Het kan de beste overkomen…. ingezonden door Monique

Dat overkomt mij niet

Dat gebeurt mij nooit .. ik hoor het mezelf nog denken. Ik ben 34 weken zwanger, het is zaterdag, dus papa is thuis en ik denk wel even ongestoord te kunnen tutten in de babykamer. Van boven hoor ik geluiden uit de gang komen die aangeven dat mijn zoontje van 2 rustig zit te spelen. Ik denk nog: “eindelijk even spelen, kan ik even snel het (baby)bedje opmaken, en wat dingen opbergen.”

Ik ga ervan uit dat papa oplet aangezien ik boven ben en het traphekje beneden dichtzit. Achteraf dacht papa dat de kleine boef boven bij mij aan ’t spelen was omdat hij de herrie door de babyfoon hoorde. (die hangt bij ons op de overloop boven, zodat we straks beide kamers in de gaten kunnen houden).

Op onderzoek uit

Dan kom ik de trap af en op ’t zelfde moment word er aan de deur geklopt. De buurvrouw staat voor de deur met m’n zoontje op haar arm. De kleine avonturier was op onderzoek gegaan … naar buiten! Mijn hart slaat een slag over en ik roep mijn man, terwijl ik stamelend naar de keuken loop om wat weg te leggen en weer terug te lopen naar de deur. Onderwijl proberen uit te vissen hoe dit kon gebeuren. Mijn enige verklaring is dat hij door gekregen heeft hoe hij de buitendeur open moet maken. (mits hij niet op ’t nachtslot zit, of op de knip).

Gelukkig kon buurvrouw er om lachen en legde uit dat de hele straat wel wist waar deze belhamel thuishoorde aangezien hij de kleinste in de straat is. Ja, aardig en wel, maar ondertussen zat mijn hart nóg in mijn keel. Ze vertelde dat die boef naar z’n voetjes stond te wijzen en probeerde duidelijk te maken dat het koud was .. Ja dat kan ik me voorstellen als je met deze kou op blote voeten naar buiten gaat! En passant kreeg ik nog het compliment dat ik op klappen stond .. leuk, ik mag nog zes weken hoor buuv!

Vanaf nu gaat de knip op de voordeur zodra m’n kleine boef beneden is, en de keukendeur op de haak. Ik heb geen zin in een herhaling van hetgeen vandaag gebeurde. Ik heb nog steeds de bibbers in m’n benen. Ook komt er zo snel mogelijk een peuter-veilige oplossing in de achtertuin, zodat hij vrij buiten kan spelen, ook al is het koud buiten. Als dat hek er maar staat, komt de rest van de tuin in de zomer wel.

Want dit gebeurt mij nooit meer. Hoop ik althans.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven