Ik heb een banenidentititeitscrisis!

Sinds ik thuis ben word ik geleefd door het schoolritme van de kinderen. Voor Tristan van 7, Jasmijn van 6 en de jongste, Karsten, van bijna 3 jaar, ben ik van ’s ochtends tot ’s avonds in de weer. Van boterhammen smeren, tot gymspullen klaarleggen, fruitbakjes maken en helpen met schoolwerk. In de twee ochtendjes dat ook de jongste op school zit, heb ik even de tijd om zelf iets te doen. Al worden die 2 uurtjes al snel opgesnoept door het huishouden, sollicitatieactiviteiten of de eeuwige was en boodschappen. Aargh! Ik zit thuis zonder baan en nog heb ik nergens tijd voor! Het was makkelijker toen ik nog aan werk was. Ik had ook een hoop energie meer. Nu zit ik ’s avonds vaak afgedraaid GTST te kijken (als ik dat al haal) en heb ik eigenlijk nergens meer zin in. Tijd om het roer om te gooien! Maar hoe?

De banen liggen niet voor het oprapen en zeker niet de parttime banen. En wat wil ik nu eigenlijk? Ik ben in een ‘banenidentititeitscrisis’ beland. Wat vind ik leuk? Wat kan ik? En waarmee kan ik mezelf op dit moment nog onderscheiden…? Ik ben zo’n ‘mam wishing she was at work’ zonder daar over na te moeten denken.
En ondertussen doe ik dus mijn best het leven leuk te houden en ook aan mezelf te denken. Ik stort me in de schaarse uurtjes (meestal ’s avonds) op mijn hobby’s. Ik schrijf graag. Dagboeken vol over de kinderen heb ik. Jarenlang alles wat we meemaakten met ze genoteerd, uitspraken die ze deden, hun lief en ook hun leed… alles, al is dat er het laatste jaar te regelmatig bij ingeschoten. Ik hoop nu dus dat de foto’s die ik heb gemaakt afgelopen tijd inderdaad meer zeggen dan 1000 woorden! Ik hou van freubelen (een vreselijk woord, maar meer is het ook eigenlijk niet wat ik doe) en ben benieuwd of ik ook ooit iets echt moois kan maken. Sinds begin 2010 heb ik ook een naaimachine. Een nieuwe wereld ging open. Inmiddels heb ik enorm veel stofjes, en liggen, staan en hangen er overal creaties, zit ik op naailes omdat ik het graag netjes wil doen als ik een kledingstuk maak (maar helaas ben ik nog steeds van de grote-stappen-snel-thuis methode) en heb ik weer nieuwe hobby’s ontdekt. Nou ja, eentje… Lang leve Pinterest, er moet ineens van alles uitgeprobeerd worden!

Dus bij gebrek aan een baan, doe ik wat ik leuk vind. Het is ook een goed voornemen. Ik moet weer doel geven aan MIJN leven. Dus ga ik regelmatig bloggen dit jaar, ga ik door met freubelen (misschien moet ik ook wel meedoen aan zo’n 365 dagen project?) en blijf ik daarnaast toch ook op zoek naar werk. Werk dat ik leuk vind. Werk dat past bij mij en werk dat ook geld oplevert…. want dat doen de eerste twee dingen op mijn lijstje niet!

1 gedachte over “Ik heb een banenidentititeitscrisis!”

  1. Hoi Mijke,

    Gelukkig kun je je in deze tijd het best onderscheiden door precies te doen waar jij goed in bent en wat je mateloos interessant vindt!

    Misschien kun je het leuke met het minder leuke combineren door bijvoorbeeld een moodboard te “freubelen” door jouw ideale werk te visualiseren: hoe zou je werken, met wie, waar, hoe ziet het eruit, hoe voelt het etc. als alles mogelijk was, je geld genoeg had en niets wat je onderneemt kon mislukken? Hang het ergens op en laat het je ter inspiratie dienen in je zoektocht naar nieuw werk! Of maak een Pinterest CV! (er staan genoeg voorbeelden om te zien hoe je dat kunt doen)

    Veel plezier met bloggen, freubelen en JIJ zijn naast moeder, chef keuken, hoofd inkoop en facilitair manager 🙂

    Groetjes,
    Marloes

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven