Huishouden van Jan Steen ondanks al mijn geschrob?

Zo, ik ben er weer klaar mee voor deze week. Letterlijk en figuurlijk. Klaar met het meest ondankbare werk dat er bestaat. In mijn beleving dan, want ik ken vrouwen die er totaal anders over denken. Het enige waar ik dankbaar voor ben, is dat ik het weer gedaan heb. Dat ik mezelf er toe heb kunnen zetten en dat ik er, al is het maar voor een paar dagen, weer even van af ben. Toch is het hier, ondanks mijn inspanningen, vaak net een huishouden van Jan Steen.

Een huishouden van Jan Steen

Ik heb het natuurlijk over het huishouden, de klussen in huis, het poetsen, stoffen, zuigen en soppen, het wekelijks terugkerende drama waar nooit een einde aan komt. Goede tijden, slechte tijden, maar dan met mij in de hoofdrol. Als je een schilderij van Jan Steen hebt gezien, begrijp je meteen waar de term ‘een huishouden van Jan Steen’ vandaan komt.  En hoe het er bij ons thuis een beetje uit ziet 😉 . Zin in een geschiedenislesje?

Ik ben nooit “van de poets” geweest. Toch schijn ik vroeger wel ambities in die richting gehad te hebben. Toen ik een kleuter was, werd ik regelmatig met een theedoek gesignaleerd, daarbij de historische woorden “poeten, poeten!!” roepend. Ik kon de S nog niet uitspreken en ik vermoed dat toen ik alle letters kende, het met de “poet” gedaan was. Ik zie van lekker poetsen namelijk totaal niets terug, terwijl ik het heerlijk vind om met letters (en dus woorden) bezig te zijn. Sinds ik zo onfortuinlijk thuis kwam te zitten, komt het huishouden voornamelijk op mij neer. Heel logisch en begrijpelijk hoor. Ik heb er tenslotte nu meer dan genoeg de tijd voor. Helaas worden dingen waaraan je een hekel hebt niet leuker naarmate je er meer tijd voor krijgt.

Het huishouden: less is more

Toch heb ik vreemd genoeg wel graag een opgeruimd huis. Een huishouden van Jan Steen, daar krijg ik eigenlijk een punthoofd van. Je zou zeggen dat ik met mijn niet huishoudelijke inslag geen enkel probleem heb met rommel. Dat is dus niet zo. Ik zal nooit mijn bed lang onopgemaakt laten liggen of vaat op het aanrecht laten staan als ik wegga. Het moet allemaal wel netjes ogen. Eigenlijk ben ik wat betreft het huishouden nogal van “less is more”: ik heb het graag netjes en opgeruimd, maar daar wil ik niet te veel tijd aan spenderen. Die vlieger gaat natuurlijk niet altijd op, maar soms wel. Dan maak ik gewoon een keertje gebruik van de Franse slag. Gezien mijn naam gaat mij dit dan ook uitstekend af…..

Ik doe het allemaal dus wel en tevens naar mijn beste kunnen. Dat kan niet anders, want het plichtsbesef dat ik altijd al heb gehad, geldt uiteraard ook hier. Het zou uiteindelijk makkelijker, misschien zelfs iets leuker, moeten worden, maar helaas gaat voor mij “oefening baart kunst” op dit gebied niet op. Natuurlijk ben ik handiger met bepaalde klussen en de Dyson en ik zijn dikke maatjes geworden, maar mijn hart ligt er totaal niet bij. Ik zal nooit een echte Mien Dobbelsteen worden.

Puntje voor mij!

Laatst merkten de dochters van mijn man op, dat zij het bij ons soms net een showroom vinden: zo opgeruimd en netjes. Manlief reageerde nogal verbolgen, was het er totaal niet mee eens. Hij houdt niet van rommel, dus voor hem is opgeruimd heel gewoon. Ik zei niets, vond het eigenlijk een groot compliment en ik dacht lachend in mezelf: dan doe ik het helemaal zo slecht nog niet!! Huishouden van Jan Steen? Misschien toch niet 😉 .