. De schrijfstijl is prettig, dus ik lees al snel een aantal pagina’s. Het eerste stuk wat sneller, met een jongste van bijna 5 ben ik wel behoorlijk uit mijn kraamtijd, dus ik sla wat bladzijden over. Maar voor kersverse moeders is dit gedeelte vast ontzettend leuk. Naar mate ik verder lees in het boek bekruipt mij het gevoel dat de schrijfsters vooral de negatieve dingen van het ouderschap benadrukken.

Of eigenlijk grappen over maken. Dat is wel even leuk, maar begint mij na een paar bladzijden te vervelen. Leedvermaak is leuk, maar ik heb mijn grens bereikt. Ik leg het boek even weg. Om er een paar dagen later weer in verder te gaan. En dat is denk ik ook wat je met dit boek moet doen. Niet in 1 ruk uitlezen. Dan gaan de humoristische opmerkingen je misschien wel tegen staan, zoals bij mij het geval was. Maar als je af en toe een hoofdstuk leest is het absoluut vermakelijk. En dat is ook wel weer mooi, dan heb je langer waar voor je geld!

De laatste pagina’s vind ik eigenlijk de leukste. En als ik dit boek zou hebben geschreven, had ik deze misschien wel voorin geplaatst. Moeder zijn is namelijk het leukste en mooiste wat er is volgens mij, ondanks alle heavy shit die daar bijhoort. Aan de andere kant, het beste voor het laatst bewaren is ook zo gek nog niet!

Heavy shit ouderschap? Lees ook: zwangerschap en ouderschap… alle clichés zijn waar

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven