Ik had er nog nooit van gehoord, van Hemolacrie. Totdat Lotte in deze wintersport ineens volop bloed in haar ogen had en letterlijk tranen van bloed huilde. IK schrok me kapot kan ik je wel vertellen. Ik neem je mee in de gebeurtenissen van die dag en geef je wat meer kennis over Hemolacrie en bloed huilen.
Tranen van bloed huilen; Hemolacrie
We zijn een klein weekje op wintersport. Lotte kan echter niet mee skiën en dus blijven Frank of ik om de beurt bij haar terwijl de anderen gaan skiën. Nu is mijn liefde voor skiën ook wat afgenomen sinds het ski ongeluk waarbij mijn kniebanden gescheurd zijn, dus ik geef nogal snel aan dat ik wel bij haar blijf 😉 . Zo ook deze keer.
Nu moet ik er even bij vertellen dat Lotte deze week al een keer eerder klaagde. Ze had namelijk het gevoel dat ze bloed door haar keel voelde lopen terwijl we uit eten waren. Geen bloedneus trouwens. Op dat moment dacht ik nog ‘het zal wel meevallen‘, maar later in ons appartement spuugde ze toch een soort van bloedprop uit. Er zat dus kennelijk toch iets dwars. Daarna was het twee dagen rustig, tot aan de dag dat Lotte dus echt tranen met bloed huilde en ik er -na een nare dag en wat gegoogle- achter kwam dat dat een naam heeft: Hemolacrie.
Het startte met een bloedneus
In Lotte haar geval startte het met een enorme bloedneus. Nu heeft ze eigenlijk nooit een bloedneus, maar omdat we op wintersport in de bergen zitten (1100 m hoog) sta ik er niet zo van te kijken. Zelf kan ik daar namelijk ook wel last van hebben, een bloedneus op wintersport.
Haar bloedneus wilde niet stoppen en ze hing gebogen over de wastafel. In een poging het bloed te stelpen kneep ze haar neus dicht met zakdoekjes en toiletpapier. Ik stond er uiteraard bij om de doekjes tussentijds te verversen. Totdat ze ineens in paniek riep ‘Mam, wat gebeurt er? Mijn oog bloed‘. Ik wist niet wat ik zag! Haar linkeroog vulde zich met bloed, je zag het bloed gewoon ‘stijgen’. Ik schrok me rot en tilde haar meteen op (ze kan nog niet lopen zonder krukken vanwege haar knieblessure). Met haar hoofd rechtop zakte het bloed weer weg uit haar oog maar begon het door haar keel te stromen. Goor natuurlijk en ze werd er ook per direct misselijk van. Ik ben met haar naar beneden gesneld om een dokter te laten bellen. Vier verdiepingen met de lift is ineens erg lang kan ik je vertellen. Zeker als er in de lift opnieuw sprake is van Hemolacrie. Weer begint het bloed in haar oog te stijgen en loopt er een traan bloed over haar gezicht. Ze knippert, ziet niks meer en raakt nog verder in paniek.
Ik raak overigens ook licht in paniek, want wat is er in godsnaam aan de hand? Hoezo bloed haar oog? Is de bloeddruk zo hoog dat het bloed er gewoon doorheen geperst wordt? Ik snap er niets van, maar het ziet er heel akelig uit.
Met tranen van bloed over haar gezicht naar beneden
Beneden aangekomen lopen we gelijk naar de receptie. Daar aangekomen roept Lotte dat ze zich niet lekker voelt en zakt in elkaar. Ze valt flauw en glipt door mijn armen heen. De Franse eigenaar van ons verblijft spreekt een beetje Engels en belt direct de dokter. Een andere Fransman vangt Lotte op en samen leggen we haar op de bank. Haar neus bloedt nog steeds, maar ze huilt geen tranen van bloed meer gelukkig. Inmiddels heb ik Frank te pakken gekregen, en die is gelukkig snel weer terug in ons appartementencomplex. Ik zag weer even voor me dat ik -opnieuw net als een paar jaar geleden- alleen met Lotte richting ziekenhuis zou moeten gaan in het buitenland.
De dokter meldt aan de Franse eigenaar dat Lotte haar neus goed moet snuiten en dat we daarna 10 minuten haar neus moeten dichtknijpen. Daarmee stopt eindelijk het bloeden van haar neus, tranen hebben we niet meer gezien. Ze is zelf nog redelijk ‘afwezig’ maar langzaam komt ze weer wat meer bij. We gaan naar boven, daar kruipt ze in bed rillend tegen me aan en zijn we er net op tijd bij als ze moet overgeven. Een schaal vol met bloed lijkt het wel. Maar het is waarschijnlijk minder dan het lijkt als het zo verspreid is. Toch is duidelijk te zien dat er een hoeveelheid bloed in haar maag terecht is gekomen, het braaksel is helemaal donkerrood. Yagh.
Na een paar uurtjes slapen voelt ze zich weer een stuk beter. Ik bel onze eigen huisarts nog op en we zoeken wat op internet. Hemolacrie is een ‘bekend’ verschijnsel. Niet dat het veel voorkomt, maar het kan dus ‘zomaar’ gebeuren. Zonder te vallen tranen van bloed huilen doordat je zo’n enorme bloedneus hebt die je probeert te stelpen. Ik kan oprecht zeggen dat ik echt vreselijk geschrokken ben door dat bloed wat zomaar ineens uit haar oog gelopen kwam.
Van tranen met helder rood bloed tot heel licht rood
Er zit overigens een groot verschil in de tranen van bloed die je kan huilen. In veel gevallen is het een vrij transparant rode kleur omdat het bloed vermengt is met bijvoorbeeld traanvocht. In het geval van Lotte was het helder rood bloed, veroorzaakt door de bloedneus. Het bloed kon (door dichtknijpen van de neus) geen andere uitweg meer vinden als via de traanbuis naar buiten.
Je snapt dat ik niet in de gelegenheid was om een foto te maken. Je zal het dus met een foto moeten doen van ’the day after’. Misschien maar goed ook, want nachtmerries zijn gegarandeerd als ik de foto’s wel had kunnen nemen. Soort van Halloween look. Hieronder een foto van een meisje waarbij Hemolacrie geconstateerd is, zij heeft hier echter 5x per dag last van. Akelig toch?
Hemolacrie is een vorm van tranen van bloed huilen die meerdere oorzaken kan hebben
Bij ons lijkt de oorzaak duidelijk. Een bloedneus die niet wil stoppen waardoor de traanbuis volloopt met bloed en je bloed huilt. Na wat leeswerk op internet blijkt dat Hemolacrie ook een psychische oorzaak kan hebben trouwens (vooral jonge meisjes met hystertische trekken kunnen hier last van hebben). Ook kan het zijn dat je een tumor hebt achter je oog waardoor er bloed uit je oog komt. Vooralsnog ga ik van het positieve uit, zeker ook omdat er vandaag niets aan de hand is en ze gewoon vrolijk en gezond oogt.
Hemolacrie als onderdeel van zeldzame ziektes
Over de hele wereld zijn er maar enkele gevallen bekend van Hemolacrie. Gevallen waarbij het huilen van bloed een plus is bovenop de raadselachtige blauwe plekken die deze personen hebben. Ook kunnen deze personen niet alleen bloeden uit hun oog, maar bijvoorbeeld ook uit neus of oren en zelfs uit vingernagels.
Ik moet er maar niet teveel over lezen want dat ga ik me vanalles inbeelden. Dit terwijl de artsen zich hier in Frankrijk, en ook onze eigen huisarts, zich niet zo druk maken. Het feit dat de traanbuis in een open verbinding staat met de neusholte is namelijk ook een eenvoudige verklaring voor Lotte haar geval van Hemolacrie.
Hier onze dochter van net 15 nu al 4 dagen bloed uit haar oog, icm zeer hevige hoofdpijn.
Welke onderzoeken hebben jullie laten doen?
We kunnen morgen op een spoedplrk bij de oogarts terecht.
Oh wat heftig Fiona! 4 dagen op een rij en dan die hevige hoofdpijn erbij lijkt me wel beangstigend. Heel veel succes vandaag. ps… bij ons zijn er verder geen onderzoeken gedaan. Het is ‘afgedaan’ met het gezegde dat de open verbinding tussen oog en neus ervoor zorgt dat dit kán gebeuren. Ze heeft het een maand geleden nog een keer gehad, zo’n bloedneus, maar geen bloed meer uit haar ogen. Toch is ze mega gestresst met zo’n bloedneus 🙁
Heftig! Ik (32) had het vandaag zelf ook enkele keren.
En daarna nog meerdere malen zonder dat er bloed uit de ogen kwam..
Flink schrikken zeg!
Hopelijk krijgt ze het niet vaker..
Oh Elise, schrok jij er ook zo van? Ik vond het echt eng de eerste keer. Nu weten we dat er niets aan de hand is en ben ik er gewoon rustig onder, maar Lotte raakt bij een kleine bloedneus al in de stress helaas..
Héél herkenbaar dit verhaal! Dit gebeurde afgelopen nacht bij mijn dochter van 10.
Kreeg spontaan een hele heftige bloedneus, op zich niet schokkend, totdat er opeens druppels bloed uit haar oog rolden. Toen sloeg de paniek toe!! Meteen naar de huisartsenpost gegaan en daar gaven ze inderdaad aan dat de traanbuis in verbinding staat met de neusholte en dat dit dus een gevolg was van de bloedneus. Nog nóóit eerder gezien of gehoord. Het zag er echt heel naar uit, een horrorfilm was er niks bij! Gelukkig gaat het nu weer goed met haar! Hopelijk was dit voor zowel jouw als mijn dochter iets eenmaligs!! Fijn dat je jouw verhaal gedeeld hebt!
Oh Debbie, wat is dat ontzettend spannend hè. Wij schrokken er ook enorm van. Inmiddels heeft Lotte het nog een keer gehad, een aantal weken geleden. Minder paniek bij ons, maar zij is er zelf nog wel van onder de indruk en het is ook wel heel erg vervelend natuurlijk. De bloedneus van een paar weken geleden duurde 45 minuten maar gelukkig stopte het bloeden uit haar ogen vrij snel dit keer. Lotte is er dan een paar dagen beroerd van, maar dat is volgens mij vooral stress. Veel sterkte voor jouw dochter! Toevallig dat het allebei meiden van 10 zijn 😉 . Ik ben in ieder geval blij dat ons verhaal voor jullie een beetje bij heeft kunnen dragen aan begrip/verduidelijking.
Jeetje Joyce, dat is schrikken! Word er gewoon naar van!
Nou, daar hadden we hier inderdaad ook last van … Gelukkig is het bij die ene keer gebleven, maar het was inderdaad erg akelig.